(۷۵:۱)
من قسم می‌خورم به روز قیامت.
(۷۵:۲)
و من قسم می‌خورم به نفس ملامت کننده.
(۷۵:۳)
آیا انسان فکر می‌کند که ما استخوانهای او را بازسازی نخواهیم کرد؟
(۷۵:۴)
بله مسلماً؛ ما قادر هستیم تا سرانگشتان او را هم دوباره بسازیم.
(۷۵:۵)
اما انسان تمایل دارد فقط آنچه را در جلوی خود می‌بیند، باور کند.
(۷۵:۶)
او به روز قیامت شک دارد!
(۷۵:۷)
هنگامی که بینایی دقیق شود.
(۷۵:۹)
و خورشید و ماه با یکدیگر تصادم کنند.
(۷۵:۱۰)
انسان در آن روز خواهد گفت، "راه فرار کجا است؟"
(۷۵:۱۱)
مطلقاً، راه فراری نیست.
(۷۵:۱۲)
در آن روز سرنوشت نهایی به سوی پروردگارت است.
(۷۵:۱۳)
انسان در آن روز مطلع خواهد شد از آنچه انجام داد که باعث پیشرفتش شد، و از آنچه انجام داد که باعث پس رفتنش شد.
(۷۵:۱۴)
انسان قاضی خودش خواهد بود.
(۷۵:۱۵)
هیچ عذر و بهانهای قبول نخواهد شد.
(۷۵:۱۶)
زبانت را برای تسریع آن حرکت نده.
(۷۵:۱۷)
ما هستیم که آن را در قرآن جمع می‌کنیم.
(۷۵:۱۸)
هنگامی که ما آن را بخوانیم، باید از چنین قرآنی پیروی کنی.
(۷۵:۱۹)
سپس ما هستیم که آن را توضیح خواهیم داد.
(۷۵:۲۰)
به درستی که شما این زندگی زودگذر را دوست دارید.
(۷۵:۲۱)
در حالی که به آخرت بی اعتناء هستید.
(۷۵:۲۲)
بعضی از چهرهها، در آن روز، خوشحال خواهند بود.
(۷۵:۲۳)
به پروردگارشان نگاه می‌کنند.
(۷۵:۲۴)
چهرههای دیگر، در آن روز، بدبخت خواهند بود.
(۷۵:۲۵)
در انتظار بدترین.
(۷۵:۲۶)
در واقع، هنگامی که (نفس) به گلو می‌رسد.
(۷۵:۲۷)
و به آن دستور داده می‌شود: "رها کن!"
(۷۵:۲۸)
او می‌داند که لحظه پایان فرا رسیده است.
(۷۵:۲۹)
هر پا بدون حرکت در کنار پای دیگر قرار خواهد گرفت.
(۷۵:۳۰)
در آن روز، احضار نزد پروردگارت است.
(۷۵:۳۱)
زیرا او نه صدقه داد و نه دعای ارتباطی (نماز) بجا آورد.
(۷۵:۳۲)
اما او باور نکرد و روی گرداند.
(۷۵:۳۳)
با خانوادهاش، او متکبرانه رفتار کرد.
(۷۵:۳۴)
تو سزاوار این شدهای.
(۷۵:۳۵)
مسلماً، تو سزاوار این شدهای.
(۷۵:۳۶)
آیا انسان فکر می‌کند که به هیچ تبدیل خواهد شد؟
(۷۵:۳۷)
آیا او قطرهای از منی دفع شدهای نبود؟
(۷۵:۳۸)
سپس او نطفهای از آن خلق کرد!
(۷۵:۳۹)
او آن را مذکر یا مؤنث قرار داد!
(۷۵:۴۰)
پس آیا او قادر نیست مرده را زنده کند؟