به نام خدا، بخشنده‏‌ترين، مهربانترين

ضميمه ۸

افسانه شفاعت

از قرآن، آخرین کتاب آسمانی، ترجمهٔ دکتر رشاد خلیفه


ايمان به اينکه کسى غير از خدا ميتواند شفاعت ما را بعهده بگيرد، تا گناهان مابخشيده شود يا خواسته هاى ما برآورده شود، بمنزله اين است که براى خدا شريک قرار داده ايم. اين بت پرستى بحساب مى آيد. قرآن اعلام ميدارد که "همه شفاعتها متعلق به خدا است" (۳۹:۴۴)، و همينطور "هيچگونه شفاعتى در روز قيامت" انجام نخواهد شد (۲:۲۵۴).

افسانه شفاعت يکى از مؤثرترين حيله هاى شيطان است که ميليونها انسان را به بت پرستى گرفتار کرده است. ميليونها مسيحى ايمان دارند که عيسى شفاعت آنها را نزد خدا خواهد کرد، و ميليونها مسلمان ايمان دارند که محمد شفاعت شان را خواهد کرد. در نتيجه، اين مردم از عيسى و محمد بت ساخته اند.

مفهوم شفاعت بکلى غير منطقى است. براى مثال کسانيکه به شفاعت محمد ايمان دارند، ادعا ميکنند که محمد از خدا ميخواهد تا ايشان را ببخشد و آنها را به پرديس داخل گرداند. آنها فکر ميکنند در روز قيامت محمد داوطلبان را انتخاب ميکند تا شفاعت آنها را بکند. اگر شما از کسانى که به شفاعت عقيده دارند، بپرسيد "چطور محمد تشخيص ميدهد چه کسى ليافت شفاعت دارد و چه کسى ندارد" ميگويند، "خدا به او خواهد گفت" يعنى ابتدا شخص نزد محمد ميرود و از او تقاضاى شفاعت ميکند. سپس محمد از خدا ميپرسد که آيا اين شخص ليافت شفاعت را دارد يا نه خدا محمد را آگاه ميسازد که بله اين شخص استحقاق رفتن به بهشت را دارد. سپس محمد رويش را ميکند به طرف خدا و ميگوييد، "اين شخص لياقت به بهشت رفتن را دارد!" چه کفر آشکارى؛ کسانى که به شفاعت ايمان دارند، در حقيقت خدا را منشى بت شان، محمد، قرار ميدهند. سبحان الله.

از آنجاييکه قرآن دقيقترين کتاب است، تصديق ميکند که هر کسى در بهشت شفاعت نزديکانش را خواهد کرد : "خواهش ميکنم خدا، مادر من را به پرديس داخل گردان." اين شفاعت عملى است، بشرط اينکه مادر آن شخص سزاوار رفتن به بهشت باشد (۲:۲۵۵، ۲۰:۱۰۹، ۲۱:۲۸). بنابراين، شفاعت، اگر چه به اين طريق انجام ميشود، اما کاملا ً بى فايده است.

ما از قرآن مى آموزيم که ابراهيم، بنده محبوب خدا، نتوانست شفاعت پدرش را بکند (۹:۱۱۴). نوح نتوانست شفاعت پسرش را بکند(۱۱:۴۶). محمد نتوانست شفاعت عمو (۳-۱۱۱:۱)، و خويشاوندانش (۹:۸۰) را بکند. چه عاملى باعث ميشود که شخصى فکر کند پيغمبران و مقدسين شفاعت يک غريبه را بکنند!؟ به آيات ۱۲۳، ۲:۴۸ ؛ ۹۴، ۷۰، ۶:۵۱؛ ۷:۵۳؛ ۱۰:۳ ؛ ۱۹:۸۷؛ ۲۶:۱۰۰ ؛ ۳۰:۱۳ ؛ ۳۶:۲۶ ؛ ۳۹:۴۴ ؛ ۴۰:۱۸ ؛ ۴۳:۸۶ ؛ ۵۳:۲۶ ؛ و ۷۴:۴۸ توجه کنيد. شفاعت محمد در آيه ۲۵:۳۰ آمده است.

بازگشت به اول صفحه