به نام خدا، بخشندهترین، مهربانترین
(۴۱:۵) آنها گفتند، "ما تصمیم خود را گرفتهایم، گوشهای ما به پیغام تو کر است، و حایلی ما را از تو جدا میسازد. هر کاری میخواهی انجام بده، و ما هم همینطور.
(۴۱:۶) بگو، "من هم مانند شما بشری هستم که به من وحی شده است که خدای شما خدای یکتا است. شما باید خود را وقف او کنید. و از او طلب بخشش کنید. وای بر مشرکان.
(۴۱:۸) و اما کسانی که ایمان دارند و زندگی پرهیزکارانهای را در پیش میگیرند، پاداشی که استحقاق آن را دارند دریافت میکنند.
(۴۱:۹) بگو، "شما به آن یکتایی که زمین را در دو روز خلق کرد ناباور میشوید، و شما معبودانی را همردیف او قرار میدهید، اگر چه که او پروردگار جهان است."
* ۱۰- ۴۱:۹ "روزهاى" خلقت بعنوان يک معيار است. بنابراين، جسم جهان در دو روز خلق شد، در حالى که اندازه گيرى روزى براى همه موجودات روى زمين چهار روز به طول انجاميد. اين همچنين به ما مى آموزد که زندگى فقط در روى کره زمين وجود دارد.
(۴۱:۱۰) او در آن استحکاماتی برای توازن (کوهها) قرار داد، آن را حاصلخیز گرداند. و او ارزاق آن را در چهار روز حساب کرد، تا احتیاجات همه ساکنان آن را فراهم آورد.
(۴۱:۱۱) سپس او به آسمان پرداخت، هنگامی که هنوز گاز بود، و به آن و به زمین گفت، "به وجود آیید، خواسته یا ناخواسته." آنها گفتند، "ما با میل میآییم."
(۴۱:۱۲) اینچنین، او هفت جهان را در دو روز کامل کرد، و قوانین هر جهان را وضع کرد. و ما پایینترین جهان را با چراغها تزیین نمودیم، و در اطراف آن نگهبانان قرار دادیم. چنین است طراحی آن بزرگوار، دانای مطلق.
* ۴۱:۱۲ خدا به تنهايى جهان را خلق کرد (۱۸:۵)، اما فرشتگان در بعضى از کارهاى خلقت در پايين ترين طبقه جهان شرکت کردند. جهان ما قدرت استقامت در مقابل حضور جسمى خدا را ندارد (۷:۱۴۳). بصورت جمع بکار برده شدن، به نقش فرشتگان در جهان ما اشاره ميکند (ضميمه۱۰).
(۴۱:۱۳) اگر روی بگردانند، پس بگو، "من به شما هشدار میدهم از بدبختی مانند بدبختی که عاد و ثمود را هلاک کرد."
(۴۱:۱۴) رسولانشان نزد ایشان رفتند، همانطور که پیش از آنها و بعد از آنها رفتند، میگفتند، "شما نباید بجز خدا را پرستش کنید." آنها گفتند، "اگر پروردگار ما میخواست، میتوانست فرشتگان را بفرستد. ما به گفتههای تو کافر هستیم."
(۴۱:۱۵) و اما مردم عاد در زمین متکبر شدند، با حقیقت مخالفت کردند، و گفتند، "چه کسی از ما قویتر است؟" آیا آنها متوجه نشدند که خدایی که آنها را خلق کرد، از آنها پرقدرتتر است؟ آنها نسبت به آیات ما ناسپاس بودند.
(۴۱:۱۶) در نتیجه، برای چند روزی شوم، ما بر ایشان باد شدیدی فرستادیم. ما اینچنین آنها را در زندگی این دنیا به مجازاتی خوارکننده گرفتار کردیم، و عذاب آخرت بسیار خوارکنندهتر است؛ آنها هرگز نمیتوانند پیروز شوند.
(۴۱:۱۷) و اما ثمود، ما به ایشان هدایت عطا کردیم، اما آنها کوری را بر هدایت ترجیح دادند. در نتیجه، به خاطر آنچه کسب کرده بودند عذابی فجیع و ننگین آنها را هلاک کرد.
(۴۱:۲۰) هنگامی که به آنجا برسند، شنواییشان، چشمانشان، و پوستشان بر هرچه انجام دادهاند شهادت خواهند داد.
(۴۱:۲۱) آنها به پوستشان خواهند گفت، "چرا بر علیه ما شهادت دادید؟" آنها جواب خواهند داد، "خدا ما را به صحبت وادار کرد؛ او آن یکتایی است که همه چیز را به صحبت وادار میکند. او آن یکتایی است که اول بار شما را خلق کرد، و حالا شما به سوی او بازگشتهاید."
(۴۱:۲۲) شما هرگز نمیتوانید از شنوایی خود، بینایی خود، یا پوست خود پنهان شوید. درواقع، شما فکر کردید که خدا از اکثر کارهای شما بی اطلاع بود.
(۴۱:۲۴) اگر آنها همین روش را ادامه دهند، سرانجامشان جهنم خواهد بود، و اگر عذر و بهانه آورند، پذیرفته نخواهد شد.
(۴۱:۲۵) ما برایشان همدمانی تعیین کردیم تا همه چیز را در چشمانشان زیبا جلوه دهند. بنابراین، آنها به همان سرنوشتی گرفتار میشوند که جمعیتهای قبلی از جنها و انسانها شدند، که آنها هم از بازندگان بودند.
(۴۱:۲۶) کسانی که ایمان نیاوردند، گفتند، "به این قرآن گوش نکنید، و آن را تحریف کنید، تا باشد که پیروز شوید."
(۴۱:۲۷) ما مسلماً این کافران را به عذابی سخت گرفتار خواهیم کرد. ما مسلماً جزای آنها را به خاطر اعمال پلیدشان خواهیم داد.
(۴۱:۲۸) چنین است جزایی که منتظر دشمنان خدا است. جهنم مکان جاودانیشان خواهد بود؛ جزایی به حق برای ترک کردن آیات ما.
(۴۱:۲۹) کسانی که ایمان نیاوردند، خواهند گفت، "پروردگار ما، به ما نشان بده کسانی را که در میان دو نوع-جنها و انسانها-ما را گمراه کردند، تا زیر پایمان آنها را لگدمال کنیم و آنها را از پستترینها قرار دهیم."
(۴۱:۳۰) کسانی که اعلام میکنند، "پروردگار ما خدا است،" و زندگی پرهیزکارانهای را در پیش میگیرند، فرشتگان بر ایشان فرستاده میشوند: "شما نباید ترسی داشته باشید، و نباید غصه بخورید. خوشحال شوید از این مژده که پردیس برای شما اختصاص داده شده است.
(۴۱:۳۱) "ما یاران شما در زندگی این دنیا و در آخرت هستیم. شما در آن، هر چه آرزو کنید خواهید داشت و هر چه درخواست کنید، خواهید داشت.
(۴۱:۳۳) چه کسی میتواند از کسی که به خدا دعوت میکند، اعمال پرهیزکارانه انجام میدهد، و میگوید، "من یکی از تسلیم شدگان هستم،" گفته بهتری اظهار کند؟
(۴۱:۳۴) جواب خوب با جواب بد یکسان نیست. باید متوسل شوی به بهترین جواب ممکن. بنابراین، کسی که قبلاً دشمن تو بود، شاید بهترین رفیق تو شود.
(۴۱:۳۵) هیچکس نمیتواند به این برسد بجز کسانی که ثابتقدمانه استقامت میکنند. هیچکس نمیتواند به این برسد بجز کسانی که بینهایت خوشبخت هستند.
(۴۱:۳۶) هنگامی که شیطان اندیشهای به تو زمزمه میکند، باید پناه ببری به خدا. او شنوا است، دانای مطلق.
(۴۱:۳۷) در میان نشانههای او، شب و روز و خورشید و ماه است. در مقابل خورشید سجده نکنید، و یا ماه؛ و شما باید در مقابل خدا سجده کنید که آنها را خلق کرده است، اگر واقعاً تنها او را پرستش میکنید.
(۴۱:۳۸) اگر آنها در انجام این کار بیش از اندازه متکبر هستند، پس کسانی که نزد پروردگارت هستند، شب و روز بدون هیچ خستگی او را پرستش میکنند.
(۴۱:۳۹) در میان نشانههای او این است که زمین را راکد میبینی، سپس به مجرد اینکه بر آن آب میباریم، با زندگی به جنبش در میآید. مسلماً، آن یکتایی که آن را به زندگی باز گردانید، مرده را هم میتواند دوباره زنده کند. او قادر مطلق است.
(۴۱:۴۰) مطمئناً، کسانی که آیات ما را تحریف میکنند از ما پنهان نیستند. آیا کسی که به داخل جهنم بیاندازند بهتر است یا کسی که روز قیامت در امنیت کامل میآید؟ هر کاری میخواهید انجام دهید؛ او بر هرچه انجام میدهید بینا است.
(۴۱:۴۱) کسانی که اثبات قرآن را هنگامی که بر آنها آمد رد کردهاند، همچنین، کتاب محترمی را هم رد کردهاند.
* ۴۱:۴۱ کلمه "ذکر" اشاره به کد رياضى قرآن دارد که در ۳۸:۱ توضيح داده شده است.
(۴۱:۴۲) هیچ دروغی نمیتواند داخل آن شود، در گذشته یا در آینده؛ تنزیلی از حکیمترین، ستودهترین.
* ۴۱:۴۲ يکى از عملکردهاى مهم معجزه قرآن اينست که از هر حرف و هر جنبه قرآن محافظت ميکند. بنابراين، هر دست درازى و تغيير شکلى در قرآن سريعا آشکار ميشود (ضميمه هاى ۱ و ۲۴).
(۴۱:۴۳) آنچه به تو گفته شد، دقیقاً همانی است که به رسولان قبل هم گفته شد. پروردگارت دارای بخشش است، و همچنین دارای عذابی دردناک.
* ۴۱:۴۳ اثبات رياضى نشان ميدهد که اين آيه به رسول ميثاق خدا اشاره دارد. با اضافه کردن مقدار عددى "رشاد" )۵۰۵)، باضافه مقدار عددى "خليفه" (۷۲۵)، باضافه شماره اين آيه (۴۳)، ميشود ۶۷ ۱۹=۱۲۷۳= ۴۲+۷۲۵+۵۰۵. به ضميمه ۲ توجه کنيد.
(۴۱:۴۴) اگر آن را قرآنی غیر عربی قرار میدادیم آنها میگفتند، "چرا به آن زبان پایین فرستاده شد؟" چه به عربی باشد و چه غیر عربی، بگو، "برای کسانی که ایمان دارند، هدایت و شفا است. و اما کسانی که ایمان ندارند، آنها نسبت به آن، کر و کور خواهند بود، مانند اینکه آنها را از راه بسیار دوری مخاطب قرار دهند."
(۴۱:۴۵) ما به موسی کتاب آسمانی عطا کردیم، و در آن هم اختلاف شده بود. اگر به خاطر تصمیم از قبل گرفته شده پروردگارت نبود، فوراً قضاوت شده بودند. واقعاً که آنها بسیار شکاک هستند.
(۴۱:۴۶) هر کسی کارهای پرهیزکارانه انجام دهد به نفع خود انجام داده است، و هر کسی کارهای بد انجام دهد به ضرر خود انجام داده است. پروردگارت هرگز نسبت به مردم بیعدالت نیست.
(۴۱:۴۷) دانش آن ساعت (آخر شدن دنیا) نزد او است. هیچ میوهای از پوسته خود خارج نمیشود، و هیچ مؤنثی حامله نمیشود، یا بدنیا نمیآورد، بدون دانش او. آن روز خواهد آمد که او از آنها سئوال کند، "کجا هستند معبودانی که در کنار من قرار دادید؟" آنها خواهند گفت، "ما به تو اعلام میکنیم که هیچیک از ما به آن شهادت نمیدهیم."
* ۴۱:۴۷ خدا اين دانش را بواسطه رسول ميثافش آشکار ساخته است (ضميمه ۲۵).
(۴۱:۴۸) معبودانی که آنها چون بُت پرستش میکردند، ایشان را طرد خواهند کرد، و آنها خواهند فهمید که هیچ راه فراری نخواهد بود.
(۴۱:۴۹) انسان هرگز از دعا کردن برای چیزهای خوب خسته نمیشود. و هنگامی که دچار بدبختی میشود، افسرده میشود، مأیوس.
(۴۱:۵۰) و وقتی بعد از رنج بردن از بعضی بدبختیها، ما به او نعمت عطا میکنیم، او میگوید، "این متعلق به من است. من باور نمیکنم که آن ساعت هرگز بیاید. حتی اگر نزد پروردگارم بازگردانده شوم، من نزد او چیزهای بهتری خواهم یافت." مسلماً، ما کافران را از همه اعمالشان آگاه خواهیم ساخت، و ما آنها را به عذابی سخت گرفتار خواهیم کرد.
(۴۱:۵۱) هنگامی که ما به انسان نعمتی عطا میکنیم، او روی میگرداند، و دورتر و دورتر میشود، و وقتی از مصیبتی رنج میبرد، با صدای بلند دعا میکند.
(۴۱:۵۲) اعلام کن: "اگر این حقیقتاً از طرف خدا باشد، و شما تصمیم به رد کردن آن گرفته باشید، چطور؟ چه کسانی گمراهتر از آنهایی هستند که تصمیم به مخالفت با این میگیرند.
(۴۱:۵۳) ما نشانههای خود را در افقها به آنها نشان خواهیم داد، و همچنین در خودشان، تا اینکه درک کنند که این حقیقت است. آیا پروردگارت بعنوان شاهد بر همه چیز کافی نیست؟
* ۴۱:۵۳ اين آيه از ۱۹ حرف عربى تشکيل شده است، و مجموع مقدار عددى آنها ۱۳۸۷، يا ۷۳۱۹ ايت. اين پيشگويى بزرگ، همراه با آيات ۹:۳۳، ۴۸:۲۱، ۶۱:۹ ، و ۱۱۰:۲، ما را آگاه ميسازد که چنين مقدر شده است که همه دنيا قرآن را بعنوان پيغام دست نخورده خدا قبول کنند. (ضميمه ۲۸ توجه کنيد).