به نام خدا، بخشندهترین، مهربانترین
(۳۰:۴) در چندین سال. چنین است تصمیم خدا، هم در اولین پیشگویی، و هم در دومین. در آن روز، مؤمنان خوشحال شوند
(۳۰:۶) چنین است وعده خدا-و خدا هرگز وعدهاش را نمی‌شکند-اما اکثر مردم نمی‌دانند.
(۳۰:۸) چرا آنها بخودشان نمی‌اندیشند؟ خدا آسمانها و زمین و هر چه را در بین آنها است، خلق نکرد، مگر بدلیلی خاص، و برای مدتی معین. اگرچه، اکثر مردم به ملاقات با پروردگارشان کافر هستند.
(۳۰:۹) آیا آنها زمین را گردش نکردهاند تا به چگونگی عاقبت کسانی که قبل از ایشان بودند، توجه کنند؟ آنها روی زمین پر قدرتتر، و مرفهتر، و سازندهتر بودند. رسولانشان با نشانههای روشن نزد ایشان رفتند. در نتیجه، خدا آن یکتایی نبود که به آنها ستم کرد؛ آنها خودشان به نفس خویش ستم کردند.
(۳۰:۱۰) عاقبت کسانی که بدی کردند میبایست بدی باشد. این به خاطر آن است که آنها آیات خدا را رد کردند، و آنها را مسخره کردند.
(۳۰:۱۱) خدا آن یکتایی است که خلقت را آغاز می‌کند، و سپس آن را تکرار می‌کند. سرانجام، به سوی او بازگشت خواهید کرد.
(۳۰:۱۳) معبودان آنها هیچ قدرتی بر شفاعت کردن ایشان نخواهند داشت؛ برعکس، آنها معبودان خود را طرد خواهند کرد.
(۳۰:۱۵) و اما کسانی که ایمان دارند و زندگی پرهیزکارانهای را در پیش می‌گیرند، در پردیس خشنود خواهند بود.
(۳۰:۱۶) و اما کسانی که ایمان ندارند، و آیات ما و ملاقات آخرت را رد می‌کنند، برای همیشه در عذاب بسر خواهند برد.
(۳۰:۱۷) بنابراین، شما باید ستایش کنید خدا را هنگام استراحت در شب، و هنگام برخاستن در صبح.
(۳۰:۱۹) او زنده را از مرده به وجود می‌آورد، و مرده را از زنده، و او زمین را پس از اینکه مرده بود، زنده می‌کند؛ شما هم به همین ترتیب برانگیخته می‌شوید.
(۳۰:۲۰) در میان نشانههای او این است که او شما را از خاک آفرید، سپس شما خود انسانهایی تولید مثل کننده شدید.
(۳۰:۲۱) در میان نشانههای او خلقت همسران شما است از میان شما، تا با یکدیگر آسایش و خرسندی داشته باشید، و او در قلبتان عشق و همیاری نسبت به همسرانتان قرار داد. در این، نشانههایی است کافی برای مردمی که فکر می‌کنند.
(۳۰:۲۲) در میان نشانههای او خلقت آسمانها و زمین است، و گوناگونی زبانهایتان و رنگهایتان. در اینها نشانههایی است برای خردمندان.
(۳۰:۲۳) در میان نشانههای او خوابیدن شما هنگام شب و یا هنگام روز است، و کار کردن شما در جستجوی روزهای او. در این، نشانههایی است کافی برای مردمی که می‌شنوند.
(۳۰:۲۴) در میان نشانههای او، نشان دادن رعد و برق است به شما بعنوان منبعی از ترس، و همچنین امید، سپس او آب را از آسمان پایین می‌فرستد تا زمین مرده را زنده کند. در اینها، نشانههایی است کافی برای مردمی که می‌فهمند.
(۳۰:۲۵) در میان نشانههای او، آسمان و زمین است که به امر او برپا هستند. بالاخره هنگامی که او شما را از داخل زمین صدا کند، با یک صدا، شما فوراً بیرون می‌آیید.
(۳۰:۲۷) و او آن یکتایی است که خلقت را آغاز می‌کند، سپس آن را تکرار می‌کند؛ این حتی برای او آسانتر است. والاترین مثالها در آسمانها و زمین از آن او است، و او بزرگوار است، حکیمترین.
(۳۰:۲۸) او در اینجا از میان خود شما برایتان مثال می‌زند: آیا هرگز خدمتکاران یا زیردستان خود را آنقدر بالا می‌برید تا با شما برابر شوند، و تا جایی که به آنها همان اندازه بپردازید که به شما پرداخت می‌شود؟ ما اینچنین آیات را برای مردمی که می‌فهمند توضیح می‌دهیم.
(۳۰:۲۹) به درستی که، متجاوزین از عقاید خود پیروی کردهاند، بدون هیچ دانشی. پس چه کسی می‌تواند هدایت کند کسانی را که به واسطه خدا گمراه شدهاند؟ هرگز هیچکس نمی‌تواند به آنها کمک کند.
(۳۰:۳۰) بنابراین، باید خود را به دین یکتاپرستی اختصاص دهی. چنین است غریزه طبیعی که خدا در مردم قرار داده است. چنین خلقت خدا هرگز تغییر نخواهد کرد. این بهترین دین است، اما اکثر مردم نمی‌دانند.
* ۳۰:۳۰ تشخيص اينکه تنها خدا پروردگار و ارباب ما است، غريزه اى است طبيعى. ما با چنين غريزه اى در اين دنيا متولد شده ايم. به آيات ۱۷۳-۷:۱۷۲ و ضميمه ۷ توجه کنيد.
(۳۰:۳۱) شما باید تسلیم او باشید، به هیبت او حرمت نهید، دعای ارتباطی (نماز) بجا آورید و-هر کاری انجام می‌دهید-هرگز به دام شرک نیافتید.
(۳۰:۳۲) (به دام شرک نیافتید،) مانند کسانی که دین خود را فرقه فرقه می‌کنند؛ هر گروهی به آنچه دارد خشنود است.
(۳۰:۳۳) هنگامی که مردم دچار بدبختی می‌شوند، آنها به پروردگارشان روی می‌آورند، کاملاً خود را وقف او می‌کنند. اما سپس، به مجرد اینکه او باران رحمت را بر ایشان می‌بارد، بعضی از آنها به شرک بازمی‌گردند.
* ۳۰:۳۳ يم مثال متداوال در قسمت اگهى هاى روزنامه ها است که مردم از يهوداى مقدس (St. Jude) براى شفا دادن آنها تشکر کرده اند. قبل از اينکه زير عمل جراحى بروند، با جديت تمام از خدا ميخواهند تا آنها را شفا دهد. اما بلافاصله بعد از اينکه عمل حراحى تمام شد، از يهوداى مقدس (St. Jude) تشکر ميکنند!!!
(۳۰:۳۶) هنگامی که ما به مردم رحمت عطا می‌کنیم، از آن خشنود می‌شوند. اما هنگامی که دچار بدبختی می‌شوند، در نتیجه اعمال خودشان، آنها دلسرد می‌شوند.
(۳۰:۳۷) آیا تشخیص نمی‌دهند که خدا روزی هر کس را بخواهد زیاد می‌کند و یا کم می‌کند؟ اینها درسهایی باشد برای مردمی که ایمان دارند.
(۳۰:۳۸) بنابراین، شما باید حق خویشاوندان و همینطور مسکینان و مسافران بیگانه را (از صدقات) بدهید. این برای کسانی که صادقانه خشنودی خدا را می‌طلبند بهتر است؛ آنها برندگان هستند.
(۳۰:۳۹) ربایی که گرفته می‌شود تا بر ثروت بعضی از مردم بیافزاید، نزد خدا چیزی نمی‌افزاید. اما اگر انفاق کنید در طلب خشنودی خدا، اینها هستند کسانی که پاداش خود را چندین برابر دریافت می‌کنند.
(۳۰:۴۰) خدا آن یکتایی است که شما را خلق کرد. او آن یکتایی است که برای شما تهیه می‌کند. او آن یکتایی است که شما را می‌میراند. او آن یکتایی است که شما را برمی‌انگیزد. آیا هیچیک از معبودان شما می‌توانند چنین کارهایی انجام دهند؟ ستایش او را. او بسیار بالاتر از این است که شریکی داشته باشد.
(۳۰:۴۱) بلاها خشکی و دریا را دربر گرفته است، به خاطر آنچه مردم مرتکب شدهاند. او اینچنین می‌گذارد تا آنها نتیجه بعضی از اعمالشان را بچشند، تا باشد که (به کارهایی درست) بازگردند.
(۳۰:۴۲) بگو، "در زمین گردش کنید و به عاقبت کسانی که قبل از شما میزیستهاند، توجه کنید." اکثر آنها مشرک بودند.
(۳۰:۴۳) بنابراین، باید خود را کاملاً وقف این دین کامل کنی، قبل از اینکه روزی بیاید که خدا آن را مسلم و حتمی داشته است. در آن روز آنها وحشتزده خواهند شد.
(۳۰:۴۴) هر کسی ایمان نیاورد، به ضرر نفس خود ایمان نیاورده است، در حالی که کسانی که زندگی پرهیزکارانهای را در پیش می‌گیرند، نفس خویش را قوی می‌کنند و پرورش می‌دهند.
(۳۰:۴۵) زیرا او پاداش کسانی را که ایمان دارند، و زندگی پرهیزکارانهای را در پیش می‌گیرند، از نعمتهایش سخاوتمندانه عطا می‌کند. او کافران را دوست ندارد.
(۳۰:۴۶) در میان نشانههای او بادهای نویدبخشی هستند که او می‌فرستد، تا رحمتش را بر شما ببارد، و تا اجازه دهد کشتیها طبق قوانین او در دریا گردش کنند، و برای شما که (به واسطه تجارت) در جستجوی نعمتهایش باشید تا باشد که سپاسگزار باشید.
(۳۰:۴۷) ما قبل از تو رسولانی با نشانههای شگفتانگیز بر مردمشان فرستادهایم. در نتیجه، ما کسانی را که سرپیچی کردند، تنبیه کردیم. این وظیفه ما است که به مؤمنان پیروزی عطا کنیم.
(۳۰:۴۸) خدا آن یکتایی است که بادها را می‌فرستد، تا ابرها را در هم آمیزد، تا در همه جای آسمان بخواست او پراکنده شوند. سپس او ابرها را رویهم انباشته می‌کند، سپس می‌بینید که از آنها باران می‌بارد. هنگامی که آن بر هر یک از بندگان او که او انتخاب کند ببارد، آنها خوشنود می‌شوند.
(۳۰:۵۰) باید شکر رحمت دائمی خدا را بجا آوری، و اینکه او چگونه زمینی را که مرده بود، زنده می‌کند. به همین ترتیب او حتماً مرده را برمی‌انگیزد. او قادر مطلق است.
(۳۰:۵۳) و نه تو می‌توانی کورها را با راهنمایی کردن از گمراهیشان رهایی دهی. فقط کسانی تو را می‌شنوند که به آیات ما ایمان می‌آورند، و تصمیم می‌گیرند که تسلیم شوند.
(۳۰:۵۴) خدا آن یکتایی است که شما را ضعیف خلق کرد، سپس بعد از ضعف به شما قدرت عطا کرد، سپس بعد از قدرت، ضعف را جایگزین ساخت و موی خاکستری. او هر چه بخواهد خلق می‌کند. او دانای مطلق است، قادر مطلق.
(۳۰:۵۵) آن روز که آن ساعت می‌آید، گناهکاران قسم خواهند خورد که فقط یک ساعت (در این دنیا) بودهاند. این می‌رساند که چقدر اشتباه می‌کردند.
(۳۰:۵۶) کسانی که با دانش و ایمان مورد نعمت قرار گرفتهاند، خواهند گفت، "همانطور که خدا مقرر داشته است، شما تا روز قیامت دوام آوردهاید. اکنون این است روز قیامت، اما شما در تشخیص آن کوتاهی کردید."