(۷۹:۱)
(فرشتگانی که) بزور (نفس کافران را) میربایند.
(۷۹:۲)
و آنهایی که به آرامی (نفس مؤمنان را) با شادی میگیرند.
(۷۹:۳)
و آنهایی که همه جا شناور هستند.
(۷۹:۴)
مشتاقانه از یکدیگر سبقت میجویند-
(۷۹:۵)
تا اوامر مختلف را انجام دهند.
(۷۹:۶)
آن روز که آن زلزله، به لرزه در آید.
(۷۹:۷)
به دنبال دومین دمیدن.
(۷۹:۸)
افکار خاصی وحشتزده خواهد شد.
(۷۹:۹)
آنها چشمهایشان را به زیر میافکنند.
(۷۹:۱۰)
آنها خواهند گفت، "ما از قبر دوباره خلق شدهایم!
(۷۹:۱۱)
"چطور این رخ داد، پس از اینکه به استخوانهایی پوسیده تبدیل شده بودیم؟"
(۷۹:۱۲)
آنها گفته بودند، "این پیش آمدی است که رخ دادن آن غیر ممکن است."
(۷۹:۱۳)
فقط یک اشاره لازم است.
(۷۹:۱۴)
که در نتیجه آن، بر میخیزند.
(۷۹:۱۵)
آیا تاریخچه موسی را دانستهای؟
(۷۹:۱۶)
پروردگارش او را در سرزمین مقدس طوی ندا داد.
(۷۹:۱۷)
"برو نزد فرعون؛ او متجاوز شده است."
(۷۹:۱۸)
به او بگو، "آیا نمیخواهی اصلاح شوی؟
(۷۹:۱۹)
"بگذار تا تو را به پروردگارت هدایت کنم، تا باشد که از حرمتگزاران شوی."
(۷۹:۲۰)
سپس او آن معجزه عظیم را به او نشان داد.
(۷۹:۲۱)
اما او باور نکرد و سرکش شد.
(۷۹:۲۲)
سپس با شتاب روی گرداند.
(۷۹:۲۳)
او احضار کرد و اعلام کرد.
(۷۹:۲۴)
او گفت، "من پروردگار شما هستم؛ بلند مرتبهترین."
(۷۹:۲۵)
در نتیجه، خدا در آخرت او را گرفتار عذاب کرد، همچنین در زندگی اول.
(۷۹:۲۶)
این درسی است برای حرمتگزاران.
(۷۹:۲۷)
آیا خلقت شما مشکلتر از آسمان است؟ او آن را بنا کرد.
(۷۹:۲۸)
او تودههای آن را برافراشت و آن را تکمیل کرد.
(۷۹:۲۹)
او شب آن را تاریک کرد و صبح آن را روشن.
(۷۹:۳۰)
او زمین را تخم مرغی شکل ساخت.
(۷۹:۳۱)
از آن، او آب و چراگاههای آن را تولید کرد.
(۷۹:۳۲)
او کوهها را قرار داد.
(۷۹:۳۳)
همه اینها به خاطر تهیه لازمه زندگی برای شما و حیوانات شما است.
(۷۹:۳۴)
سپس هنگامی که ضربه عظیم بیاید.
(۷۹:۳۵)
آن روزی است که انسان هر چه انجام داده، به خاطر خواهد آورد.
(۷۹:۳۶)
جهنم به وجود خواهد آمد.
(۷۹:۳۷)
و اما کسی که تجاوز کرد.
(۷۹:۳۸)
کسی که سرگرم این دنیا بود.
(۷۹:۳۹)
جهنم جایگاهش خواهد بود.
(۷۹:۴۰)
و اما کسی که به هیبت مقام پروردگارش حرمت نهاد، و نفس خود را از هوسهای گناهآلود باز داشت.
(۷۹:۴۱)
پردیس جایگاهش خواهد بود.
(۷۹:۴۲)
آنها در باره آن ساعت از تو میپرسند، و اینکه چه وقت انجام خواهد گرفت!
(۷۹:۴۳)
تو (محمد) نیستی کسی که مقدر شده تا زمان آن را اعلام کند.
(۷۹:۴۴)
پروردگارت سرنوشت آن را تصمیم میگیرد.
(۷۹:۴۵)
مأموریت تو هشدار به کسانی است که انتظار آن را دارند.
(۷۹:۴۶)
آن روز که آنها آن را ببینند، احساس خواهند کرد که شامگاه یا نیمروزی بیش دوام نیاوردهاند.