(۷۱:۱)
ما نوح را بر مردمش فرستادیم: "باید به مردم خود هشدار دهی قبل از اینکه به عذابی دردناک گرفتار شوند."
(۷۱:۲)
او گفت، "ای مردم من، من هشدار دهندهای آشکار هستم بر شما.
(۷۱:۳)
"تا آگاه کنم شما را که باید خدا را پرستش کنید، به هیبت او حرمت نهید، و از من اطاعت کنید.
(۷۱:۴)
"سپس او گناهانتان را خواهد بخشید و برای مدتی که از قبل تعیین شده به شما مهلت خواهد داد. مطمئناً، وعده تعیین شده خدا هرگز به تأخیر نمی‌افتد، وقتی که زمان آن فرا می‌رسد، اگر فقط می‌دانستید."
(۷۱:۵)
او گفت، "پروردگار من، من مردم خود را شب و روز دعوت کردهام.
(۷۱:۶)
"اما دعوت من فقط مخالفت آنها را زیادتر کرد.
(۷۱:۷)
"هرگاه آنها را دعوت کردم تا به وسیله تو بخشیده شوند، آنها انگشت در گوشهایشان گذاشتند، لباسشان را بر سر کشیدند، اصرار ورزیدند، و متکبر شدند.
(۷۱:۸)
"سپس آنها را آشکاراً دعوت کردم.
(۷۱:۹)
"سپس با صدای بلند به آنها اعلام کردم، و با آنها خصوصی صحبت کردم.
(۷۱:۱۰)
"گفتم، "از پروردگارتان طلب بخشش کنید؛ او عفو کننده است.
(۷۱:۱۱)
"سپس او سخاوتمندانه بر شما باران خواهد فرستاد.
(۷۱:۱۲)
"و برای شما پول و فرزندان، و باغهای میوه، و نهرها فراهم می‌کند.""
(۷۱:۱۳)
چرا کوشش نمی‌کنید تا به هیبت خدا حرمت نهید؟
(۷۱:۱۴)
او آن یکتایی است که شما را در مراحل مختلف آفرید.
(۷۱:۱۵)
آیا درک نمی‌کنید که خدا هفت جهان را به طبقات آفرید؟
(۷۱:۱۶)
او ماه را در آن تابان طرح کرد، و خورشید را بعنوان چراغی قرار داد.
(۷۱:۱۷)
و خدا شما را مانند گیاهان از زمین رویاند.
(۷۱:۱۸)
سپس او شما را به آن باز می‌گرداند، و مطمئناً شما را بیرون خواهد آورد.
(۷۱:۱۹)
خدا زمین را برای شما قابل سکونت قرار داد.
(۷۱:۲۰)
تا باشد که در آن جادهها بسازید.
(۷۱:۲۱)
نوح گفت، "پروردگار من، آنها از من نافرمانی کردند، و از کسانی پیروی کردند که وقتی از نعمت مال و فرزندان برخوردار شدند، حتی فاسدتر شدند.
(۷۱:۲۲)
"آنها توطئه کردند، توطئههایی وحشتناک.
(۷۱:۲۳)
"آنها گفتند، "خدایانتان را ترک نکنید. وَد، سواع، یغوث، یعوق و نسر را ترک نکنید."
(۷۱:۲۴)
"آنها بسیاری را گمراه کردند. بنابراین، بگذار تا ستمکاران در گمراهی عمیقتری فرو روند."
(۷۱:۲۵)
آنها به خاطر گناهانشان غرق شدند و برای آتش جهنم در نظر گرفته شدند. آنها هیچ یاوری نیافتند تا ایشان را در مقابل خدا حمایت کند.
(۷۱:۲۶)
نوح همچنین گفت، "پروردگار من، هیچ کافری را در زمین باقی نگذار.
(۷۱:۲۷)
"چون اگر بگذاری، آنها فقط بندگان تو را گمراه خواهند کرد، و به دنیا نیاورند مگر کافرانی ستمکار.
(۷۱:۲۸)
"پروردگار من، من و والدین من را ببخش، و هر کسی که بعنوان مؤمن داخل خانه من می‌شود، و همه مردان و زنان مؤمن. اما به کافران چیزی نده بجز هلاکت."