(۲۶:۲)
این (حروف) قسمتی از اثبات این کتاب آسمانی روشنگر است.
(۲۶:۳)
ممکنست به خاطر اینکه آنها مؤمن نیستند، خود را سرزنش کنی.
(۲۶:۴)
اگر ما بخواهیم، می‌توانیم از آسمان نشانهای بفرستیم که گردنشان را اجباراً خم کند.
(۲۶:۵)
هر وقت تذکری از طرف بخشندهترین بر ایشان می‌آید که جدید است، با بیزاری روی می‌گردانند.
(۲۶:۶)
چون آنها باور نکردند، سزاوار عواقب بی اعتناییشان شدهاند.
(۲۶:۷)
آیا آنها زمین را ندیدهاند، و اینکه ما چندین نوع گیاهان زیبا در آن رویاندهایم؟
(۲۶:۸)
این اثباتی کافی باشد برایشان، اما اکثرشان مؤمن نیستند.
(۲۶:۹)
مطمئناً، پروردگارت بزرگوار است، مهربانترین.
(۲۶:۱۰)
بیاد آور که پروردگارت موسی را ندا داد: "برو بسوی مردم متجاوز.
(۲۶:۱۱)
"مردم فرعون؛ شاید اصلاح شوند."
(۲۶:۱۲)
او گفت، "پروردگار من، می‌ترسم که مبادا من را باور نکنند.
(۲۶:۱۳)
"ممکنست خونسردی خودم را از دست بدهم. زبانم می‌گیرد؛ دنبال برادرم هارون بفرست.
(۲۶:۱۴)
"همچنین، آنها من را یک فراری می‌دانند؛ می‌ترسم که مبادا من را بکشند."
(۲۶:۱۵)
او گفت، "نه، (آنها این کار را نخواهند کرد). برو با نشانههای من. ما با شما خواهیم بود، می‌شنویم.
(۲۶:۱۶)
"بروید نزد فرعون و بگویید، "ما رسولان پروردگار جهان هستیم.
(۲۶:۱۷)
"بگذار تا فرزندان اسراییل بروند.""
(۲۶:۱۸)
او گفت، "آیا ما تو را از کودکی بزرگ نکردیم، و سالهای زیادی با ما گذراندی؟
(۲۶:۱۹)
"سپس تو مرتکب آن جرمی شدی که انجام دادی، و تو ناسپاس بودی؟"
(۲۶:۲۰)
او گفت، "به درستی که آن عمل را وقتی که گمراه بودم انجام دادم.
(۲۶:۲۱)
"سپس فرار کردم، هنگامی که از تو ترسیدم، و پروردگارم به من حکمت عطا کرد، و من را یکی از رسولان قرار داد.
(۲۶:۲۲)
"تو بخود میبالی که به من لطف کردی، در حالی که بنیاسراییل را به بردگی کشیدهای!"
(۲۶:۲۳)
فرعون گفت، "پروردگار جهان چیست؟"
(۲۶:۲۴)
او گفت، "پروردگار آسمانها و زمین، و هر چه در بین آنها است. در این مورد یقین داشته باش."
(۲۶:۲۵)
او به اطرافیانش گفت،"آیا این را شنیدید؟"
(۲۶:۲۶)
او گفت، "پروردگار تو و پروردگار اجداد تو."
(۲۶:۲۷)
او گفت، "رسولتان که بر شما فرستاده شده است، دیوانه است."
(۲۶:۲۸)
او گفت، "پروردگار شرق و غرب، و هر چه در بین آنها است، اگر بفهمید."
(۲۶:۲۹)
او گفت، "اگر خدایی غیر از من اختیار کنی، من تو را به زندان خواهم انداخت."
(۲۶:۳۰)
او گفت، "اگر به تو چیزی شگفتانگیز نشان بدهم، چطور؟"
(۲۶:۳۱)
او گفت، "پس به نمایش بگذار، اگر راست می‌گویی."
(۲۶:۳۲)
سپس او چوبدستی خود را انداخت که در نتیجه آن، به ماری شگفتانگیز تبدیل شد.
(۲۶:۳۳)
و او دستش را درآورد، و برای ناظران سفید بود.
(۲۶:۳۴)
او به بزرگان اطراف خود گفت، "این شعبدهباز باتجربهای است.
(۲۶:۳۵)
"او می‌خواهد با شعبدهبازی خود شما را از سرزمینتان بیرون ببرد. چه پیشنهاد می‌کنید؟"
(۲۶:۳۶)
آنها گفتند، "به او و برادرش مهلت بده، و جارچیها را به همه شهرها بفرست.
(۲۶:۳۷)
"بگذار تا هر شعبدهباز باتجربهای را احضار کنند."
(۲۶:۳۸)
شعبدهبازان همه سر موعد مقرر جمع شدند، در روز مقرر.
(۲۶:۳۹)
به مردم گفته شد: "همه بیایید؛ بگذارید همگی اینجا گردهم آییم.
(۲۶:۴۰)
"شاید ما از شعبدهبازان پیروی کنیم، اگر آنها برندگان باشند."
(۲۶:۴۱)
هنگامی که شعبدهبازان آمدند، به فرعون گفتند، "اگر برنده شویم، پاداش می‌گیریم؟"
(۲۶:۴۲)
او گفت، "بله البته؛ شما حتی از نزدیکان به من خواهید شد."
(۲۶:۴۳)
موسی به آنها گفت، "بیاندازید آنچه را که می‌خواهید بیاندازید."
(۲۶:۴۴)
آنها طنابها و چوبهای خود را انداختند، و گفتند، "به عزت فرعون، ما پیروز خواهیم شد."
(۲۶:۴۵)
موسی چوبدستی خود را انداخت که آنچه را آنها جعل کرده بودند، بلعید.
(۲۶:۴۶)
شعبدهبازان به سجده افتادند.
(۲۶:۴۷)
آنها گفتند، "ما به پروردگار جهان ایمان می‌آوریم.
(۲۶:۴۸)
"پروردگار موسی و هارون."
(۲۶:۴۹)
او گفت، "آیا قبل از اینکه من به شما اجازه دهم با او ایمان آوردید؟ او باید معلم شما باشد که به شما شعبدهبازی آموخت. شما حتماً خواهید فهمید. من دستها و پاهای شما را خلاف یکدیگر قطع خواهم کرد. من همه شما را به صلیب خواهم کشید."
(۲۶:۵۰)
آنها گفتند، "این تصمیم ما را عوض نخواهد کرد؛ ما بسوی پروردگارمان باز خواهیم گشت.
(۲۶:۵۱)
"ما امیدواریم که پروردگارمان گناهان ما را ببخشد، مخصوصاً که ما از اولین مؤمنان هستیم."
(۲۶:۵۲)
ما به موسی وحی کردیم: "با بندگان من سفر کن؛ شما دنبال خواهید شد."
(۲۶:۵۳)
فرعون جارچیان را به شهرها فرستاد.
(۲۶:۵۴)
(می‌گفتند،) "این گروه کوچکی است.
(۲۶:۵۵)
"اکنون آنها با ما مخالفت می‌کنند.
(۲۶:۵۶)
"بیایید همگی به ایشان آگاه باشیم."
(۲۶:۵۷)
در نتیجه، ما آنها را از باغها و چشمهها محروم کردیم.
(۲۶:۵۸)
و گنجها و مقامی محترم.
(۲۶:۵۹)
سپس ما آن را ارثی قرار دادیم برای فرزندان اسراییل.
(۲۶:۶۰)
آنها، ایشان را به طرف شرق دنبال کردند.
(۲۶:۶۱)
هنگامی که هر دو گروه یکدیگر را دیدند، مردم موسی گفتند، "ما دستگیر خواهیم شد."
(۲۶:۶۲)
او گفت، "هرگز. پروردگار من با من است؛ او من را هدایت خواهد کرد."
(۲۶:۶۳)
سپس ما به موسی وحی کردیم: "با عصایت به دریابزن،" که در نتیجه آن، به دو قسمت شد. هر قسمت مانند تپه عظیمی بود.
(۲۶:۶۴)
سپس ما همه آنها را عبور دادیم.
(۲۶:۶۵)
ما اینچنین موسی و همه کسانی را که با او بودند، نجات دادیم.
(۲۶:۶۶)
و بقیه را غرق کردیم.
(۲۶:۶۷)
این اثباتی کافی باشد، اما اکثر مردم مؤمن نیستند.
(۲۶:۶۸)
مطمئناً، پروردگارت بزرگوار است، مهربانترین.
(۲۶:۶۹)
تاریخچه ابراهیم را برایشان تعریف کن.
(۲۶:۷۰)
او به پدر و مردمش گفت، "این چیست که شما پرستش می‌کنید؟"
(۲۶:۷۱)
گفتند، "ما مجسمهها را پرستش می‌کنیم؛ ما کاملاً خود را وقف آنها کردهایم."
(۲۶:۷۲)
او گفت، "آیا هنگامی که دعا می‌کنید، آنها می‌توانند شما را بشنوند؟
(۲۶:۷۳)
آیا آنها می‌توانند نفعی به شما برسانند، یا ضرری؟"
(۲۶:۷۴)
آنها گفتند، "نه؛ اما ما والدین خود را بر این کار یافتیم."
(۲۶:۷۵)
او گفت، "آیا می‌بینید این بتهایی را که پرستش می‌کنید.
(۲۶:۷۶)
"شما و اجداد شما.
(۲۶:۷۷)
"من مخالف آنها هستم، زیرا من فقط خود را وقف پروردگار جهان کردهام.
(۲۶:۷۸)
"آن یکتایی که مرا خلق کرد، و مرا هدایت کرد.
(۲۶:۷۹)
"آن یکتایی که به من غذا می‌دهد و آب می‌دهد.
(۲۶:۸۰)
"و وقتی مریض می‌شوم، او من را شفا می‌دهد.
(۲۶:۸۱)
"آن یکتایی که من را می‌میراند، سپس دوباره من را زنده می‌کند.
(۲۶:۸۲)
"آن یکتایی که امیدوارم گناهان من را در روز قضاوت ببخشد.
(۲۶:۸۳)
"پروردگار من، به من حکمت عطا کن، و من را از پرهیزکاران بشمار آور.
(۲۶:۸۴)
"بگذار مثال من برای نسلهای آینده مثالی خوب باشد.
(۲۶:۸۵)
"من را یکی از وارثان بهشت فرحبخش قرار بده.
(۲۶:۸۶)
"و پدر من را ببخش، چون او گمراه شده است.
(۲۶:۸۷)
"و من را در روز برانگیخته شدن رها نکن."
(۲۶:۸۸)
آن روزی است که نه پول، و نه فرزندان می‌تواند کمکی باشد.
(۲۶:۸۹)
تنها کسانی که از صمیم قلب بسوی خدا می‌آیند (نجات خواهند یافت).
(۲۶:۹۰)
پردیس به پرهیزکاران ارائه خواهد شد.
(۲۶:۹۱)
جهنم برای گمراهان ساخته خواهد شد.
(۲۶:۹۲)
از آنها سئوال خواهد شد، "کجا هستند معبودانی که پرستش می‌کردید
(۲۶:۹۳)
در کنار خدا؟ آیا می‌توانند حالا به شما کمکی کنند؟ آیا می‌توانند به خودشان کمک کنند؟"
(۲۶:۹۴)
آنها در آن انداخته خواهند شد، همراه با گمراهان.
(۲۶:۹۵)
و همه سربازان شیطان.
(۲۶:۹۶)
همانطور که در آن دعوا می‌کنند، خواهند گفت،
(۲۶:۹۷)
"به خدا، ما بسیار گمراه بودیم.
(۲۶:۹۸)
"چطور ما توانستیم شما را در یک صف با پروردگار جهان قرار دهیم.
(۲۶:۹۹)
"کسانی که ما را گمراه کردند، ستمکار بودند.
(۲۶:۱۰۰)
"اکنون ما شفاعت کنندههایی نداریم.
(۲۶:۱۰۱)
"نه حتی یک دوست نزدیک.
(۲۶:۱۰۲)
"اگر فقط می‌توانستیم فرصت دیگری به دست آوریم، آنوقت ایمان می‌آوردیم."
(۲۶:۱۰۳)
این باید درس عبرت خوبی باشد. اما اکثر مردم مؤمن نیستند.
(۲۶:۱۰۴)
پروردگارت بزرگوار است، مهربانترین.
(۲۶:۱۰۵)
مردم نوح رسولان را باور نکردند.
(۲۶:۱۰۶)
برادرشان نوح به آنها گفت، "آیا نمی‌خواهید پرهیزکار شوید؟
(۲۶:۱۰۷)
"من رسول امینی هستم بر شما.
(۲۶:۱۰۸)
"به هیبت خدا حرمت نهید و از من اطاعت کنید.
(۲۶:۱۰۹)
"من از شما مزدی نمی‌خواهم. مزد من از طرف پروردگار جهان می‌آید.
(۲۶:۱۱۰)
"شما باید به هیبت خدا حرمت نهید و از من اطاعت کنید."
(۲۶:۱۱۱)
آنها گفتند، "چطور می‌توانیم با تو ایمان آوریم، هنگامی که بدترینها در میان ما، از تو پیروی کردهاند؟"
(۲۶:۱۱۲)
او گفت، "من از کجا بدانم که آنها چه کردند؟
(۲۶:۱۱۳)
"قضاوت آنها فقط با پروردگار من است، اگر می‌توانستید درک کنید.
(۲۶:۱۱۴)
"من هرگز مؤمنان را طرد نخواهم کرد.
(۲۶:۱۱۵)
"من بجز هشدار دهندهای روشنگر نیستم."
(۲۶:۱۱۶)
آنها گفتند، "اگر باز نگردی، ای نوح، سنگسار خواهی شد."
(۲۶:۱۱۷)
او گفت، "پروردگار من، مردم من، مرا باور نکردهاند.
(۲۶:۱۱۸)
"من را در مقابل آنها پیروز گردان، و من و مؤمنان همراه من را رهایی بده."
(۲۶:۱۱۹)
ما او و همراهان او را در کشتی بار شده، رهایی دادیم.
(۲۶:۱۲۰)
سپس بقیه را غرق کردیم.
(۲۶:۱۲۱)
این باید درس عبرتی باشد، اما اکثر مردم مؤمن نیستند.
(۲۶:۱۲۲)
مطمئناً، پروردگارت بزرگوار است، مهربانترین.
(۲۶:۱۲۳)
عاد رسولان را باور نکردند.
(۲۶:۱۲۴)
برادرشان هود به آنها گفت، "آیا نمی‌خواهید پرهیزکار شوید؟
(۲۶:۱۲۵)
"من رسول امینی هستم بر شما.
(۲۶:۱۲۶)
"شما باید به هیبت خدا حرمت نهید و از من اطاعت کنید.
(۲۶:۱۲۷)
"من از شما مزدی نمی‌خواهم؛ مزد من از طرف پروردگار جهان می‌آید.
(۲۶:۱۲۸)
"شما روی هر تپهای جهت تجملات قصری بنا می‌کنید.
(۲۶:۱۲۹)
"شما ساختمانهایی می‌سازید انگار که جاودان خواهید بود.
(۲۶:۱۳۰)
و وقتی ضربه می‌زنید، بیرحمانه می‌زنید.
(۲۶:۱۳۱)
"شما باید به هیبت خدا حرمت نهید و از من اطاعت کنید.
(۲۶:۱۳۲)
"حرمت بگذارید به آن یکتایی که همه چیزهایی را که می‌دانید، برای شما فراهم کرد.
(۲۶:۱۳۳)
"او برای شما چهارپایان و فرزندان فراهم کرد.
(۲۶:۱۳۴)
"و باغها و چشمهها.
(۲۶:۱۳۵)
"می‌ترسم برای شما از عذاب روز هیبتانگیز."
(۲۶:۱۳۶)
آنها گفتند، "یکسان است، چه موعظه کنی و چه موعظه نکنی.
(۲۶:۱۳۷)
"آن مصیبت منحصر به اجداد ما بود.
(۲۶:۱۳۸)
"هرگز عذابی بر ما نخواهد آمد."
(۲۶:۱۳۹)
آنها اینچنین باور نکردند و، در نتیجه، ما آنها را هلاک کردیم. این باید درس عبرتی باشد، اما اکثر مردم مؤمن نیستند.
(۲۶:۱۴۰)
مطمئناً، پروردگارت بزرگوار است، مهربانترین.
(۲۶:۱۴۱)
ثمود رسولان را باور نکردند.
(۲۶:۱۴۲)
برادرشان صالح به آنها گفت، "آیا پرهیزکارنمی‌شوید؟
(۲۶:۱۴۳)
"من رسول امینی هستم بر شما.
(۲۶:۱۴۴)
"شما باید به هیبت خدا حرمت نهید، و از من اطاعت کنید.
(۲۶:۱۴۵)
"من از شما مزدی نمی‌خواهم، مزد من فقط از طرف پروردگار جهان می‌آید.
(۲۶:۱۴۶)
"آیا گمان می‌کنید برای همیشه باقی خواهید ماند، در امان به همین صورت؟
(۲۶:۱۴۷)
"شما از باغها و چشمهها لذت می‌برید.
(۲۶:۱۴۸)
"و از زراعات و نخلهای خرما با میوههای خوشمزه.
(۲۶:۱۴۹)
"شما در کوهها قصرهای مجلل می‌تراشید.
(۲۶:۱۵۰)
"شما باید به هیبت خدا حرمت نهید، و از من اطاعت کنید.
(۲۶:۱۵۱)
"از متجاوزین اطاعت نکنید.
(۲۶:۱۵۲)
"که مرتکب بدی می‌شوند، نه کارهای خوب."
(۲۶:۱۵۳)
آنها گفتند، "تو جادو شدهای.
(۲۶:۱۵۴)
"تو بجز بشری مانند ما نیستی. معجزهای ارائه بده، اگر راست می‌گویی؟"
(۲۶:۱۵۵)
او گفت، "این شتر مادهای است که فقط در روزی که برایش تعیین شده است، آب خواهد خورد؛ روزی که با روزهای تعیین شده برای شما، فرق دارد.
(۲۶:۱۵۶)
"به او هیچ آسیبی نرسانید، تا مبادا به عذاب روز هیبتانگیز گرفتار شوید."
(۲۶:۱۵۷)
آنها او را کشتند، و اینچنین گرفتار مصیبت شدند.
(۲۶:۱۵۸)
عذاب آنها را دربر گرفت. این درس عبرتی باشد، اما اکثر مردم مؤمن نیستند.
(۲۶:۱۵۹)
مطمئناً، پروردگارت بزرگوار است، مهربانترین.
(۲۶:۱۶۰)
مردم لوط رسولان را باور نکردند.
(۲۶:۱۶۱)
برادرشان لوط به آنها گفت، "آیا نمی‌خواهید پرهیزکار شوید؟
(۲۶:۱۶۲)
"من رسول امینی هستم بر شما.
(۲۶:۱۶۳)
"شما باید به هیبت خدا حرمت نهید، و از من اطاعت کنید.
(۲۶:۱۶۴)
"من از شما مزدی نمی‌خواهم؛ مزد من فقط از طرف پروردگار جهان می‌آید.
(۲۶:۱۶۵)
"آیا از میان همه مردم، شما با مردان همبستر می‌شوید؟
(۲۶:۱۶۶)
"شما همسرانی را که پروردگارتان برای شما خلق کرده است، رها می‌کنید! به درستی که شما مردم متجاوزی هستید."
(۲۶:۱۶۷)
آنها گفتند، "اگر دست برنداری ای لوط، تبعید خواهی شد."
(۲۶:۱۶۸)
او گفت، "متأسفم بر اعمال شما."
(۲۶:۱۶۹)
"پروردگار من، من و خانواده من را از اعمال اینها نجات بده."
(۲۶:۱۷۰)
ما او را نجات دادیم با همه خانوادهاش.
(۲۶:۱۷۱)
اما نه آن پیرزن را؛ او محکوم به فنا شده بود.
(۲۶:۱۷۲)
ما سپس بقیه را نابود کردیم.
(۲۶:۱۷۳)
ما بر آنها باریدیم، بارانی بد؛ چه باران بدی برای کسانی که به آنها اخطار شده بود!
(۲۶:۱۷۴)
این باید درس عبرتی باشد، اما اکثر مردم مؤمن نیستند.
(۲۶:۱۷۵)
مطمئناً، پروردگارت بزرگوار است، مهربانترین.
(۲۶:۱۷۶)
مردم چوب رسولان را باور نکردند.
(۲۶:۱۷۷)
شعیب به آنها گفت، "آیا نمی‌خواهید پرهیزکار شوید؟
(۲۶:۱۷۸)
"من رسول امینی هستم بر شما.
(۲۶:۱۷۹)
"شما باید به هیبت خدا حرمت نهید، و از من اطاعت کنید.
(۲۶:۱۸۰)
"من از شما مزدی نمی‌خواهم؛ مزد من فقط از طرف پروردگار جهان می‌آید.
(۲۶:۱۸۱)
"شما باید هنگام معامله، وزن را کامل بپردازید؛ تقلب نکنید.
(۲۶:۱۸۲)
"شما باید با ترازویی عادلانه وزن کنید.
(۲۶:۱۸۳)
"سر مردم کلاه نگذارید، و در زمین به فساد گردش نکنید.
(۲۶:۱۸۴)
"حرمت نهید به آن یکتایی که شما و نسلهای پیشین را خلق کرد."
(۲۶:۱۸۵)
آنها گفتند، "تو جادو شدهای.
(۲۶:۱۸۶)
"تو بجز بشری مانند ما نیستی. درواقع، ما فکر می‌کنیم که تو دروغگو هستی.
(۲۶:۱۸۷)
"بگذار تودههایی از آسمان بر ما فرو ریزد، اگر راست می‌گویی."
(۲۶:۱۸۸)
او گفت، "پروردگار من آن یکتایی است که به همه اعمال شما آگاه است."
(۲۶:۱۸۹)
آنها او را باور نکردند و، درنتیجه، آنها به عذاب روز سایهبان گرفتار شدند. آن عذاب روز هیبتانگیزی بود.
(۲۶:۱۹۰)
این درس عبرتی باشد، اما اکثر مردم مؤمن نیستند.
(۲۶:۱۹۱)
مطمئناً، پروردگارت بزرگوار است، مهربانترین.
(۲۶:۱۹۲)
این تنزیلی است از طرف پروردگار جهان.
(۲۶:۱۹۳)
روح امین (جبرییل) با آن پایین آمد.
(۲۶:۱۹۴)
تا آن را به قلب تو وحی کند، تا تو یکی از هشدار دهندگان باشی.
(۲۶:۱۹۵)
به زبان عربی کامل.
(۲۶:۱۹۶)
در کتابهای نسلهای قبلی پیشگویی شده است.
(۲۶:۱۹۷)
آیا این برایشان نشانه کافی نیست که رهبران دینی بنیاسراییل از آن آگاه بودهاند؟
(۲۶:۱۹۸)
اگر این را به مردمی که عربی نمی‌دانند نازل کرده بودیم.
(۲۶:۱۹۹)
و از او می‌خواستیم که آن را به (عربی) بخواند، آنها هرگز نمی‌توانستند به آن ایمان آورند.
(۲۶:۲۰۰)
ما اینچنین آن را (مانند زبانی خارجی) به قلب گناهکاران ارائه می‌دهیم.
(۲۶:۲۰۱)
بنابراین، آنها نمی‌توانند به آن ایمان آورند؛ نه تا وقتی که عذاب دردناک را ببینند.
(۲۶:۲۰۲)
آن ناگهانی بر ایشان خواهد آمد، هنگامی که اصلاً انتظار آن را ندارند.
(۲۶:۲۰۳)
آنها آنوقت خواهند گفت، "آیا می‌توانیم مهلتی داشته باشیم؟"
(۲۶:۲۰۴)
آیا آنها عذاب ما را به مبارزه نطلبیدند؟
(۲۶:۲۰۵)
همانطور که می‌بینی، ما به آنها اجازه دادیم سالها لذت ببرند.
(۲۶:۲۰۶)
سپس عذاب بر ایشان آمد، درست همانطور که وعده داده شده بود.
(۲۶:۲۰۷)
منابع فراوانشان به ایشان کوچکترین کمکی نکرد.
(۲۶:۲۰۸)
ما هرگز جمعیتی را بدون فرستادن هشدار دهندگان هلاک نمی‌کنیم.
(۲۶:۲۰۹)
بنابراین، این یک یادآوری است، چون ما هرگز بیعدالت نیستیم.
(۲۶:۲۱۰)
هرگز شیاطین قادر نیستند این را نازل کنند.
(۲۶:۲۱۱)
آنها نه می‌خواهند، و نه می‌توانند.
(۲۶:۲۱۲)
زیرا آنها از شنیدن منع شدهاند.
(۲۶:۲۱۳)
بنابراین، در کنار خدا خدای دیگری را چون بُت نپرست، تا مبادا گرفتار عذاب شوی.
(۲۶:۲۱۴)
باید به مردمی که نزدیکترین به تو هستند موعظه کنی.
(۲۶:۲۱۵)
و پر و بال خود را برای مؤمنانی که از تو پیروی می‌کنند پایین آور.
(۲۶:۲۱۶)
اگر از تو اطاعت نکنند، پس بگو، "من اعمال شما را طرد می‌کنم."
(۲۶:۲۱۷)
و توکل کن به آن بزرگوار، مهربانترین.
(۲۶:۲۱۸)
که تو را شبانگاه در حین تفکر و نیایش کردن می‌بیند.
(۲۶:۲۱۹)
و سجدههای پیدرپی تو را.
(۲۶:۲۲۰)
او شنوا است، آگاه.
(۲۶:۲۲۱)
آیا می‌خواهید شما را مطلع کنم که شیاطین بر چه کسانی فرستاده می‌شوند؟
(۲۶:۲۲۲)
آنها بر هر گناهکار جعل کنندهای فرستاده می‌شوند.
(۲۶:۲۲۳)
آنها تظاهر به گوش دادن می‌کنند، اما اکثرشان دروغگو هستند.
(۲۶:۲۲۴)
و اما شعرا، فقط گمراهان از ایشان پیروی می‌کنند.
(۲۶:۲۲۵)
آیا نمی‌بینی که وفاداریشان بنا به موقعیت عوض می‌شود؟
(۲۶:۲۲۶)
و به آنچه می‌گویند عمل نمی‌کنند؟
(۲۶:۲۲۷)
مستثنی هستند کسانی که ایمان دارند، زندگی پرهیزکارانهای را در پیش می‌گیرند، پیدرپی به تفکر و نیایش خدا می‌پردازند، و از حقشان دفاع می‌کنند. یقیناً، متجاوزین سرنوشت نهایی خود را خواهند فهمید.