به نام خدا، بخشندهترین، مهربانترین
(۷:۲) این کتاب آسمانی بر تو نازل شده است-نباید هیچگونه شکی نسبت به آن در دل خود راه دهی-تا با آن هشدار دهی، و تا یادآوری باشد برای مؤمنان.
(۷:۳) همه شما باید از آنچه از طرف پروردگارتان بر شما نازل شده است پیروی کنید؛ از هیچ معبودی در کنار او پیروی نکنید. شما بندرت توجه می‌کنید.
(۷:۴) چه بسیار جوامعی که ما آنها را هلاک کردیم؛ آنها گرفتار مجازات ما شدند، هنگامی که خواب بودند، یا کاملاً بیدار.
(۷:۶) یقیناً ما از کسانی که پیغام را دریافت کردند سئوال خواهیم کرد، و ما از رسولان سئوال خواهیم کرد.
(۷:۹) و اما کسانی که وزنشان سبک است، کسانی خواهند بود که نفس خود را باختند در نتیجه بی اعتنایی به آیات ما، ناعادلانه.
* ۷:۹ قصور ورزيدن در اعتنا کردن به خالقمان، منجر به گرسنگى روحى و سرانجام "باخت" نفس است.
(۷:۱۰) ما شما را در زمین مستقر کردهایم، و ما برای شما در آن وسایل بقاء فراهم کردهایم. شما بندرت سپاسگزار هستید.
(۷:۱۱) ما شما را خلق کردیم، سپس شما را شکل دادیم، سپس به فرشتگان گفتیم، "در مقابل آدم سجده کنید." آنها سجده کردند، بجز ابلیس (شیطان)؛ او با سجدهکنندگان نبود.
(۷:۱۲) او گفت، "چه چیز تو را از سجده کردن بازداشت، هنگامی که من به تو امر کردم؟" او گفت، "من از او بهتر هستم؛ تو من را از آتش آفریدی، و او را از گِل آفریدی."
(۷:۱۳) او گفت، "بنابراین، باید پایین بروی، چون تو در اینجا نمی‌توانی متکبر باشی. برو بیرون؛ تو خوار شدهای."
(۷:۱۶) او گفت، "از آنجایی که تو خواستهای تا من گمراه شوم، من در راه مستقیم تو در کمین آنها خواهم بود.
* ۷:۱۶ شيطان دروغگوى ثابت شده است، و همچنين انتخاب کنندگانش (به ۲:۳۶، ۲۳-۶:۲۲ ، & ۲۲-۷:۲۰).
(۷:۱۷) "من از جلویشان و از پشت سرشان، و از سمت راستشان، و از سمت چپشان در خواهم آمد، و تو اکثرشان را ناسپاس خواهی یافت."
(۷:۱۸) او گفت، "از آنجا خارج شو، حقیر شده، و شکست خورده، کسانی که در میان آنها از تو پیروی کنند، من جهنم را از همگی شما پر خواهم کرد.
(۷:۱۹) "و اما، تو ای آدم، با همسرت در پردیس سکونت کن، و در آنجا از هرچه مایل هستید بخورید، اما به این یک درخت نزدیک نشوید، تا مبادا مرتکب گناه شوید."
(۷:۲۰) شیطان آنها را وسوسه کرد، تا بدنهایشان را که بر ایشان نامریی بود، نمایان سازد. او گفت، "پروردگار شما، شما را به این دلیل از این درخت منع کرد که می‌خواست شما را از فرشته شدن، و دست یافتن به حیات جاودان باز دارد."
(۷:۲۲) پس او اینچنین آنها را با دروغها فریب داد. به مجرد اینکه از آن درخت چشیدند، بدنهایشان بر ایشان نمایان گشت، و آنها سعی کردند تا خود را با برگهای پردیس بپوشانند. پروردگارشان آنها را ندا داد: "آیا من شما را از آن درخت منع نکردم، و به شما اخطار نکردم که شیطان سرسختترین دشمن شما است؟"
(۷:۲۳) آنها گفتند، "پروردگار ما، ما بر نفس خود ستم کردهایم، و اگر تو ما را نبخشی و بر ما رحم نکنی، از بازندگان خواهیم شد."
(۷:۲۶) ای فرزندان آدم، ما برای شما لباسهایی تهیه کردهایم تا بدنهایتان را بپوشانید، و همینطور برای تجمل. اما بهترین لباس، لباس پرهیزکاری است. اینها بعضی از نشانههای خدا است، تا باشد که توجه کنید.
(۷:۲۷) ای فرزندان آدم، نگذارید شیطان شما را فریب دهد، همانطور که باعث اخراج والدین شما از بهشت، و باعث درآمدن لباسشان جهت نمایان ساختن بدنشان شد. او و طایفه او شما را می‌بینند، درحالی که شما آنها را نمی‌بینید. ما شیاطین را همنشین کسانی که ایمان ندارند قرار می‌دهیم.
(۷:۲۸) آنها گناهی بزرگ مرتکب می‌شوند، سپس می‌گویند، "ما والدین خود را بر این کار یافتیم، و خدا ما را به آن تشویق کرده است." بگو، "خدا هرگز از گناه حمایت نمی‌کند. آیا درباره خدا چیزی می‌گویید که نمی‌دانید؟"
(۷:۲۹) بگو، "پروردگار من از عدالت حمایت می‌کند، و به اینکه در هر مکان عبادتی وقف تنها او باشید. شما باید پرستش خود را مطلقاً به تنها او اختصاص دهید. همانطور که او شما را آغاز کرد، عاقبت به سوی او باز خواهید گشت."
(۷:۳۰) بعضیها را او هدایت کرد، درحالی که دیگران مرتکب گمراهی شدند. آنها شیاطین را بجای خدا سرور خود قرار دادهاند، با این حال باور دارند که هدایت شدهاند.
(۷:۳۱) ای فرزندان آدم، هنگامی که به مسجد می‌روید، شما باید تمیز باشید و لباس خوب بپوشید. و به حد اعتدال بخورید و بیاشامید؛ مسلماً، او پُر خوران را دوست ندارد.
(۷:۳۲) بگو، "چه کسی چیزهای خوبی را که خدا برای مخلوقاتش آفریده است، حرام کرد، و روزهای خوب را؟" بگو، "چنین روزهایی برای مؤمنان است که در این دنیا از آنها لذت ببرند. بعلاوه، روزیهای خوب در روز قیامت مخصوص آنها خواهد بود." ما اینچنین آیات را برای مردمی که می‌دانند شرح می‌دهیم.
(۷:۳۳) بگو، "پروردگار من فقط اعمال پلید را حرام می‌کند، چه آشکار باشند و چه پنهان، و گناهان، و تجاوزهای ناحق، و قرار دادن معبودان بدون قدرت در کنار خدا، و درباره خدا چیزی بگویید که نمی‌دانید."
(۷:۳۴) طول عمر هر جمعیتی، از قبل تعیین شده است. هنگامی که مدتشان به پایان رسد، یک ساعت هم نمی‌توانند آن را به عقب یا به جلو اندازند.
(۷:۳۵) ای فرزندان آدم، هنگامی که رسولان از میان خودتان بر شما آیند، و آیات من را برای شما بخوانند، کسانی که توجه کنند و زندگی پرهیزکارانهای را در پیش گیرند، نه هرگز از چیزی بترسند، و نه غمی خواهند داشت.
(۷:۳۶) و اما کسانی که آیات ما را رد می‌کنند، و متکبرتر از آن هستند که از آنها پیروی کنند، سزاوار جهنم شدهاند که در آن جاودان باشند.
(۷:۳۷) چه کسی پلیدتر از آنهایی است که درباره خدا دروغ بسازد، یا آیات او را تکذیب کند؟ اینها سهم خود را بر طبق کتاب آسمانی دریافت خواهند کرد، سپس، هنگامی که رسولان ما برای پایان دادن به زندگیشان می‌آیند، خواهند گفت، "کجا هستند معبودانی که در کنار خدا دعا می‌کردید؟" آنها خواهند گفت، "آنها ما را ترک کردهاند." آنها بر علیه خود شهادت خواهند داد که کافر بودند.
(۷:۳۸) او خواهد گفت، "با جمعیتهای پیشین جنها و انسانها داخل جهنم شوید." هرگاه گروهی داخل شوند، گروه قبلی را لعنت خواهند کرد. هنگامی که همگی داخل شدند، جدیدیها درباره قبلیها خواهند گفت، "پروردگار ما، اینها هستند کسانی که ما را گمراه کردند. عذاب جهنم را برایشان دوبرابر کن." او خواهد گفت، "هر یک دو برابر دریافت می‌کند، اما شما نمی‌دانید."
(۷:۴۰) مسلماً، کسانی که آیات ما را رد می‌کنند و متکبرتر از آن هستند که از آنها پیروی کنند، دروازههای آسمان هرگز برایشان باز نخواهد شد، نه آنها داخل پردیس خواهند شد، تا اینکه شتر از سوراخ سوزن رد شود. ما اینچنین گناهکاران را مجازات می‌کنیم.
(۷:۴۱) آنها سزاوار جهنم شدهاند بعنوان محل اقامت؛ بالای سرشان حصارها خواهد بود. ما اینچنین متجاوزین را مجازات می‌کنیم.
(۷:۴۲) و اما کسانی که ایمان دارند و زندگی پرهیزکارانهای را در پیش می‌گیرند-ما هیچگاه نفسی را بیش از تواناییش تکلیف نمی‌کنیم-اینها ساکنان پردیس خواهند بود. آنها در آن جاودان باشند.
(۷:۴۳) ما تمام حسادت را از قلبهایشان برخواهیم داشت. رودخانهها زیرپایشان روان خواهند بود، و خواهند گفت، "ستایش خدا را که ما را هدایت کرد. ما امکان نداشت هدایت شویم، اگر خدا ما را هدایت نکرده بود. رسولان پروردگار ما حقیقت را آوردند." آنها ندا خواهند شد: "این پردیس شما است. شما وارث آن شدهاید، در عوض اعمالتان."
(۷:۴۴) ساکنان پردیس، ساکنان جهنم را ندا خواهند داد: "ما دریافتیم که وعده پروردگارمان حقیقت است؛ آیا شما هم دریافتید که وعده پروردگارتان حقیقت است؟" آنها خواهند گفت،" بله." اعلام کنندهای در میانشان اعلام خواهد کرد: "محکومیت خدا بر متجاوزین وارد آمده است؛
(۷:۴۶) حایلی آنها را جدا می‌کند، در حالی که برزخ در اشغال مردمی است که هر طرف را از چهرهشان تشخیص می‌دهند. آنها ساکنان پردیس را ندا خواهند داد: "صلح بر شما." آنها به واسطه خوش خیالی داخل (پردیس) نشدند.
* ۷:۴۶-۴۹ بطور اصلى، ۴ مکان در آنجا خواهد بود: (۱) بهشت بالا، (۲) بهشت پايين، (۳) برزخ، و (۴) جهنم. برزخ به بهشت پايين مى پيوندد.
(۷:۴۷) هنگامی که چشمهایشان را به طرف ساکنان جهنم بگردانند، خواهند گفت، "پروردگار ما، ما را با این مردم ستمکار قرار نده."
(۷:۴۸) ساکنان برزخ، مردمی را که از سیمایشان بشناسند، ندا خواهند داد، گویند، "کثرت تعداد شما بهیچوجه کمکی به شما نکرد، و نه تبکر شما.
(۷:۴۹) "آیا آنها مردمی هستند که قسم خوردید خدا هرگز به ایشان رحمتی عطا نخواهد کرد؟" (به مردم برزخ بعداً گفته خواهد شد،) "داخل پردیس شوید؛ نه از چیزی بترسید، و نه غمی خواهید داشت."
(۷:۵۰) ساکنان جهنم، ساکنان پردیس را ندا خواهند داد: "بگذارید مقداری از آب شما، یا مقداری از روزیهایی که خدا برای شما فراهم آورده است، به سوی ما آید." آنها خواهند گفت، "خدا آنها را برای کافران ممنوع کرده است."
(۷:۵۱) کسانی که دین خود را جدی نمی‌گیرند، و کاملاً مشغول زندگی این دنیا شدهاند، ما در آن روز آنها را فراموش می‌کنیم، زیرا آنها آن روز را فراموش کردند، و به خاطر اینکه آنها آیات ما را انکار کردند.
(۷:۵۲) ما به آنها کتاب آسمانی با جزئیات کامل دادهایم، با دانش، هدایت، و رحمت برای مردمی که ایمان دارند.
(۷:۵۳) آیا آنها منتظر هستند تا همه (پیشگوییها) بوقوع بپیوندد؟ آن روز که چنین واقعهای بوقوع بپیوندد، کسانی که در گذشته به آن اعتناء نکردند خواهند گفت، "رسولان پروردگار ما حقیقت را آوردهاند. آیا شفاعت کنندگانی هستند که برای ما شفاعت کنند؟ آیا ممکنست ما را بازگردانی تا رفتارمان را تغییر دهیم، و این بار بهتر از قبل عمل کنیم؟" آنها نفسهای خود را باختند، و نوآوریهایشان باعث فنا شدن آنها شد.
(۷:۵۴) پروردگار شما، آن خدای یکتا است؛ که آسمانها و زمین را در شش روز آفرید، سپس اقتدار را برقرار داشت. شب، روز را دربر می‌گیرد، درحالی که مدام آن را دنبال می‌کند، و خورشید، ماه، و ستارگان متعهد شدند که برطبق فرمان او خدمت کنند. مطلقاً، او همه خلقت و همه امور را تحت کنترل دارد. بلندمرتبهترین خدا است، پروردگار جهان.
* ۷:۵۴ شش روز خلقت تمثيلى است؛ آن به عنوان معيارى بکار گرفته شده است تا به ما پيچيدگى نسبى کره بى نهايت کوچک زمين را اطلاع دهد- آن در "۴ روز" آفريده شد. (به ۴۱:۱۵ توجه کنيد).
(۷:۵۶) زمین را پس از آنکه اصلاح شده است، به فساد نکشید، و او را از روی هیبت و حرمت و امید پرستش کنید. یقیناً، رحمت خدا در دسترس پرهیزکاران است.
(۷:۵۷) او است که بادها را با مژدههای خوب می‌فرستد، بعنوان رحمتی از دستهایش. هنگامی که آنها ابرهای سنگین را یکجا جمع کنند، ما آنها را به سرزمینهای مرده می‌رانیم، و از آنها آب پایین می‌فرستیم، تا با آن همه گونه میوه بعمل آوریم. ما اینچنین مرده را برمی‌انگیزیم، تا باشد که توجه کنید.
(۷:۵۸) زمین خوب، گیاهانش را با اجازه پروردگارش فوراً بعمل می‌آورد، در حالی که زمین بد بندرت محصول مفیدی بعمل می‌آورد. ما اینچنین آیات را برای مردمی که سپاسگزار هستند، توضیح می‌دهیم.
(۷:۵۹) ما نوح را بر مردمش فرستادیم، می‌گفت، "ای مردم من، خدا را پرستش کنید؛ شما خدای دیگری در کنار او ندارید. من برای شما از عذاب روزی هیبتانگیز می‌ترسم."
(۷:۶۲) "من پیغامهای پروردگارم را به شما تحویل می‌دهم، و شما را پند می‌دهم، و از طرف خدا چیزی می‌دانم که شما نمی‌دانید.
(۷:۶۳) "آیا این خیلی عجیب است که تذکری از طرف پروردگارتان به واسطه مردی مانند خودتان بر شما آید تا شما را هشدار دهد، و شما را به پرهیزکاری هدایت کند، تا باشد که از رحمت برخوردار شوید؟"
(۷:۶۴) آنها او را تکذیب کردند. در نتیجه، ما او و کسانی را که در کشتی با او بودند، نجات دادیم، و ما کسانی را که آیات ما را تکذیب کردند، غرق کردیم؛ آنها کور بودند.
(۷:۶۵) بر عاد، ما برادرشان هود را فرستادیم. او گفت، "ای مردم من، خدا را پرستش کنید؛ شما خدای دیگری در کنار او ندارید. آیا آنوقت پرهیزکار می‌شوید؟"
(۷:۶۶) رهبرانی که ایمان نیاوردند در میان مردمش گفتند، "ما می‌بینیم که تو احمقانه رفتار می‌کنی، و فکر می‌کنیم که تو دروغگو هستی."
(۷:۶۹) "آیا خیلی عجیب است که پیغامی از طرف پروردگارتان به واسطه مردی مانند خودتان بر شما آید، برای هشدار شما؟ بیاد آورید که او شما را بعد از مردم نوح وارث قرار داد، و تعداد شما را چندین برابر کرد. بیاد آورید نعمتهای خدا را، تا باشد که موفق شوید."
(۷:۷۰) آنها گفتند، "آیا آمدهای تا ما را به پرستش تنها خدا وادار کنی، و ما را از آنچه والدینمان پرستش می‌کردند، باز داری؟ ما ترا به مبارزه می‌طلبیم تا حکم مجازاتی که ما را به آن تهدید می‌کنی بر ما بیاوری، اگر راست می‌گویی."
(۷:۷۱) او گفت، "شما سزاوار محکومیت و غضب از طرف پروردگارتان شدهاید. آیا شما با من در دفاع از نوآوری که پیش خود ساختهاید، مشاجره می‌کنید-شما و والدینتان-که خدا هرگز آن را تأیید نکرده بود؟ بنابراین، منتظر باشید، من هم همراه با شما منتظر خواهم بود."
(۷:۷۲) سپس ما او و کسانی را که با او بودند، به واسطه رحمتی از طرف ما، نجات دادیم، و هلاک کردیم کسانی را که آیات ما را رد کردند و از ایمان آوردن امتناع ورزیدند.
(۷:۷۳) بر ثمود، برادرشان صالح را فرستادیم. او گفت، "ای مردم من، خدا را پرستش کنید؛ شما خدای دیگری در کنار او ندارید. اثبات از طرف پروردگارتان برای شما تهیه شده است: این شتر خدا است، تا نشانهای باشد برای شما. بگذارید تا (شتر ماده) از زمین خدا بخورد، و به آن هیچگونه آزاری نرسانید، تا مبادا به عذابی دردناک گرفتار شوید.
(۷:۷۴) بیاد آورید که او شما را بعد از عاد وارث قرار داد، و شما را در زمین مستقر کرد، در دشتهای آن قصرها می‌سازید، و از کوههای آن خانهها می‌تراشید. شما باید نعمتهای خدا را بیاد آورید، و در زمین به فساد گردش نکنید.
(۷:۷۵) رهبران متکبر در میان مردمش، به مردم معمولی که ایمان آوردند، گفتند، "از کجا می‌دانید که صالح به واسطه پروردگارش فرستاده شده است؟" آنها گفتند، "پیغامی که او آورده است، باعث مؤمن شدن ما شد."
(۷:۷۷) در نتیجه، آنها شتر را کشتند، از دستور پروردگارشان سرپیچی کردند، و گفتند، "ای صالح، بیاور حکم مجازاتی که ما را به آن تهدید کردهای، اگر واقعاً رسول هستی."
(۷:۷۹) او از آنها روی گرداند، در حالی که می‌گفت، "ای مردم من، من پیغام پروردگارم را به شما ابلاغ کردهام، و شما را نصیحت کردهام، اما شما نصیحتکنندگان را دوست ندارید."
(۷:۸۰) لوط به مردمش گفت، "شما مرتکب چنان عمل زشتی می‌شوید؛ که هیچکس قبلاً در دنیا انجام نداده است!
(۷:۸۲) مردمش اینطور جواب دادند، "آنها را از شهرتان بیرون کنید. آنها مردمی هستند که آرزو دارند پاک باشند."
(۷:۸۵) بر مدین، برادرشان شعیب را فرستادیم. او گفت، "ای مردم من، خدا را پرستش کنید، شما خدای دیگری در کنار او ندارید. اثبات از طرف پروردگارتان بر شما آمده است. هنگام معامله، شما باید وزن و اندازه را کامل بپردازید. حق مردم را ضایع نکنید. در زمین فساد نکنید، پس از آنکه اصلاح شده است. این برای شما بهتر است، اگر از مؤمنان هستید.
(۷:۸۶) "از بستن هر راهی، برای دور کردن کسانی که ایمان دارند، از راه خدا، خودداری کنید، و آن را کج نکنید. بیاد آورید که شما عده کمی بودید و او تعداد شما را چندین برابر کرد. عاقبت ستمکاران را بیاد آورید.
(۷:۸۷) "اکنون که بعضی از شما به پیغامی که من با آن فرستاده شدهام، ایمان آوردهاید، و بعضی ایمان نیاوردهاید، صبر کنید تا خدا حکمش را در میان ما اجرا کند؛ او بهترین قاضی است.
(۷:۸۸) رهبران متکبر در میان مردم او گفتند، "ما تو را از شهرمان بیرون خواهیم کرد، ای شعیب، همراه با کسانی که با تو ایمان آوردند، مگر اینکه به دین ما بازگردید." او گفت، "آیا می‌خواهید ما را مجبور کنید؟
(۷:۸۹) "اگر ما به دین شما بازگردیم، بر علیه خدا کفر آوردهایم، پس از اینکه خدا ما را از آن نجات داده بود. چطور می‌توانیم به آن بازگردیم، بر علیه خواست خدا، پروردگارمان؟ دانش پروردگار ما همه چیز را دربر می‌گیرد. ما به خدا توکل کردهایم. پروردگار ما، ما را بر مردممان پیروزی قطعی عطا کن. تو بهترین حمایتکننده هستی."
(۷:۹۲) کسانی که شعیب را رد کردند، نابود شدند، انگار که هرگز وجود نداشتند. کسانی که شعیب را رد کردند، بازندگان بودند.
(۷:۹۳) او از آنها روی گرداند، می‌گفت، "ای مردم من، من پیغامهای پروردگارم را به شما تحویل دادهام، و شما را نصیحت کردهام. چطور می‌توانم برای مردم بی ایمان غمگین باشم."
(۷:۹۴) هرگاه ما به جمعیتی پیغمبری فرستادیم، مردمش را به بدبختی و سختی گرفتار کردیم، تا شاید دست به دعا بردارند.
(۷:۹۵) سپس ما آسایش و صلح را جانشین آن سختی قرار دادیم. اما افسوس که آنها بی اعتناء روی گرداندند و گفتند، "والدین ما بودند که آن آن سختی را قبل از سعادت تجربه کردند." در نتیجه، ما ناگهانی آنها را تنبیه کردیم، هنگامی که اصلاً انتظار آن را نداشتند.
(۷:۹۶) اگر مردم آن جمعیتها ایمان می‌آوردند و پرهیزکار می‌شدند، ما نعمت را بر ایشان از آسمان و زمین می‌باریدیم. از آنجایی که تصمیم گرفتند ایمان نیاورند، ما آنها را به خاطر آنچه کسب کردند تنبیه کردیم.
(۷:۹۷) آیا مردم جمعیتهای کنونی تضمین کردند که شب، هنگامی که در خواب هستند، عذاب ما بر ایشان نخواهد آمد؟
(۷:۹۸) آیا مردم جمعیتهای امروزی تضمین کردند که در روز، هنگامی که سرگرم بازی هستند، عذاب ما بر ایشان نخواهد آمد؟
(۷:۱۰۰) آیا هرگز بفکر کسانی که پس از نسلهای قبلی وارث زمین شدند، رسیده است که اگر ما بخواهیم، می‌توانیم آنها را به خاطر گناهانشان تنبیه کنیم، و بر قلبهایشان مهر بزنیم تا باعث کر شدنشان شود؟
(۷:۱۰۱) ما حکایت آن جمعیتها را برای تو تعریف می‌کنیم: رسولانشان با نشانههای روشن نزد ایشان رفتند، اما آنها به آنچه قبلاً تکذیب کرده بودند، ایمان نیاوردند. خدا اینچنین بر قلب کافران مهر می‌زند.
(۷:۱۰۲) ما اکثرشان را در عهدشان وفادار نیافتیم؛ ما اکثرشان را ستمکار یافتیم.
* ۷:۱۰۲ اين زندگى آخرين فرصت ما است تا خود را بخشوده سازيم، اما ثابت شده است که اکثر مردم بطور سرسخت سرکش و بدکار هستند (به مقدمه توجه کنيد).
(۷:۱۰۳) بعد (از آن رسولان،) ما موسی را با نشانههای خود نزد فرعون و مردمش فرستادیم، اما آنها متجاوز شدند. توجه کن به عاقبت ستمکاران.
(۷:۱۰۵) "بر من واجب است تا جز حقیقت درباره خدا نگویم. من با نشانهای از طرف پروردگارتان نزد شما می‌آیم؛ بگذار فرزندان اسراییل بروند."
(۷:۱۱۶) او گفت، "شما بیاندازید." هنگامی که آنها انداختند، چشمان مردم را گول زدند، آنها را ترساندند، و شعبدهای عظیم ارائه دادند.
(۷:۱۱۷) سپس ما به موسی وحی کردیم: "چوب دستی خود را بیانداز،" که در نتیجه آن، هرچه را جعل کرده بودند، بلعید.
(۷:۱۲۳) فرعون گفت، "آیا بدون اجازه من به او ایمان آوردید؟ این باید توطئهای باشد که شما در شهر طرح کردید، تا مردم آن را بیرون کنید. شما مسلماً خواهید فهمید.
(۷:۱۲۶) "تو فقط به این خاطر ما را اذیت می‌کنی که وقتی نشانههای پروردگارمان بر ما آمد، ما به آن ایمان آوردیم." "پروردگار ما، ما را ثابتقدم بدار، و بگذار تسلیم شده بمیریم."
(۷:۱۲۷) رهبران در میان مردم فرعون گفتند، "آیا اجازه می‌دهی که موسی و مردمش در زمین فساد کنند، و تو و خدایان تو را ترک کنند؟" او گفت، "ما پسرانشان را خواهیم کشت، و دخترانشان را زنده می‌گذاریم. ما از آنها بسیار قویتر هستیم."
(۷:۱۲۸) موسی به مردم خود گفت، "از خدا کمک بجویید، و ثابتقدمانه استقامت کنید. زمین از آن خدا است، و او آن را به هر کدام از بندگانش که انتخاب کند، عطا می‌کند. پیروزی نهایی از آن پرهیزکاران است."
(۷:۱۲۹) آنها گفتند، "ما، هم قبل از اینکه تو بر ما بیایی آزار شدیم، و هم بعد از اینکه تو آمدی." او گفت، "پروردگار شما دشمنتان را نابود خواهد کرد، و شما را در زمین مستقر خواهد کرد، سپس او خواهد دید که شما چگونه رفتار می‌کنید."
(۷:۱۳۱) هرگاه طالع نیکی در راهشان آمد، آنها گفتند، "ما استحقاق این را داشتهایم،" اما هنگامی که گرفتار سختی شدند، آنها موسی و کسانی را که با او بودند، سرزنش کردند. درواقع، طالع آنها فقط توسط خدا تصمیمگیری میشود، اما اکثرشان نمی‌دانند.
(۷:۱۳۲) آنها گفتند، "مهم نیست هر نوع نشانهای به ما نشان دهی، تا ما را با شعبده خود گول بزنی، ما ایمان نخواهیم آورد."
(۷:۱۳۳) در نتیجه، ما بر آنها سیل، ملخها، شپشها، قورباغهها، و خون فرستادیم-نشانههایی شگفتانگیز. اما آنها به تکبر خود ادامه دادند. آنها مردم پلیدی بودند.
(۷:۱۳۴) هرگاه دچار بلایی شدند، گفتند، "ای موسی، پروردگارت را دعا کن-تو به او نزدیک هستی. اگر ما را از این بلا رهایی دهی، ما با تو ایمان خواهیم آورد، و فرزندان اسراییل را با تو خواهیم فرستاد."
(۷:۱۳۶) در نتیجه، ما برای اعمالشان از آنها انتقام گرفتیم، و آنها را در دریا غرق کردیم. این به خاطر آن است که نشانههای ما را تکذیب کردند، و نسبت به آنها کاملاً بی اعتناء بودند.
(۷:۱۳۷) ما اجازه دادیم تا مردم ستمدیده وارث زمین شوند، شرق و غرب، و ما آن را برکت دادیم. احکام مبارک پروردگارت اینچنین برای فرزندان اسراییل انجام گرفت، تا پاداش ثابت قدم بودنشان باشد، و ما کارهای فرعون و مردمش و هر چه را درو کرده بودند، نابود کردیم.
(۷:۱۳۸) ما فرزندان اسراییل را از دریا گذراندیم. هنگامی که آنها از کنار مردمی که مجسمهها را پرستش می‌کردند، گذشتند، گفتند، "ای موسی، خدایی مانند خدایانی که آنها دارند برای ما بساز." او گفت، "واقعاً که شما مردم نادانی هستید.
(۷:۱۴۰) "آیا باید خدایی غیر از خدا برای شما بجویم، در حالی که او بیش از هر کس دیگری در دنیا به شما نعمت داده است؟"
(۷:۱۴۱) بیاد آورید که ما شما را از دست مردم فرعون که به شما بدترین آزار و اذیتها را می‌رساندند، رها ساختیم، آنها پسرانتان را بقتل می‌رساندند، و دخترانتان را رها می‌گذاشتند. آن امتحان سختی بود برای شما از طرف پروردگارتان.
(۷:۱۴۲) ما موسی را سی شب احضار کردیم، و با افزودن ده، آن را کامل کردیم. بنابراین، حضور او با پروردگارش چهل شب بطول انجامید. موسی به برادرش هارون گفت، "همینجا بمان با مردم من، پرهیزکاری را حفظ کن، و از راه مفسدین پیروی نکن."
* ۷:۱۴۲ چگونگى که اين اعداد ذکر شده اند قابل توجه است. همانطور که در ضميمه ۱ شرح داده شد به تفصيل گفته شده، تمام شماره هاى ذکر شده در قرآن مجموع ۱۶۲۱۴۶، ۸۵۳۴۱۹ را دارد.
(۷:۱۴۳) هنگامی که موسی به وعدهگاه ما آمد، و پروردگارش با او صحبت کرد، او گفت، "پروردگار من، بگذار نگاهی کنم و تو را ببینم." او گفت، "تو نمی‌توانی من را ببینی. به آن کوه نگاه کن؛ اگر توانست بر جای خود مستقر بماند، آنوقت می‌توانی من را ببینی." سپس، پروردگارش خود را بر کوه جلوهگر ساخت، و این باعث متلاشی شدن آن شد. موسی بیهوش افتاد. هنگامی که بهوش آمد، گفت، "ستایش تو را. من به تو توبه می‌کنم، و من متقاعدترین مؤمن هستم."
(۷:۱۴۴) او گفت، "ای موسی، من در میان همه مردم تو را برگزیدهام، با پیغامهای خود، و با صحبت کردنم با تو. بنابراین، بگیر آنچه را که به تو دادهام، و سپاسگزار باش."
(۷:۱۴۵) ما بر روی لوحهها برای او همه نوع پندهای روشنگر و جزییات همه چیز را نوشتیم: "تو باید از این تعالیم با قدرت تمام حمایت کنی، و مردم خود را تشویق کن که از آنها پیروی کنند-اینها بهترین تعلیمات است. من سرنوشت ستمکاران را به شما نشان خواهم داد."
(۷:۱۴۶) من کسانی را که در زمین به ناحق متکبر هستند، از آیات خود رویگردان خواهم کرد. در نتیجه، هرگونه اثباتی ببینند ایمان نخواهند آورد. و هرگاه راه هدایتی ببینند، آن را راه خود اختیار نخواهند کرد، اما هرگاه راه گمراهی را ببینند، آن را راه خود اختیار خواهند کرد. این نتیجه رد کردن نشانههای ما و بیتوجهی کامل نسبت به آنها است.
(۷:۱۴۷) کسانی که آیات ما و ملاقات آخرت را تکذیب کنند، کارهایشان خنثی شده است. آیا بجز این است که آنها فقط به خاطر آنچه مرتکب شدهاند، مجازات شدند؟
(۷:۱۴۸) در زمان غیبت او، مردم موسی از جواهراتشان مجسمه گوسالهای ساختند، کامل با صدای گوساله. آیا نمی‌توانستند ببینند که آن نه می‌تواند با ایشان صحبت کند، و نه به هیچ راهی هدایتشان کند؟ آنها آن را پرستش کردند، و اینچنین ستمکار شدند.
* ۷:۱۴۸ چطور گوساله طلايى صداى يک گوساله را بدست آورد در زيرنويس ۲۰:۹۶ توضيح داده شده است.
(۷:۱۴۹) بالاخره، هنگامی که از عمل خود پشیمان شدند، و متوجه شدند که گمراه شده بودند، گفتند، "ما از بازندگان خواهیم بود، مگراینکه پروردگار ما به رحمت خود ما را ببخشد، و ما را عفو کند."
(۷:۱۵۰) هنگامی که موسی به مردمش بازگشت، عصبانی و مأیوس، گفت، "چه کار زشتی در غیاب من انجام دادهاید! آیا نمی‌توانستید برای احکام پروردگارتان صبر کنید؟" او لوحهها را به زمین انداخت، و سر برادر خود را گرفت، بطرف خود کشید. (هارون) گفت، "پسر مادرم، مردم از ضعف من سوءاستفاده کردند، و نزدیک بود من را بکشند. نگذار دشمنان من خوشحالی کنند، و من را از مردم متجاوز بشمار نیاور."
(۷:۱۵۱) (موسی) گفت، "پروردگار من، من و برادرم را ببخش، و ما را به رحمت خود داخل گردان. در میان همه بخشندگان تو بخشندهترین هستی."
(۷:۱۵۲) مسلماً، کسانی که گوساله را چون بُت پرستیدند، گرفتار غضب پروردگارشان شدهاند، و خواری در این دنیا. ما اینچنین نوآوران را مجازات می‌کنیم.
(۷:۱۵۳) و اما کسانی که مرتکب گناه شدند، و بعد از آن توبه کردند، و ایمان آوردند، پروردگارت-پس از این-عفو کننده است، مهربانترین.
(۷:۱۵۴) هنگامی که خشم موسی فرونشست، لوحهها را برداشت که شامل هدایت و رحمت بود برای کسانی که به هیبت پروردگارشان حرمت می‌نهند.
(۷:۱۵۵) سپس موسی هفتاد مرد از میان مردمش انتخاب کرد، تا به وعدهگاه ما حضور یابند. هنگامی که زمین لرزه آنها را تکان داد، او گفت، "پروردگار من، اگر می‌خواستی می‌توانستی قبلاً آنها را با من هلاک گردانی. آیا می‌خواهی به خاطر اعمال بیخردان در میان ما، ما را هلاک کنی؟ این باید امتحانی باشد که تو برای ما تعیین کردهای. با آن هر کس را بخواهی محکوم می‌کنی، و هر کس را بخواهی هدایت می‌کنی. تو مولا و سرور ما هستی، پس ما را ببخش، رحمت خود را بر ما ببار؛ تو بهترین عفو کننده هستی.
(۷:۱۵۶) "و بر ما در این دنیا پرهیزکاری مقرر بدار، و در آخرت. ما به تو توبه کردهایم." او گفت، "عذاب من به هر کس که بخواهم میرسد. اما رحمت من همه چیز را دربر می‌گیرد. اگرچه من آن را مختص کسانی خواهم کرد که (۱) زندگی پرهیزکارانهای را در پیش گیرند، (۲) انفاق واجب (زکات) بدهند، (۳) به آیات ما ایمان آورند، و
* ۷:۱۵۶ اهميت انفاق واجب (زکات) را نمى توان به اندازه کافى تأکيد کرد. همانطور که در ۶:۱۴۱ بنياد نهاده شده، زکات بايد هنگام دريافت هر در آمدى داده شود- ۲٫۵ درصد در آمد خالص شخص بايد به والدين، خويشاوندان، يتيمان، فقرا، مسافران بيگانه، به اين ترتيب داده شود (به ۲:۲۱۵ توجه کنيد).
(۷:۱۵۷) " (۴) از رسول پیروی کنند، پیغمبری که قبلاً کتاب دریافت نکرده بود (محمد) که در تورات و انجیلشان نوشته شده است. او آنها را به پرهیزکاری تشویق می‌کند، از اعمال پلید باز میدارد، همه غذاهای خوب را به ایشان اجازه می‌دهد، و آنچه بد است را حرام می‌کند، و بارها و غل و زنجیرهایی را که بر خود حمل می‌کردند، از ایشان برمی‌دارد. کسانی که به او ایمان آورند، به او احترام بگذارند، او را حمایت کنند، و از نوری که با او آمده است پیروی کنند، افرادی موفق هستند."
* ۷:۱۵۷ محمد در تنبيه ۱۹-۱۸:۱۵ و يوحنا ۱۷-۱۴:۱۶و ۱۶:۱۳ پيشگويى شده است.
(۷:۱۵۸) بگو، "ای مردم، من رسول خدا هستم بر همه شما. سلطنت آسمانها و زمین از آن او است. غیر از او خدایی نیست. او زندگی و مرگ را کنترل می‌کند." بنابراین، شما باید به خدا و رسولش ایمان آورید، آن پیغمبری که قبلاً کتاب نداشت، کسی که به خدا و کلماتش ایمان دارد. از او پیروی کنید، تا باشد که هدایت شوید.
(۷:۱۵۹) در میان پیروان موسی، کسانی هستند که بر طبق حقیقت هدایت می‌کنند، و حقیقت آنها را پرهیزکار میدارد. معجرات در سینا
(۷:۱۶۰) ما آنها را به دوازده جمعیت قبیلهای تقسیم کردیم، و هنگامی که مردمش از او آب خواستند، ما به موسی وحی کردیم: "با چوب دستی خود به آن سنگ بزن،" که در نتیجه آن دوازده چشمه از آنجا بیرون آمد. بنابراین، هر جمعیتی محل آب خود را شناخت. و ما با ابرها بر ایشان سایه افکندیم، و شیرخشت و بلدرچین برایشان فرستادیم: "بخورید از چیزهای خوبی که برای شما فراهم آوردیم." آنها به ما ستم نکردند؛ به نقس خود ستم کردند.
(۷:۱۶۱) بیاد آورد که به آنها گفته شد، "برای سکونت به این شهر وارد شوید، و از هرچه در آن می‌خواهید بخورید، با مردم به نیکی رفتار کنید، و از دروازه آن با تواضع وارد شوید. آنوقت ما خطاهای شما را خواهیم بخشید. ما پاداش پرهیزکاران را چندین برابر خواهیم کرد."
(۷:۱۶۲) اما افراد پلید در میان آنها احکام دیگری را جانشین احکامی که به ایشان داده شده بود، کردند. در نتیجه، ما از آسمان بر ایشان محکومیت فرستادیم، به خاطر ستمگریشان.
(۷:۱۶۳) بیادشان آورد آن جمعیت کنار دریا را که سبت را بیحرمت کردند. هنگامی که سبت را بجا می‌آوردند، ماهیهای فراوانی بطرفشان می‌آمدند. و هنگامی که سبت را بجا نمی‌آوردند، ماهیها نمی‌آمدند. ما اینچنین آنها را گرفتار کردیم، در نتیجه سرپیچیشان.
(۷:۱۶۴) بیاد آور که گروهی از آنها گفتند، "چرا به مردمی که خدا آنها را حتماً هلاک خواهد کرد یا شدیداً تنبیه خواهد کرد، پند می‌دهید؟" آنها جواب دادند، "از پروردگارتان معذرت بخواهید،" ممکن است آنها نجات یابند.
(۷:۱۶۵) هنگامی که به آنچه به ایشان تذکر داده شده بود، بی اعتنایی کردند، ما کسانی را که پلیدی را منع کردند، نجات دادیم، و بدکاران را به خاطر ستمکاریشان به عذاب سختی گرفتار کردیم.
(۷:۱۶۷) بعلاوه، پروردگارت چنین مقرر داشته است که مردمی را بر علیهشان برانگیزد که آنها را تا روز قیامت بشدت آزار دهند و اذیت کنند. پروردگارت در اجرای مجازات باکفایتترین است، و او مسلماً عفو کننده است، مهربانترین.
(۷:۱۶۸) ما آنها را در میان جمعیتهای زیادی در زمین پراکنده ساختیم. بعضی از آنها پرهیزکار بودند، و بعضی کمتر پرهیزکار بودند. ما آنها را با خوشبختی و سختی امتحان کردیم، تا شاید بازگردند.
(۷:۱۶۹) بعد از آنها، او نسلهای جدیدی را جانشین ساخت که وارث کتاب آسمانی شدند. اما آنها در عوض دنبال زندگی این دنیا رفتند، می‌گفتند، "ما بخشوده خواهیم شد." اما سپس سرگرم مادیات این دنیا شدند. آیا عهد نکردند که از کتاب آسمانی پیروی کنند، و درباره خدا بجز حقیقت چیزی نگویند؟ آیا کتاب آسمانی را مطالعه نکردند؟ مسلماً، سرای آخرت برای کسانی که به پرهیزکاری ادامه دهند، بسیار بهتر است. آیا نمی‌فهمید؟
(۷:۱۷۰) کسانی که از کتاب آسمانی پیروی کنند، و دعای ارتباطی (نماز) بجا آورند، ما هرگز پاداش پرهیزکاران را ضایع نمی‌کنیم.
(۷:۱۷۱) ما کوه را مانند چتری بر بالای سرشان بلند کردیم، و آنها گمان کردند که می‌خواهد روی سرشان بیافتد: "شما باید از آنچه ما به شما دادهایم بشدت پیروی کنید، و آنچه را در آن است بیاد داشته باشید، تا باشد که نجات یابید."
(۷:۱۷۲) بیاد آور که پروردگارت همه نسلهای آدم را احضار کرد، و آنها را بر خودشان شاهد گرفت: "آیا من پروردگار شما نیستم؟" همه گفتند، "بله. ما شهادت می‌دهیم." بنابراین، در روز قیامت نمی‌توانید بگویید، "ما از این اطلاع نداشتیم."
* ۷:۱۷۲ بنابراين هر انسانى با غريزه آگاهى در باره خدا بدنيا مى آيد.
(۷:۱۷۳) نه می‌توانید بگویید، "این والدین ما بودند که مشرک بودند، و ما فقط رد پایشان را دنبال کردیم. آیا تو ما را به خاطر آنچه که دیگران ابداع کردند تنبیه خواهی کرد؟"
(۷:۱۷۴) ما اینچنین آیات را توضیح می‌دهیم، تا مردم بتوانند خود را بخشوده سازند.
* ۷:۱۷۴ اين زندگى آخرين فرصت ما براى برگشت به قلمرو سلطنت خدا است (به مقدمه توجه کنيد).
(۷:۱۷۵) بخوان برایشان اخبار شخصی را که نشانههای ما به او داده شده بود، اما تصمیم گرفت آن را نادیده بگیرد. در نتیجه، شیطان او را دنبال کرد، تا اینکه او گمراه شد.
(۷:۱۷۶) اگر ما می‌خواستیم، می‌توانستیم او را با آن بلند مرتبه گردانیم، اما او اصرار داشت به زمین بچسبد، و عقاید شخصی خود را دنبال کند. بنابراین، او مانند سگی است؛ چه نوازشش کنی و چه دعوایش کنی، لهله می‌زند. چنین است مثال مردمی که نشانههای ما را رد می‌کنند. حکایت کن این قصهها را، تا باشد که تفکر کنند.
(۷:۱۷۸) هرکس را خدا هدایت کند، واقعاً هدایت شده است، و هر کس را او به گمراهی سوق دهد، اینها بازندگان هستند.
(۷:۱۷۹) ما عده کثیری از جنها و انسانها را به جهنم گرفتار کردهایم. آنها عقلی دارند که با آن نمی‌فهمند، چشمی که با آن نمی‌بینند، و گوشی که با آن نمی‌شنوند. آنها مانند حیوانات هستند؛ نه، بسیار بدتر-آنها کاملاً ناآگاه هستند.
(۷:۱۸۰) زیباترین نامها از آن خدا است؛ با آنها او را صدا کنید، و اعتنا نکنید به کسانی که نامهای او را تحریف می‌کنند. آنها جزای گناهانشان را پس خواهند داد.
(۷:۱۸۱) در میان مخلوقات ما، کسانی هستند که با حقیقت هدایت می‌کنند، و حقیقت باعث پرهیزکاریشان میشود.
(۷:۱۸۴) چرا آنها به دوستشان (رسول) فکر نمی‌کنند؟ او دیوانه نیست. او فقط هشدار دهندهای است آشکارکننده.
(۷:۱۸۵) آیا آنها به سلطه آسمانها و زمین نگاه نکردهاند، و همه چیزهایی که خدا خلق کرده است؟ آیا هرگز فکر کردهاند که ممکنست پایان عمرشان نزدیک باشد؟ به کدام "حدیث" غیر از این ایمان دارند؟
(۷:۱۸۶) هر کسی را خدا به گمراهی گرفتار کند، به هیچ وجه کسی نمیتواند او را هدایت کند. او آنها را در گناهانشان سرگردان رها می‌کند.
(۷:۱۸۷) آنها از تو درباره آخر شدن دنیا (آن ساعت)، و موقع فرارسیدن آن سئوال کنند. بگو، "دانش آن نزد پروردگار من است. فقط او زمان را آشکار می‌کند. آن ثقیل است، در آسمانها و زمین. بر شما نخواهد آمد مگر ناگهانی." آنها از تو سئوال کنند انگار که کنترل آن در دست تو است. بگو، "دانش آن نزد خدا است،" اما اکثر مردم نمی‌دانند.
* ۷:۱۸۷ زمان صحيح آشکار شدن اين خبر سال ۱۹۸۰ ميلادى تعيين شده بود، بواسطه رسول ميثاق خدا (به ۱۵:۸۷، ۷۲:۲۷، و ضميمه ۱۱ توجه کنيد). **۷:۱۸۷ آخر شدن دنیا (آن ساعت) فقط برای کافران ناگهانی می‌آید (به ضمیمه ۱۱ مراجعه کنید).
(۷:۱۸۸) بگو، "من هیچ قدرتی بر نفع و یا ضرر خود ندارم. فقط آنچه خدا بخواهد برای من پیش می‌آید. اگر از آینده خبر داشتم، به ثروت خود می‌افزودم، و گرفتار هیچ سختی نمی‌شدم. من هشدار دهندهای بیش نیستم، و حامل خبرهای خوش برای کسانی که ایمان دارند."
(۷:۱۸۹) او شما را از یک تن (آدم) خلق کرد. در نتیجه، او به هر مردی، زوجی می‌دهد، تا با او آرامش یابد. سپس او (زن) بار سبکی حمل می‌کند که به سختی متوجه آن میشود. همانطور که بار سنگینتر میشود، آنها به خدا، پروردگارشان دعا می‌کنند: "اگر تو فرزند خوبی به ما عطا کنی، ما سپاسگزار خواهیم شد."
(۷:۱۹۰) اما هنگامی که او فرزند خوبی به ایشان می‌دهد، آنها هدیه او را به بُتی تبدیل می‌کنند که رقیب او میشود. خدا اعلی است، بالاتر از هر شراکتی.
(۷:۱۹۱) آیا این واقعیت نیست که آنها معبودانی را چون بُت می‌پرستند که هیچ چیز خلق نمی‌کنند، و خودشان خلق شدهاند؟
(۷:۱۹۳) هنگامی که آنها را به هدایت دعوت می‌کنید، از شما پیروی نمی‌کنند. بنابراین، برایشان یکسان است، چه آنها را دعوت کنید و چه سکوت اختیار کنید.
(۷:۱۹۴) معبودانی که در کنار خدا به آنها دعا می‌کنید، مخلوقاتی هستند مانند شما. آنها را صدا کنید؛ بگذارید به شما جواب دهند، اگر راست می‌گویند.
(۷:۱۹۵) آیا آنها پاهایی دارند که روی آن راه بروند؟ آیا آنها دستهایی دارند که با آن از خود دفاع کنند؟ آیا آنها چشمهایی دارند که با آن ببینند؟ آیا آنها گوشهایی دارند که با آن بشنوند؟ بگو، "معبودان خود را بخوانید، و از ایشان بخواهید تا بدون درنگ من را شکست دهند.
(۷:۱۹۶) "خدا تنها مولا و سرور من است؛ آن یکتایی که این کتاب آسمانی را نازل کرد. او از پرهیزکاران محافظت می‌کند.
(۷:۱۹۷) "و اما معبودانی که شما در کنار او قرار می‌دهید، نه آنها میتوانند به شما کمک کنند، و نه میتوانند به خودشان کمک کنند."
(۷:۱۹۸) هنگامی که آنها را به هدایت دعوت می‌کنی، نمی‌شنوند. و می‌بینی که به تو نگاه می‌کنند، اما نمی‌بینند.
(۷:۲۰۰) هنگامی که شیطان تو را وسوسه می‌کند، هرگونه وسوسهای، به خدا پناه ببر؛ او شنونده است، دانای مطلق.
(۷:۲۰۱) کسانی که پرهیزکار هستند، هرگاه شیطان با عقیدهای به ایشان نزدیک شود، بیاد می‌آورند، بدینوسیله بینا می‌شوند.
(۷:۲۰۳) اگر معجزهای را که آنها درخواست می‌کنند، نیاوری، گویند، "چرا نباید آن را درخواست کرد؟" بگو، "من فقط از آنچه به من از طرف پروردگارم وحی شده، پیروی می‌کنم." اینها پندهایی روشنگر است از طرف پروردگارتان، و هدایت، و رحمت برای مردمی که ایمان دارند.
(۷:۲۰۴) هنگامی که قرآن خوانده میشود، شما باید به آن گوش کنید و توجه کنید، تا باشد که از رحمت برخوردار شوید.
(۷:۲۰۵) باید پروردگارت را در درون خود بیاد آوری، در جمع، در تنهایی، و به آرامی، روز و شب؛ غافل نباش.
* ۷:۲۰۵ خداى شما هر کسى يا هر چيزى است که فکر شما را بيشتر اوقات روز اشغال مى کند. اين روشن کننده حقيقتى است که بيشتر کسانى که به خدا ايمان دارن، سرنوشت شان جهنم است (به ۱۲:۱۰۶، ۹۰-۲۳:۸۴، و ضميمه ۲۷ توجه کنيد).