سوره ۹۰: شهر (البلد)
به نام خدا، بخشندهترین، مهربانترین
(۹۰:۱)
من قاطعانه قسم می‌خورم به این شهر.
(۹۰:۲)
شهری که تو در آن زندگی می‌کنی.
(۹۰:۳)
زاینده و زاییده شده.
(۹۰:۴)
ما انسان را آفریدیم که سخت کار کند (تا خود را بخشوده سازد).
(۹۰:۵)
آیا او فکر می‌کند که هرگز هیچکس به حساب او رسیدگی نخواهد کرد؟
(۹۰:۶)
او بخود می‌بالد، "من پول زیادی خرج کردم!"
(۹۰:۷)
آیا او فکر می‌کند که هیچکس او را نمی‌بیند؟
(۹۰:۸)
آیا ما به او دو چشم ندادیم؟
(۹۰:۱۰)
آیا ما به او آن دو راه را نشان ندادیم؟
(۹۰:۱۱)
او باید راه مشکل را انتخاب کند.
(۹۰:۱۲)
کدام راه مشکل است؟
(۹۰:۱۳)
آزاد کردن بردهها.
(۹۰:۱۴)
غذا دادن در هنگام سختی.
(۹۰:۱۵)
به یتیمانی که خویشاوند هستند.
(۹۰:۱۶)
یا فقیری که محتاج است.
(۹۰:۱۷)
و از میان کسانی بودن که ایمان دارند، و یکدیگر را به ثابتقدم بودن تشویق کردن، و یکدیگر را به مهربانی تشویق کردن.
(۹۰:۱۸)
اینها سزاوار خوشبختی شدهاند.
(۹۰:۱۹)
و اما کسانی که به آیات ما ایمان نیاوردند، گرفتار بدبختی شدهاند.
(۹۰:۲۰)
آنها در آتش جهنم حبس خواهند بود.
مجموع تکرار کلمه
خدا (الله) تا آخر این سوره
= ۲۶۸۶
مجموع شماره آياتی که تا اینجا دارای کلمه
خدا (الله) هستند
= ۱۱۸۰۶۱