(۹:۱) اتمام حجتی در این از طرف خدا و رسولش به مشرکانی که با شما عهد می‌بندند، صادر شد.
* ۹:۱ نبودن بسم الله در اين سوره، نه تنها نشانه اى عميق از قادر مطلق نويسنده قرآن است که در اين سوره دست برده شده، اما همچنين معجزه هيبت انگيزى را در نوع خود نمايان مى کند. به جزئيات در ضميمه هاى ۲ و ۲۹ توجه کنيد.
(۹:۲) بنابراین، تا چهار ماه آزادانه در زمین گردش کنید، و بدانید که نمی‌توانید از خدا فرار کنید، و اینکه خدا کافران را خوار می‌کند.
(۹:۳) در این از طرف خدا و رسولش به همه مردم در روز بزرگ حج اعلامیهای صادر شد که خدا مشرکان را طرد کرده است، و همینطور رسول او. بنابراین، اگر توبه کنید، برای شما بهتر خواهد بود. اما اگر روی بگردانید، پس بدانید که هرگز نمی‌توانید از خدا فرار کنید. به کسانی که ایمان نیاوردند، وعده عذابی دردناک بده.
(۹:۴) اگر مشرکان با شما پیمان صلح امضاء کنند، و آن را نقض نکنند، و با دیگران برعلیه شما متحد نشوند، شما باید به عهد خود با آنها وفا کنید، تا مدت آن سر آید. خدا پرهیزکاران را دوست دارد.
(۹:۵) هنگامی که ماههای مقدس گذشت، (و آنها حاضر به صلح نباشند) هرگاه با مشرکان برخوردی داشتید، می‌توانید آنها را بکشید، تنبیه کنید، و در مقابل هر حرکتشان مقاومت کنید. اگر توبه کنند، و دعای ارتباطی (نماز) بجا آورند، و انفاق واجب (زکات) بدهند، شما باید بگذارید بروند. خدا عفو کننده است، مهربانترین.
(۹:۶) اگر یکی از مشرکان از تو عبوری امن درخواست کند، باید به او عبوری امن عطا کنی تا بتواند کلام خدا را بشنود، سپس او را به مکان امن خودش بفرست. این به خاطر آن است که آنها مردمی هستند که نمی‌دانند.
(۹:۷) چطور مشرکان می‌توانند از خدا و رسولش درخواست پیمان داشته باشند؟ معاف هستند کسانی که با شما در مسجد مقدس پیمان صلح امضاء کردند. اگر آنها چنین عهدی را محترم بدارند و به آن پایبند باشند، شما هم باید پایبند باشید. خدا پرهیزکاران را دوست دارد.
(۹:۸) چطور می‌توانند (درخواست پیمان کنند) هنگامی که هرگز حقوق خویشاوندی بین شما و خودشان را رعایت نکردند، و به هیچ عهدی وفا نکردند، حتی اگر آنها امکان غالب شدن داشتند. آنها با زبان بازی شما را خشنود ساختند، درحالی که در قلبشان مخالفت بود، و اکثرشان ستمکار هستند.
(۹:۹) آنها آیات خدا را به بهایی اندک معامله کردند. در نیتجه، مردم را از راه او منحرف ساختند. به درستی که آنها عمل بدی انجام دادند!
(۹:۱۰) آنها هرگز حقوق خویشاوندی را درباره هیچ مؤمنی رعایت نمی‌کنند، و نه به عهدهایشان پایبند هستند؛ اینها متجاوزین واقعی هستند.
(۹:۱۱) اگر آنها توبه کنند، و دعای ارتباطی (نماز) بجا آورند و انفاق واجب (زکات) بدهند، آنوقت برادران دینی شما هستند. ما اینچنین آیات را برای مردمی که می‌دانند، توضیح می‌دهیم.
(۹:۱۲) اگر بعد از اینکه آنها سوگند خوردند که به عهد خود وفا کنند، از قسمشان سرپیچی کنند، و به دین شما حمله کنند، شما می‌توانید با رهبران کفر بجنگید-شما دیگر پایبند پیمان خود با آنها نیستید-تا باشد که باز ایستند.
(۹:۱۳) آیا شما نمی‌جنگید با مردمی که از قراردادشان سرپیچی کردند، سعی بر بیرون کردن رسول داشتند، و آنها بودند که از ابتدا جنگ را شروع کردند؟ آیا شما از آنها می‌ترسید؟ خدا است که باید از او بترسید، اگر مؤمن هستید.
(۹:۱۴) شما باید با آنها بجنگید، زیرا خدا آنها را به دستهای شما تنبیه خواهد کرد، آنها را خوار می‌کند، شما را بر ایشان پیروز می‌گرداند، و سینه مؤمنان را خنک می‌کند.
(۹:۱۵) او همچنین خشم را از قلب مؤمنان دور خواهد ساخت. خدا هرکس را بخواهد می‌آمرزد. خدا دانای مطلق است، حکیمترین.
(۹:۱۶) آیا گمان کردید که بحال خود رها خواهید شد، بدون اینکه خدا کسانی را که در میان شما کوشش می‌کنند، و هرگز با دشمنان خدا دوستی نمی‌کنند، یا با دشمنان رسولش و یا با دشمنان مؤمنان، مشخص کند؟ خدا کاملاً بر هر چه شما انجام میدهید آگاه است.
(۹:۱۷) مشرکان مدام به مساجد خدا رفت و آمد نکنند، در حالی که به بی اعتقادی خود اعتراف می‌کنند. اینها کارهای خود را باطل کردهاند، و در جهنم جاودان خواهند بود.
(۹:۱۸) تنها مردمی که مرتباً به مساجد خدا رفت و آمد کنند، کسانی هستند که به خدا و روز آخر ایمان دارند، و دعای ارتباطی (نماز) بجا می‌آورند، و انفاق واجب (زکات) میدهند، و غیر از خدا از کسی نمی‌ترسند. اینها مسلماً از هدایت یافتگان خواهند بود.
(۹:۱۹) آیا آب دادن به زوار و مواظبت از مسجد مقدس را جایگزین ایمان داشتن به خدا و روز آخر، و کوشش در راه خدا در نظر گرفتهاید؟ آنها از نظر خدا یکسان نیستند. خدا مردم ستمکار را هدایت نمی‌کند.
(۹:۲۰) کسانی که ایمان دارند، و مهاجرت می‌کنند، و در راه خدا با پول و جان خود کوشش می‌کنند، مقامشان از نظر خدا بسیار بالاتر است. اینها برندگان هستند.
(۹:۲۱) پروردگارشان به آنها خبر خوش می‌دهد: رحمت و رضایت از سوی او، و باغهایی که در آن از نعمتهای جاودانی لذت ببرند.
(۹:۲۳) ای کسانی که ایمان دارید، حتی والدین و برادران و خواهران خود را یاران خود نگیرید، اگر آنها بی ایمانی را بر ایمان ترجیح میدهند. کسانی که در میان شما خود را یاران آنها قرار دهند، متجاوز هستند.
(۹:۲۴) اعلام کن: "اگر والدین شما، فرزندان شما، خواهران و برادران شما، همسران شما، خانواده شما، پولی که کسب کردهاید، تجارتی که نگران آن هستید، و خانههایی که به آن دل بستهاید، نزد شما عزیزتر از خدا و رسولش است، و کوشش کردن در راه او، پس فقط صبر کنید تا خدا قضاوتش را اجرا کند." خدا مردم ستمکار را هدایت نمی‌کند.
* ۹:۲۴ از آنجايى که بندرت پيش مى آيد که انسانى واقعا ً ايمان آورد و پرستش را به تنها خدا اختصاص دهد (۱۰۶، ۱۲:۱۰۳)، تقريبا ً غير ممکن است که ببينيم تمام افراد يک خانواده ايمان بياورند. بنابراين، اکثر مؤمنان با چنين انتخابى روبرو شده اند: " يا من يا خدا و رسولش." اين انتخاب بطور مداوم بوسيله همسران مؤمنان، يا والدينشان، فرزندانشان، و غير اضهار مى شود. اين امتحانى است اجبارى براى همه مؤمنان (۲۹:۲). **۹:۲۴ شواهد رياضى قرآن بطور مشخص به رسول ميثاق خدا اشاره مى کند. با جمع کردن ارزش رياضى "رشاد" (۵۰۵)، باضافه "خليفه" (۷۲۵)، باضافه شماره آيه (۲۴)، بدست مى آوريم. ۶۶*۱۹=۱۲۵۴=۲۴+۷۲۵+۵۰۵.
(۹:۲۵) خدا به شما در بسیاری از موقعیتها پیروزی عطا کرد. اما در روز حنین، شما از زیاد بودن عده خود مغرور شدید. در نتیجه، آن هیچگونه کمکی به شما نکرد، و زمین پهناور آنقدر در اطراف شما تنگ شد که پشت کرده و فرار کردید.
(۹:۲۶) سپس خدا بر رسولش و مؤمنان خشنودی فرستاد. و او سربازان نامریی را پایین فرستاد؛ او اینچنین کسانی را که ایمان نیاوردند، تنبیه کرد. این است جزای کافران.
(۹:۲۸) ای کسانی که ایمان دارید، مشرکان نجس هستند؛ نباید به آنها اجازه داده شود پس از امسال به مسجد مقدس نزدیک شوند. اگر از کم شدن درآمد می‌ترسید، خدا روزیهایش را بخواست خود بر شما می‌بارد. خدا دانای مطلق است، حکیمترین.
(۹:۲۹) شما باید بجنگید برعلیه کسانی که نه به خدا ایمان دارند، و نه به روز آخر، و نه آنچه را که خدا و رسولش حرام کردهاند، حرام می‌کنند، نه در دین حق پایدار هستند-در میان کسانی که کتاب آسمانی دریافت کردند- تا اینکه مالیات مقرر شده را با میل یا اجباراً بپردازند.
(۹:۳۰) یهودیان گفتند، "عزرا پسر خدا است،" درحالی که مسیحیان گفتند، "مسیح پسر خدا است!" اینها کفرهایی است که آنها بر زبان خود آوردند. پس آنها همانند کفر کسانی را که در گذشته ایمان نیاوردند، بر زبان آوردند. خدا آنها را محکوم می‌کند. آنها مسلماً منحرف شدهاند.
(۹:۳۱) آنها رهبران مذهبی و علمای خود را بجای خدا پروردگار خود قرار دادهاند. دیگران مسیح، پسر مریم را خدا قرار دادند. به همه آنها امر شده بود تا فقط یک خدا را پرستش کنند. غیر از او خدایی نیست. ستایش او را، بسیار بالاتر از آنکه شرکایی داشته باشد.
* ۹:۳۱ اگر شما با "طلاب مسلمان" درباره پرستش تنها خدا، و حمايت کردن از کلام تنها خدا، همانطور که در اين کتاب آسمانى اثبات شده آموخته شده است، مشورت کنيد، آنها بر خلاف آن به شما توصيه مى کنند. اگر شما با پاپ درباره هويت عيسى مشورت کنيد. او شما را به حمايت کردن از تثليث توصيه مى کند. اگر شما از "طلاب مسلمان" اطاعت کنيد که توصيه آنها مخالف تعاليم خدا است، يا اگر توصيه پاپ را قبول کنيد، اين رهبران دينى را به جاى خدا، خداى خود قرار داده ايد.
(۹:۳۲) آنها می‌خواهند نور خدا را با دهانشان خاموش کنند، اما خدا اصرار دارد تا نورش را به حد اعلی رساند، برخلاف میل کافران.
(۹:۳۳) او آن یکتایی است که رسولش را فرستاد، با هدایت و دین حقیقت، و آن را بر همه ادیان مسلط خواهد کرد، برخلاف میل مشرکان.
* ۹:۳۳ اين عبارت، حرف به حرف، در اينجا، ۶۱:۹ اتفاق افتاده است. اگر ما ارزش رياضى "رشاد" (۵۰۵)، بدنبال آن ارزش "خليفه" (۷۲۵)، بدنبال آن شماره سوره ها و آيات درجايى که اين عبارت واقع شده است (۹:۳۳ ،۶۱:۹) را بنويسيم، ۵۰۵۷۲۵۹۳۳۶۱۹ را بدست مى آوريم، مضربى از ۱۹. اين تأييد مى کند که در اينجا رسول رشاد خليفه است. بعلاوه، تعداد آيات (۱۲۳۰) مى شود ۵۲۴۴، همچنين مضربى از ۱۹. ارزش رياضى ۹:۳۳ و ۶۱:۹، بوسيله اضافه کردن ارزشهاى هر حرف محاسبه شده، ۷۸۵۸ مى باشد. با جمع کردن اين عدد، به اضافه تعداد حروف در دو آيه (۱۲۰)، باضافه تعداد آيات ۹:۳۳ تا ۶۱:۹ (۲،۳۹)، باضافه ارزش "رشاد خليفه" (۱۲۳۰)، ۶۹۰۱۹= ۱۳۱۱۰= ۱۲۳۰+۳۹۰۲+۱۲۰+۷۸۵۸ بدست مى آوريم. به ضميمه هاى ا و ۲ و ۲۶ توجه کنيد.
(۹:۳۴) ای کسانی که ایمان دارید، عده زیادی از رهبران مذهبی و واعظان، پول مردم را از راه نامشروع می‌گیرند، و از راه خدا دور می‌کنند. به کسانی که طلا و نقره ذخیره می‌کنند، و آن را در راه خدا خرج نمی‌کنند، وعده عذابی دردناک بده.
(۹:۳۵) آن روز خواهد آمد که طلا و نقرهشان در آتش جهنم داغ خواهد شد، سپس برای سوزانیدن پیشانی، پهلو، و پشتشان استفاده خواهد شد: "این است آنچه شما برای خود ذخیره کردید، پس بچشید آنچه را که ذخیره کردهاید."
(۹:۳۶) تعداد ماهها از نظر خدا دوازده است. این قانون خدا بوده است، از آن روز که او آسمانها و زمین را خلق کرد. چهارتای آن مقدس است. این دینی است کامل؛ (با جنگیدن) در ماههای مقدس، شما نباید به نفس خود ستم کنید. اگرچه می‌توانید با تمام قوا برعلیه مشرکان بجنگید (حتی در ماههای مقدس)، موقعی که آنها با تمام قوا بر علیه شما به جنگ برمی‌خیزند، و بدانید که خدا طرفدار پرهیزکاران است.
* ۹:۳۶ کلمه "ماه" در قرآن ۱۲ مرتبه ذکر شده است، و "روز" ۳۶۵ مرتبه.
(۹:۳۷) تغییر دادن ماههای مقدس علامت بی اعتقادی بیش از حد است؛ آن باعث افزایش گمراهی کسانی که ایمان نیاوردهاند می‌شود. آنها ماههای مقدس را با ماههای معمولی عوض می‌کنند، در حالی که تعداد ماههای اختصاص داده شده از طرف خدا، را حفظ می‌کنند. آنها اینچنین از آنچه خدا مقدس قرار داده است، سرپیچی می‌کنند. کارهای پلیدشان در چشمشان زیبا جلوهگر شده است. خدا مردم بی ایمان را هدایت نمی‌کند.
* ۹:۳۷ ماههاى مقدس بر طبق دنياى مسلمان منصرف شده، رجب، ذيعقده، ديحجه و محرم است (۷،۱۱،۱۲ و اولين ماه تقويم اسلامى). اگر چه مطالعه دقيق قرآن، آشکار مى سازد که آنها بايد ذيحجه، محرم، صفر و ربيع الاول (۱۲، ۱،۲،۳) باشند. به ضميمه ۱۵ توجه فرماييد.
(۹:۳۸) ای کسانی که ایمان دارید، هنگامی که به شما گفته می‌شود، "در راه خدا بسیج شوید،" چرا بشدت به زمین وابسته می‌شوید؟ آیا زندگی این دنیا را بجای آخرت انتخاب کردهاید؟ مادیات این دنیا، در مقایسه با آخرت، هیچ است.
(۹:۳۹) اگر بسیج نشوید، او شما را به عذاب دردناکی گرفتار خواهد کرد، و مردم دیگری را جانشین شما قرار خواهد داد؛ شما هرگز نمی‌توانید کوچکترین آسیبی به او برسانید. خدا قادر مطلق است.
(۹:۴۰) اگر او (رسول) را حمایت نکنید، خدا قبلاً او را حمایت کرده است. بنابراین، هنگامی که کافران او را دنبال کردند، و او یکی از آن دو نفر در غار بود، به دوستش گفت، "نگران نباش؛ خدا با ما است." خدا سپس آرامش و امنیت را بر او پایین فرستاد، و او را با سربازان نامریی حمایت کرد. او کلام کافران را پست قرار داد. کلام خدا بلند مرتبهترین است. خدا بزرگوار است، حکیمترین.
(۹:۴۱) شما باید فوراً بسیج شوید، سبک یا سنگین، و در راه خدا با پول و جان خود کوشش کنید. این برای شما بهتر است، اگر فقط می‌دانستید.
(۹:۴۲) اگر منفعتی فوری و سفری کوتاه در کار بود، دنبال تو می‌آمدند. اما کوشش برایشان بسیار دشوار است، آنها به خدا قسم خواهند خورد: "اگر ما می‌توانستیم، با تو بسیج می‌شدیم." آنها اینچنین به خود صدمه می‌زنند، و خدا می‌داند که آنها دروغگو هستند.
(۹:۴۳) خدا تو را بخشیده است: چرا به آنها اجازه دادی (تا عقب بمانند)، قبل از اینکه بتوانی راستگویان را از دروغگویان تشخیص دهی؟
(۹:۴۴) کسانی که واقعاً به خدا و روز آخر ایمان دارند از تو اجازه نمی‌خواهند تا از این فرصت مناسب برای کوشش با پول و جان خود کوتاهی کنند. خدا کاملاً از پرهیزکاران آگاه است.
(۹:۴۵) تنها اشخاصی که معافیت بخواهند، کسانی هستند که واقعاً به خدا و روز آخر ایمان ندارند. قلبشان پر از شک است، و شکشان باعث سستیشان می‌شود.
(۹:۴۶) اگر آنها واقعاً می‌خواستند بسیج شوند، کاملاً برای آن آماده می‌شدند. اما خدا مایل نبود آنها شرکت کنند، پس او آنها را دلسرد کرد؛ به آنها گفته شد، "عقب بمانید با کسانی که عقب می‌مانند."
(۹:۴۷) اگر آنها با شما بسیج می‌شدند، سردرگمی ایجاد کرده بودند، و باعث اختلاف و جدایی در میان شما شده بودند. بعضی از شما آماده بودید که به آنها گوش کنید. خدا کاملاً بر متجاوزین آگاه است.
(۹:۴۸) آنها قبلاً هم در میان شما فتنه برپا کردند، و امور را برای شما مغشوش کردند. اگرچه، حقیقت سرانجام غالب می‌شود، و نقشه خدا برخلاف میلشان انجام می‌شود.
(۹:۴۹) بعضی از آنها خواهند گفت، "به من اجازه بده (عقب بمانم)؛ من را به این سختی گرفتار نکن." درواقع، آنها اینچنین گرفتار سختی شدیدی شدهاند؛ جهنم کافران را احاطه می‌کند.
(۹:۵۰) اگر چیز خوبی برای تو پیش آید، آنها ناراحت می‌شوند، و اگر مصیبتی بر تو وارد آید، گویند، "ما به تو گفته بودیم،" در حالی که با خوشحالی روی می‌گردانند.
(۹:۵۱) بگو، "هیچ پیشآمدی برای ما رخ نمی‌دهد، مگر آنچه خدا برای ما حکم کرده است. او مولا و سرور ما است. مؤمنان باید به خدا توکل کنند."
(۹:۵۲) بگو، "شما فقط می‌توانید برای ما انتظار یکی از دو چیز خوب را داشته باشید (پیروزی یا شهادت)، در حالی که ما برای شما انتظار محکومیت از خدا و عذاب از طرف او، یا به دستهای خودمان داریم. بنابراین، صبر کنید، و ما هم با شما صبر خواهیم کرد."
(۹:۵۳) بگو، "خرج کنید، با میل و یا با بیمیلی. هیچ چیز از شما پذیرفته نخواهد شد، چون شما مردمی پلید هستید."
(۹:۵۴) آنچه مانع قبول خرج کردنشان گردید آن است که آنها به خدا و رسولش ایمان نیاوردند، و هنگامی که دعای ارتباطی (نماز) بجا آوردند، با تنبلی بود، و هنگامی که انفاق کردند، با اکراه بود.
* ۹:۵۴ اين اثباتى ديگر است که نشان مى دهد دعاى ارتباطى (نماز) قبل از قرآن وجود داشته است، و از ابراهيم دست به دست رسيده (به ۲۱:۷۳ توجه کنيد) همچنين به مبارزه مى طلبد کسانى را که سر پيچى مى کنند از تأکيد خدا که قرآن کامل و پر از جزئيات است هنگاميکه آنها سؤال مى کنند "در کجاى قرآن ما مى توانيم جزئيات دعاهاى ارتباطى را پيدا کنيم" (۱۱۴، ۳۸، ۶:۱۹).
(۹:۵۵) تحت تأثیر پول یا فرندانشان قرار نگیر. خدا همینها را مایه عذابشان در این زندگی قرار می‌دهد، و (هنگامی که می‌میرند) نفسهایشان در حالی که کافر هستند خارج می‌شود.
(۹:۵۶) آنها به خدا قسم می‌خورند که با شما هستند، درحالی که با شما نیستند؛ آنها مردم تفرقهاندازی هستند.
(۹:۵۷) اگر می‌توانستند پناهگاه یا غاری پیدا کنند، یا مکانی برای پنهان شدن، با شتاب به آنجا می‌رفتند.
(۹:۵۸) بعضی از آنها تقسیم صدقات تو را مورد انتقاد قرار میدهند؛ اگر از آن به آنها داده شود، راضی می‌شوند، اما اگر از آن به آنها داده نشود، اعتراض می‌کنند.
(۹:۵۹) آنها باید به آنچه خدا و رسولش به ایشان دادهاند، راضی باشند. می‌بایست می‌گفتند، "خدا برای ما کافی است. خدا از نعمتهای خود برای ما فراهم خواهد کرد، و همچنین رسول او. ما فقط در جستجوی خدا هستیم."
(۹:۶۰) صدقات باید به فقرا، نیازمندان، کارمندانی که آن را جمع می‌کنند، تازهکیشان، برای آزاد کردن بردگان، به کسانی که گرفتار خسارتی ناگهانی شدند، در راه خدا، و به مسافران بیگانه تعلق گیرد. چنین است فرمان خدا. خدا دانای مطلق است، حکیمترین.
(۹:۶۱) بعضی از آنها پیغمبر را آزار میدهند با گفتن اینکه، "او سراپا گوش است!" بگو، "این برای شما بهتر است که او به شما گوش می‌دهد. او به خدا ایمان دارد، و به مؤمنان اطمینان دارد. او رحمتی است در میان شما برای کسانی که ایمان دارند." کسانی که رسول خدا را آزار میدهند، سزاوار عذابی دردناک شدهاند.
(۹:۶۲) آنها نزد شما به خدا قسم یاد می‌کنند، تا شما را خشنود سازند، درصورتی که خشنود کردن خدا و رسولش اهمیت بیشتری دارد، اگر آنها واقعاً مؤمن هستند.
(۹:۶۳) آیا آنها نمی‌دانستند که هرکس با خدا و رسولش مخالفت کند، برای همیشه گرفتار آتش جهنم شده است؟ این بدترین تحقیر است.
(۹:۶۴) منافقان نگران این هستند که شاید سورهای نازل شود که آنچه را در قلبشان دارند، آشکار سازد. بگو، "مسخره کنید. خدا دقیقاً آنچه را که نگرانش هستید، آشکار خواهد ساخت."
(۹:۶۵) اگر از آنها سئوال کنی، خواهند گفت، "ما فقط مسخره و شوخی می‌کردیم." بگو، "آیا متوجه هستید که خدا، و آیاتش، و رسولش را مسخره می‌کنید؟"
(۹:۶۶) عذرخواهی نکنید. شما بعد از اینکه ایمان آوردید، بی ایمان شدهاید. اگر ما بعضی از شما را ببخشیم، دیگران در میان شما را در نتیجه ستمگریشان تنبیه خواهیم کرد.
(۹:۶۷) مردان منافق و زنان منافق به یکدیگر تعلق دارند-آنها از کارهای پلید حمایت می‌کنند، و پرهیزکاری را منع می‌کنند، و آنها خسیس هستند. آنها خدا را فراموش کردند، بنابراین، او هم آنها را فراموش کرد. منافقان واقعاً ستمکار هستند.
(۹:۶۸) خدا به مردان منافق و زنان منافق، و همچنین کافران، وعده آتش جهنم را می‌دهد که در آن جاودان باشند. این آنها را کفایت می‌کند. خدا آنها را محکوم کرده است؛ آنها گرفتار عذاب جاودانی شدهاند.
(۹:۶۹) بعضی از پیشینیان شما، قویتر از شما بودند، و پول و فرزندان زیادتری داشتند. آنها سرگرم مادیات خود شدند. به همان ترتیب، شما هم سرگرم مادیات خود شدهاید، درست مانند کسانی که قبل از شما سرگرم شدند. شما کاملاً بی اعتناء شدهاید، درست همانطور که آنها بی اعتناء شدند. چنین هستند کسانی که اعمال خود را هم در این دنیا، و هم در آخرت تباه می‌کنند؛ آنها بازندگان هستند.
(۹:۷۰) آیا آنها از نسلهای قبلی چیزی یاد نگرفتند؛ مردم نوح، عاد، ثمود، مردم ابراهیم، ساکنان مدین، و پلیدکاران (سدوم و غموره)؟ رسولانشان با نشانههای آشکار نزد ایشان رفتند. خدا هرگز به آنها ستم نکرد؛ آنها هستند که به نفس خود ستم کردند.
(۹:۷۱) مردان و زنان با ایمان یاران یکدیگر هستند. آنها پرهیزکاری را حمایت، و پلیدی را منع می‌کنند، آنها دعای ارتباطی (نماز) بجا می‌آورند، و انفاق واجب (زکات) میدهند، و از خدا و رسولش اطاعت می‌کنند. رحمت خدا بر این اشخاص خواهد بارید. خدا بزرگوار است، حکیمترین.
(۹:۷۲) خدا به مردان مؤمن و زنان مؤمن باغهایی با نهرهای جاری که در آن جاودان باشند، و قصرهایی باشکوه در باغهای عدن، وعده می‌دهد. و نعمت و رضایت خدا حتی عظیمتر است. این بزرگترین پیروزی است.
(۹:۷۳) تو ای پیغمبر، برعلیه کافران و منافقان کوشش کن، و نسبت به آنها سختگیر باش. سرنوشت آنها جهنم است؛ چه جایگاه بدی!
(۹:۷۴) آنها به خدا قسم می‌خورند که هرگز چنین نگفتند، اگرچه که آنها کلمه بی اعتقادی را اداء کردند؛ بعد از اینکه از تسلیم شدگان شدند، بی ایمان شدند. درواقع، آنچه را که هرگز نداشتند، از دست دادند. آنها سرکش شدهاند با وجود اینکه خدا و رسولش رحمت و روزی او را بر ایشان باریدهاند. اگر توبه کنند، برایشان بهترین خواهد بود. اما اگر روی بگردانند، خدا هم در این دنیا، و هم در آخرت آنها را به عذاب دردناکی گرفتار خواهد کرد. آنها هیچکس را روی زمین پیدا نخواهند کرد که مولا و سرورشان باشد.
(۹:۷۵) بعضی از آنها حتی عهد بستند که: "اگر خدا رحمتش را بر ما ببارد، ما از انفاق کنندگان خواهیم بود، و زندگی پرهیزکارانهای را در پیش خواهیم گرفت."
(۹:۷۷) در نتیجه، او بر قلبشان مهر نفاق زد، تا آن روز که او را ملاقات کنند. این به خاطر آن است که آنها عهد خود را با خدا شکستند، و به خاطر دروغشان.
(۹:۷۹) کسانی که مؤمنان سخاوتمند را به خاطر اینکه زیاد صدقه میدهند، مورد سرزنش قرار میدهند، و مؤمنان فقیر را به خاطر اینکه کم صدقه میدهند، مسخره می‌کنند، خدا ایشان را حقیر می‌شمرد. آنها سزاوار عذاب دردناکی شدهاند.
(۹:۸۰) چه برایشان طلب بخشش کنی، چه طلب بخشش نکنی-حتی اگر هفتاد مرتبه هم برایشان طلب بخشش کنی-خدا آنها را نخواهد بخشید. این به خاطر آن است که آنها به خدا و رسولش ایمان نمی‌آورند. خدا ستمکاران را هدایت نمی‌کند.
* ۹:۸۰ اگر محمد نمى توانست به طرفدارى از عموها (دايى ها) و بچه هايشان شفاعت کند. چه چيز باعث مى شود که غريبه هايى که هرگز او را ملاقات نکردند فکر کنند که او به طرفدارى از ايشان شفاعتشان را خواهد کرد ابراهيم نتوانست به طرفدارى از پدرش شفاعت کند، و نه نوح توانست به طرفدارى از پسرش شفاعت کند (۶۰:۴ و ۱۱:۴۶).
(۹:۸۱) عقب نشستگان، از پشت سر رسول خدا ماندن خوشحال شدند، و آنها از کوشش با پول و جان خود در راه خدا نفرت داشتند. آنها گفتند، "در این گرما بسیج نشویم!" بگو، "آتش جهنم بسیار داغتر است،" اگر فقط می‌توانستند درک کنند.
(۹:۸۳) اگر خدا تو را به موقعیتی باز گرداند که آنها اجازه بسیج شدن با تو را بخواهند، باید بگویی، "شما هرگز دوباره با من بسیج نخواهید شد، و هرگز در کنار من بر علیه هیچ دشمنی نخواهید جنگید. چون شما بار اول خواستید تا با عقب نشستگان باشید. بنابراین، باید با عقب نشستگان بمانید."
(۹:۸۴) هرگاه هر کدام از آنها بمیرد، نباید دعای مراسم دفن برایش بجا آوری، و نباید سر قبرش بایستی. آنها به خدا و رسولش کافر شدهاند، و در حال ستمگری مردند.
(۹:۸۵) تحت تأثیر پول یا فرزندانشان قرار نگیر؛ خدا اینها را مایه عذاب آنها در این دنیا قرار می‌دهد، و نفسشان کافر از دنیا می‌رود.
(۹:۸۶) هنگامی که سورهای نازل می‌شود که اظهار می‌دارد: "به خدا ایمان داشته باشید، و با رسول او کوشش کنید،" حتی قویترین در میانشان گوید، "بیایید عقب بمانیم!"
(۹:۸۷) آنها خواستند که با عقب نشستگان باشند. در نتیجه، بر قلبشان مهر زده شد، و بنابراین، نمی‌توانند درک کنند.
(۹:۸۸) و اما رسول و کسانی که با او ایمان آوردند، مشتاقانه با پول و جان خود کوشش می‌کنند. اینها سزاوار همه چیزهای خوب شدهاند؛ آنها برندگان هستند.
(۹:۸۹) خدا برایشان باغهایی با نهراهای جاری تهیه دیده است، جایی که در آن جاودان باشند. این بزرگترین پیروزی است.
(۹:۹۰) اعراب عذر و بهانه آوردند، و نزد تو آمدند تا اجازه عقبنشستن بخواهند. این نشان دهنده رد کردن خدا و رسول او است-آنها عقب می‌مانند. درواقع، کسانی که در میان ایشان ایمان ندارند، سزاوار عذابی دردناک شدهاند.
(۹:۹۱) کسانی که ضعیف هستند، یا مریض، یا چیزی برای عرضه کردن نیابند، سرزنش نشوند، تا زمانی که وقف خدا و رسول او بمانند. نباید پرهیزکاران در میان ایشان سرزنش شوند. خدا عفو کننده است، مهربانترین.
(۹:۹۲) همچنین معاف هستند کسانی که نزد تو آیند، برای اینکه می‌خواهند در گروه تو باشند، اما تو به ایشان می‌گویی، "من چیزی ندارم که شما را بر آن حمل کنم." سپس باز می‌گردند، درحالی که اشک در چشمانشان دارند، واقعاً اندوهگین از اینکه استطاعت شرکت کردن نداشتند.
(۹:۹۳) سرزنش بر کسانی است که از تو اجازه بگیرند تا عقب بمانند، اگرچه عذری ندارند. آنها خواستهاند که با عقب نشستگان باشند. در نتیجه، خدا بر قلبشان مهر نهاده است، و بنابراین، هیچ دانشی دریافت نمی‌کنند.
(۹:۹۴) پس از اینکه (از جنگ) بازگشتید، آنها از شما عذرخواهی می‌کنند. بگو، "عذرخواهی نکنید؛ ما دیگر به شما اطمینان نداریم. خدا درباره شما ما را آگاه کرده است." خدا کارهای شما را خواهد دید، و همینطور رسول، سپس بسوی دانای پنهان و آشکار باز خواهید گشت، سپس او شما را از هر چه انجام دادهاید باخبر خواهد کرد.
(۹:۹۵) هنگامی که نزد ایشان بازگشتید، برای شما به خدا قسم یاد خواهند کرد، تا باشد که از ایشان صرفنظر کنید. از آنها صرفنظر کنید. آنها آلوده هستند، و سرنوشتشان جهنم است، بعنوان جزای گناهانی که کسب کردند.
(۹:۹۶) آنها برای شما قسم یاد می‌کنند، تا باشد که ایشان را ببخشید. حتی اگر شما آنها را ببخشید، خدا چنین مردم ستمکاری را نمی‌بخشد.
(۹:۹۷) اعراب در بی اعتقادی و نفاق بدترین هستند، و به احتمال زیاد قوانینی را که خدا به واسطه رسولش نازل کرده است، نادیده می‌گیرند. خدا دانای مطلق است، حکیمترین.
(۹:۹۸) بعضی از اعراب خرج کردنشان را (در راه خدا)، ضرر در نظر می‌گیرند، و حتی پیشاپیش منتظر هستند تا مصیبتی بر شما وارد آید. آنها هستند که گرفتار بدترین مصیبت خواهند شد. خدا شنوا است، دانای مطلق.
(۹:۹۹) بعضی دیگر از اعراب به خدا و روز آخر ایمان دارند، و خرج کردنشان را وسیلهای برای نزدیک شدن به خدا درنظر می‌گیرند، و وسیلهای جهت حمایت رسول. حقیقتاً، این آنها را نزدیکتر خواهد کرد؛ خدا آنها را به رحمت خود داخل خواهد کرد. خدا عفو کننده است، مهربانترین.
(۹:۱۰۰) و اما پیشروان اولیهای که مهاجرت کردند (مهاجرین)، و یاری کنندگانی که به ایشان پناه دادند (انصار)، و کسانی که در پرهیزکاری دنبالهرو آنها بودند، خدا از آنها راضی است، و آنها از او راضی هستند. او برای آنها باغهایی با نهرهای جاری مهیا کرده است که در آن جاودان باشند. این بزرگترین پیروزی است.
(۹:۱۰۱) در میان اعراب اطراف شما، منافقان هستند. همچنین در میان ساکنین شهر کسانی هستند که به نفاق عادت دارند. تو آنها را نمی‌شناسی، اما ما آنها را می‌شناسیم. ما عذاب را برای آنها دو برابر خواهیم کرد، سپس آنها نهایتاً به عذاب مهیبی گرفتار می‌شوند.
* ۹:۱۰۱ منفقان در ميان مؤمنان مى نشينند، به پيغام و اثباتها گوش مى کنند، سپس شکهاى سمى خود را پخش مى کنند. اين قانونى است قرآنى که آنها عذاب دو برابر دريافت مى کنند، حالا و براى هميشه.
(۹:۱۰۲) کسان دیگری هستند که به گناهان خود اعتراف کردهاند؛ آنها اعمال نیک و بد را درهم آمیختهاند. خدا آنها را خواهد بخشید، زیرا خدا عفو کننده است، مهربانترین.
(۹:۱۰۳) از پول آنها صدقهای بگیر تا آنها را پاک و منزه گردانی. و آنها را تشویق کن، چون تشویق تو موجب اطمینان خاطر آنها می‌شود. خدا شنوا است، دانای مطلق.
(۹:۱۰۴) آیا آنها درک نمی‌کنند که خدا توبه پرستش کنندگانش را قبول می‌کند، و صدقات را می‌گیرد، و اینکه خدا آمرزنده است، مهربانترین؟
(۹:۱۰۵) بگو، "اعمال پرهیزکارانه انجام دهید؛ خدا کار شما را خواهد دید، و همچنین رسول او و مؤمنان. سرانجام، شما بسوی دانای پنهان و آشکار باز خواهید گشت، سپس او شما را از هر چه انجام دادهاید آگاه خواهد ساخت."
(۹:۱۰۶) دیگران منتظر تصمیم خدا هستند؛ او ممکن است آنها را تنبیه کند، یا ممکن است آنها را ببخشد. خدا دانای مطلق است، حکیمترین.
(۹:۱۰۷) کسانی هستند که از مسجد برای بُتپرستی سوء استفاده می‌کنند، در میان مؤمنان تفرقه می‌اندازند، و وسایل راحتی مخالفان خدا و رسولش را فراهم می‌آورند. آنها رسماً قسم یاد می‌کنند: "نیت ما خیر است!" خدا شهادت می‌دهد که آنها دروغگو هستند.
* ۹:۱۰۷ هر مسجدى که عملکردهاى آن مختص به تنها خدا نباشد متعلق به شيطان است، نه خدا. براى مثال، ذکر اسمهاى ابراهيم، محمد، و يا على در اذان و يا دعاهاى نماز احکام خدا را نقص مى کند در ۷۲:۱۸، ۳:۸۴، ۲،۲۸۵، ۲،۱۳۶. متأسفانه، اين يک عمل مشرکانه معمول در سراسر دنياى فاسد اسلام است.
(۹:۱۰۸) تو هرگز نباید در چنین مسجدی دعا کنی. مسجدی که از روز اول بر پایه پرهیزکاری بنا شده باشد، برای تو بیشتر ارزش دعا کردن در آن را دارد. در آن، مردمی هستند که دوست دارند پاک باشند. خدا کسانی را که خود را پاک می‌سازند، دوست دارد.
(۹:۱۰۹) آیا کسی که بنای خود را بر اساس حرمت به خدا و در پی رضایت او برپا می‌دارد بهتر است، یا آنکس که بنای خود را بر لبه سخرهای در حال ریزش برپا می‌دارد که با خودش به آتش جهنم می‌افتد؟ خدا مردم متجاوز را هدایت نمی‌کند.
(۹:۱۱۰) چنین بنایی که آنها برپا داشتهاند، در قلبهایشان منبعی از شک باقی می‌گذارد، تا اینکه قلبهایشان بازایستد. خدا دانای مطلق است، حکیمترین.
(۹:۱۱۱) خدا از مؤمنان جان و پولشان را در عوض پردیس خریده است. بنابراین، آنها در راه خدا می‌جنگند، آمادهاند تا بکشند و کشته شوند. چنین است وعده حقیقی او در تورات، انجیل، و قرآن-و چه کسی بهتر از خدا به عهد خود وفا می‌کند؟ شما باید از چنین مبادلهای خوشحال باشید. این بزرگترین پیروزی است.
(۹:۱۱۲) آنها توبهکنندگان، عبادت کنندگان، ستایشکنندگان، تفکر و نیایشکنندگان، رکوع روندگان و سجدهکنندگان، حمایت کنندگان از پرهیزکاری و منعکنندگان از بدی، و نگهداران قوانین خدا هستند. به چنین مؤمنانی خبر خوش بده.
(۹:۱۱۳) پیغمبر، و کسانی که ایمان دارند نباید برای مشرکان طلب بخشش کنند، حتی اگر آنها نزدیکترین فامیلشان باشند، هنگامی که درک کنند که سرنوشت آنها جهنم است.
(۹:۱۱۴) تنها دلیلی که ابراهیم برای پدرش طلب بخشش کرد این بود که او به پدرش قول داده بود که این کار را می‌کند. اما به مجرد اینکه متوجه شد که او دشمن خدا است، او را طرد کرد. ابراهیم فوقالعاده مهربان بود، رئوف.
(۹:۱۱۵) خدا هیچ مردمی را گمراه نمی‌کند، پس از اینکه او آنها را هدایت کرده بود، بدون اینکه ابتدا به آنها نشان دهد که انتظار چه چیز را داشته باشند. خدا کاملاً بر همه چیز آگاه است.
(۹:۱۱۶) سلطنت آسمانها و زمین از آن خدا است. او مرگ و زندگی را کنترل می‌کند. شما هیچ مولا و سروری غیر از خدا ندارید.
(۹:۱۱۷) خدا پیغمبر و مهاجران و حمایت کنندگانی را که از ایشان پذیرایی کردند و به آنها پناه دادند (انصار)، و در زمان سختی از او پیروی کردند، بخشیده است. آن هنگامی بود که قلب بعضی از آنها به تزلزل افتاد. اما او آنها را بخشیده است، زیرا او نسبت به آنها دلرحم است، مهربانترین.
(۹:۱۱۸) همچنین (بخشیده شدند) آن سه نفری که عقب نشستند. زمین به این پهناوری برای آنها آنقدر تنگ شد که تقریباً همه امیدشان را از دست دادند. بالاخره، متوجه شدند که هیچ راه فراری از خدا نیست، مگر بسوی او. سپس او آنها را بخشید تا باشد که توبه کنند. خدا آمرزنده است، مهربانترین.
(۹:۱۲۰) ساکنان شهر و اعراب اطرافشان نباید در صدد عقب ماندن از رسول خدا باشند (هنگامی که او برای جنگ بسیج می‌شود). آنها نباید کارهای خود را بر حمایت از او مقدم بدارند. زیرا که آنها رنج تشنگی، یا هر گونه تلاش، یا گرسنگی در راه خدا را نمی‌کشند، و هیچ قدمی که کافران را خشمگین سازد برنمی‌دارند، یا هیچ سختی بر دشمن وارد نمی‌آورند، بدون اینکه برایشان بعنوان اعمال نیک نوشته شود. خدا هرگز از پاداش دادن به آنان که کارهای پرهیزکارانه انجام میدهند کوتاهی نمی‌کند.
(۹:۱۲۱) نه آنها متحمل هزینهای شوند، کوچک یا بزرگ، نه از سرزمینی بگذرند، بدون اینکه امتیازی بحسابشان نوشته شود. خدا یقیناً سخاوتمندانه پاداش آنها را به خاطر کارهایشان خواهد داد.
(۹:۱۲۲) هنگامی که مؤمنان بسیج می‌شوند، نباید همه آنها بسیج شوند. باید چند نفری از هر گروه بسیج شوند تا وقت خود را صرف مطالعه دین کنند. بنابراین، آنها می‌توانند هنگامی که آنها باز می‌گردند، دانش را به مردمشان انتقال دهند، تا باشد که از نظر دینی آگاه بمانند.
(۹:۱۲۳) ای کسانی که ایمان دارید، شما باید بجنگید با کافرانی که به شما حمله می‌کنند-بگذارید بفهمند که شما سختگیر هستید-و بدانند که خدا با پرهیزکاران است.
(۹:۱۲۴) هنگامی که سورهای نازل می‌شد، بعضی از آنها می‌گفتند، "آیا این سوره ایمان هیچیک از شما را محکم کرد؟" به درستی که ایمان کسانی را که ایمان داشتند، محکم کرد، و آنها از هر آیهای که فرستاده شود خوشحال می‌شوند.
(۹:۱۲۶) آیا نمی‌بینند که هر ساله یکبار یا دوبار از امتحانات سخت رنج می‌برند؟ با این حال مدام در توبه کردن کوتاهی می‌کنند، و توجه نمی‌کنند؟
(۹:۱۲۷) هر وقت سورهای نازل می‌شد، بعضی از آنها یکدیگر را نگاه می‌کردند، انگار که بگویند: "آیا کسی شما را می‌بیند؟" سپس می‌رفتند. اینچنین خدا قلبشان را منحرف کرده است، زیرا آنها مردمی هستند که نمی‌فهمند.
* ۹:۱۲۷ و ۹:۱ اين تنها سوره ايست که با بسم الله شروع نشده است. اين پديده شاگردان قرآن را براى ۱۴ قرن متحير ساخته، و فرضيه هاى بسيارى براى توضيح آن از قبل تهيه شده بودند. حالا متوجه مى شويم که غيبت آشکار بسم الله سه دليل دارد: (۱) آن نشان دهنده يک بيانيه از قبل تهيه شده الهى است که بت پرستان قرار بوده با اضافه کردن ۲ آيه دروغين (۱۲۹- ۹:۱۲۸) به قرآن دست ببرند. (۲) آن نشان دهنده يکى از وظايف کد رياضى خدا در قرآن، به خصوص، براى محافظت کردن قرآن در برابر هر گونه تغيير ى است. (۳).... خصوصيات معجزه آساى بيشترى از کد قرآن فراهم مى کند. به خاطر اهميت فوق العاده آنها، جزئيات در ضميمه ۲۴، ۲۹ داده شده اند. يک مشاهده فورى آن است تعداد رخدادهاى کلمه "خدا" در انتهاى سوره ۹ (۶۷۱۹) ۱۲۷۳ مى باشد. اگر دو آيه دروغين ۱۲۹، ۱۲۸ به حساب آيند، اين پديده- و بسيارى بيشتر- ناپيديد خواهند شد.