به نام خدا، بخشنده‏‌ترين، مهربانترين

مأموريت اصلى پيغمبر تحويل قرآن بود، قرآن کامل، نه چيز ديگرى (۳:۲۰ ؛ ۶:۱۹ ؛ ۱۳:۴۰ ؛ ۹۹، ۹۲، ۵۰-۵:۴۸ ؛ ۸۲، ۱۶:۳۵ ؛ ۲۴:۵۴ ؛ ۲۹:۱۸ ؛ ۴۲:۴۸ ؛ ۶۴:۱۲).

تحويل قرآن آنقدر مأموريت خطير و شريفى بود که پيغمبر فرصت کار ديگرى نداشت. بعلاوه، پيغمبر از هر گونه تدريس دينى بجز قرآن، شديداً منع شده بود (۴۷-۶۹:۳۸). او حتى از توجيه قرآن هم منع شده بود (۱۹-۷۵:۱۵) _ خدا تنها معلم قرآن است (۲-۵۵:۱) و قرآن بهترين حديث است (۳۹:۲۳ و ۴۵:۶).

اين حقايق قرآنى در اين واقعيت تاريخى اظهار شده است که اعماليکه (حديث و سنت) و پيغمبر نسبت داده شده است، دو قرن بعد از مرگ او پيديدار شد. جعل حديث و سنت بواسطه دشمنان پيغمبر در قرآن پيشگويى شده است (۱۱۵-۶:۱۱۲). قرآن به ما مى آموزد که خواست خدا بود که اجازه داد حديث و سنت به وجود آيد تا کسانى را که فقط زبانى، نه قلبى، ايمان مى آورند، آشکار سازد. کسانيکه به حديث و سنت جلب ميشوند، ثابت شده است که مؤمنان دروغين هستند (۶:۱۱۳). حتى در کتابهاى حديث نوشته شده است که پيغمبر دستور داده تا از او هيچ چيز نوشته نشود، بجز قرآن در زير دو حديث از منابع قابل اطمينان حديث، صحيح مسلم و اصحاح احمدبن حنبل نوشته شده است:

پيغمبر گفت، "هيچ چيز از من ننويسيد، بجز قرآن." [احمد، جلد اول، صفحه ۱۷۱، و صحيح مسلم]

اين حديث ميگويد که پيغمبر تا پاى مرگ مخالفت خود را با حديث حفظ کرد. [احمد، جلد اول، صفحه ۱۹۲]