به نام خدا، بخشندهترین، مهربانترین
(۵۹:۲) او آن یکتایی است که از میان مردمی که کتاب آسمانی داشتند، کسانی را که ایمان نیاوردند، از خانههایشان دسته جمعی بیرون کرد. شما هرگز فکر نمی‌کردید که آنها بیرون بروند، و آنها فکر کردند که آمادگیشان ایشان را در مقابل خدا محافظت خواهد کرد. اما سپس خدا از جهتی که هرگز انتظار آن را نداشتند، بر ایشان آمد، و در قلبشان وحشت انداخت. بنابراین، آنها خانههایشان را با میل خود ترک کردند، بعلاوه فشار از طرف مؤمنان. شما باید از این درس بگیرید، ای کسانی که بصیرت دارید.
(۵۹:۳) اگر خدا آنها را مجبور به ترک کردن نمی‌کرد، او آنها را در این دنیا به عذاب گرفتار می‌کرد (حتی بدتر از اینکه آنها را مجبور به ترک نماید). در آخرت او آنها را گرفتار عذاب جهنم خواهد کرد.
(۵۹:۴) این به خاطر آن است که آنها با خدا و رسولش مخالفت کردند. برای کسانی که با خدا و رسولش مخالفت می‌کنند، خدا در اجرای مجازات سختگیرترین است.
(۵۹:۵) چه درختی را قطع کنید و چه آن را روی تنهاش باقی گذارید، بر طبق خواست خدا است. او مطمئناً ستمکاران را خوار خواهد کرد.
(۵۹:۶) هر چه خدا برای رسولش جایگزین ساخت، در نتیجه جنگیدن شما نبود، چه سوار بر اسبها جنگیدید، و چه پیاده. خدا است که رسولانش را بر علیه هر کس بخواهد می‌فرستد. خدا قادر مطلق است.
(۵۹:۷) هر چه خدا از جمعیتهای (شکست خورده) نصیب رسولش کرد، باید به خدا و رسولش (بعنوان انفاق) تعلق گیرد. باید آن را به خویشاوندان، یتیمان، مسکینان، و مسافران بیگانه بدهید. در نتیجه، آن در انحصار توانگران در میان شما باقی نخواهد ماند. شما میتوانید غنیمتهای جنگ را که رسول به شما داده است، نگه دارید، اما از آنچه او شما را از آن منع کرده است، برندارید. شما باید به هیبت خدا حرمت نهید. خدا در اجرای مجازات سختگیر است.
(۵۹:۸) (شما باید بدهید) به محتاجانی که مهاجرت کردند. آنها از خانههای خود بیرون شدند، و از املاک خود محروم شدند، زیرا آنها در جستجوی رحمت و خشنودی خدا بودند، و به خاطر اینکه از خدا و رسولش حمایت کردند. آنها راستگویان هستند.
(۵۹:۹) و اما کسانی که برای آنها خانه و پناهگاه فراهم آوردند، و خود قبل از ایشان از مؤمنان بودند، کسانی را که بسویشان مهاجرت کردند، دوست دارند، و در قلبشان هیچگونه شکی در کمک کردن به ایشان نیابند. درواقع، آنها مشتاقانه ایشان را بر خود مقدم می‌دارند، حتی اگر خودشان به آنچه انفاق می‌کنند محتاج باشند. به درستی که، کسانی که بر خساست طبیعی خود غلبه کنند موفق هستند.
(۵۹:۱۰) کسانی که پس از ایشان مؤمن شدند، گویند، "پروردگار ما، ما را ببخش، و برادران ما را که در ایمان بر ما سبقت گرفتند، و قلب ما را از نفرت نسبت به کسانی که ایمان آوردند، بازدار. پروردگار ما، تو رئوف هستی، مهربانترین."
(۵۹:۱۱) آیا توجه کردهای به کسانی که بلای نفاق دارند، و چطور به همنشینان بدون اعتقادشان در میان مردمی که کتاب آسمانی داشتند گفتند، "اگر شما را بیرون کنند، ما با شما بیرون خواهیم آمد، و هرگز از کسی که با شما مخالفت کند اطاعت نخواهیم کرد. اگر کسی با شما بجنگد، ما در جنگ طرف شما خواهیم بود." خدا شهادت می‌دهد که آنها دروغگو هستند.
(۵۹:۱۲) در واقع، اگر آنها را بیرون کرده بودند، با ایشان بیرون نمی‌رفتند، و اگر کسی با آنها می‌جنگید، آنها از ایشان حمایت نمی‌کردند. حتی اگر ایشان را حمایت هم می‌کردند، باز می‌گشتند، و فرار می‌کردند. آنها هرگز نمی‌توانستند پیروز شوند.
(۵۹:۱۳) به درستی که، ترسی که شما در قلبشان می‌اندازید بیشتر از ترسشان از خدا است. این به خاطر آن است که آنها مردمی هستند که درک نمی‌کنند.
(۵۹:۱۴) آنها جمع نمی‌شوند تا با شما بجنگند، مگر اینکه در ساختمانهای کاملاً محفوظی باشند، یا در پشت دیوارها. نیروی آنها در بین خودشان قوی بنظر می‌رسد. ممکنست فکر کنی که آنها با هم متحد هستند، در حالی که حقیقتاً قلبهایشان از هم جدا است. این به خاطر آن است که آنها مردمی هستند که نمی‌فهمند.
(۵۹:۱۵) سرنوشت آنها مانند آنهایی است که پیش از ایشان بودند. آنها از نتایج تصمیماتشان رنج کشیدند. آنها سزاوار عذابی دردناک شدهاند.
(۵۹:۱۶) آنها مانند شیطان هستند: او به انسان می‌گوید، "ناباور شو،" سپس به مجرداینکه ناباور می‌شود، می‌گوید، "من تو را طرد می‌کنم. من از خدا می‌ترسم، پروردگار جهان."
(۵۹:۱۸) ای کسانی که ایمان دارید، شما باید به هیبت خدا حرمت نهید، و بگذارید تا هر نفسی آنچه را برای فردا فرستاده است، بررسی کند. شما باید به هیبت خدا حرمت نهید؛ خدا کاملاً بر هرچه شما انجام میدهید آگاه است.
(۵۹:۱۹) مانند کسانی نباشید که خدا را فراموش کردند، در نتیجه او باعث شد تا آنها خود را فراموش کنند. اینها ستمکاران هستند.
(۵۹:۲۱) اگر ما این قرآن را بر کوه نازل می‌کردیم، می‌دیدی که از هیبت خدا می‌لرزید و خرد می‌شد. ما این مثالها را برای مردم می‌زنیم تا باشد که تفکر کنند.
(۵۹:۲۲) او خدای یکتا است؛ غیر از او خدایی نیست. دانای غیب و آشکار. او بخشندهترین است، مهربانترین.