به نام خدا، بخشنده‏‌ترين، مهربانترين

همانطور که در آيه ۳:۸۱ و ۴۶:۹ آمده است، رسول ميثاق خدا چيز جديدى نمى آورد؛ هر چه من دريافت ميکنم و به شما رد ميکنم، همه از قبل در قرآن آمده است. اگر چه، قرآن پر از اطلاعاتى است که خداى قادر مطلق آشکار شدن آن را براى زمانى معين نگاه داشته است. اکنون زمانى است که به آيات نشان داده شده در بالا توجه کنيم و اين خبر بزرگ را بيآموزيم: پرهيزکاران نمى ميرند؛ هنگاميکه زندگى آنها در اين زمين به پايان از قبل تعيين شده اش ميرسد، فرشته مرگ فقط از آنها دعوت ميکند که بدنهاى دنيوى خود را ترک کنند و به بهشت بروند، همان پرديسى که آدم و حوا روزى در آن زندگى ميکردند. بهشت از زمان آدم و حوا وجود داشته است. ما از ۳۰-۸۹:۲۷ مى آموزيم که خدا نفس مؤمنان را دعوت ميکند : "به پرديس من داخل شويد."

تجربه شخصى من

هنگاميکه ميثاق خدا با پيغمبران انجام گرفت، طبق آيه ۳:۸۱، من به بهشت برده شدم، جاييکه پرهيزکاران اکنون زندگى ميکنند (۴:۶۹). در حالى که بدن من در روى زمين بود، من در همان پرديسى بودم که آدم و حوا بودند.

کافران

کافران در لحظه مرگ ميدانند که سرنوشت شان جهنم است. فرشتگان به صورت و نشيمنگاهشان ميزنند (۸:۵۰ و ۴۷:۲۷ )، و به ايشان دستور ميدهند تا نفس خود را رها کنند (۶:۹۳)، سپس "نفس آنها را ميربايند" (۷۹:۱). قرآن به ما مى آموزد که کافران رو مرگ را تجربه ميکنند (۲:۲۸ و ۴۰:۱۱). آنها به مرگ در خواهند آمد- مرحله اى که هيچ چيزى نيست، و در اين مرحله شب و روز جهنم را در کابوسى مدام ميبينند که تا روز قضاوت ادامه دارد (۴۰:۴۶). جهنم هنوز بوجود نيامده است (۴۰:۴۶، ۸۹:۲۳).