به نام خدا، بخشندهترین، مهربانترین
(۱۸:۲) (کتاب آسمانی) کامل برای اخطار دادن عذابی شدید از طرف او، و برای مژده دادن به مؤمنانی که زندگی پرهیزکارانهای را در پیش گرفتند، که پاداشی سخاوتمندانه کسب کردهاند.
(۱۸:۵) آنها در این باره هیچ اطلاعی ندارند، و والدین آنها هم هیچ اطلاعی نداشتند. چه کفری از دهانشان بیرون می‌آید! آنچه می‌گویند، دروغ بزرگی است.
(۱۸:۶) تو ممکنست خود را به خاطر پاسخ آنها به این حکایت سرزنش کنی، و به خاطر ایمان نیاوردن آنها به این؛ تو ممکنست غمگین شوی.
(۱۸:۷) ما همه چیز را در زمین زینت دادهایم، تا آنها را امتحان کنیم، و تا اینچنین کسانی را که در میانشان پرهیزکارانه عمل می‌کنند مشخص کنیم.
* ۱۸:۸-۹ معلوم شده است که تاريخچه اين مؤمنان مسيحى، هفت نفرى که در غار افیسوس بخواب رفته بودند، ارتباط مستقيمى با آخر شدن دنيا که در آيات ۱۸:۹ و ۲۱ ذکر گرديده است، دارد. نقش اين مؤمنان در آشکار شدن زمان آخر شدن دنيا در ضميمه ۲۵ مفصلا ً شرح داده شده است.
(۱۸:۸) مسلماً، ما همه چیز را در آن نابود خواهیم کرد، آن را کاملاً خالی می‌گذاریم.
* ۱۸:۸-۹ معلوم شده است که تاريخچه اين مؤمنان مسيحى، هفت نفرى که در غار افیسوس بخواب رفته بودند، ارتباط مستقيمى با آخر شدن دنيا که در آيات ۱۸:۹ و ۲۱ ذکر گرديده است، دارد. نقش اين مؤمنان در آشکار شدن زمان آخر شدن دنيا در ضميمه ۲۵ مفصلا ً شرح داده شده است.
(۱۸:۹) پس فکر می‌کنی چرا در باره مردم غار و اعداد مربوط به آنها به تو می‌گوییم؟ آنها از نشانههای شگفتانگیز ما هستند.
(۱۸:۱۰) هنگامی که آن جوانان به غار پناه بردند، گفتند، "پروردگار ما، رحمت خود را بر ما ببار، و اعمال ما را با هدایت خود برکت بده."
(۱۸:۱۲) سپس ما آنها را برانگیختیم تا ببینیم کدامیک از آن دو گروه می‌تواند مدت ماندنشان را در آن، بشمارد.
(۱۸:۱۳) ما اخبار آنها را به حقیقت بر تو حکایت می‌کنیم. آنها جوانانی بودند که به پروردگارشان ایمان داشتند، و ما بر هدایتشان افزودیم.
(۱۸:۱۴) ما قلبشان را محکم ساختیم، هنگامی که بپا خواستند و اعلام کردند: "تنها پروردگار ما، پروردگار آسمانها و زمین است. ما هرگز هیچ خدای دیگری را در کنار او نمی‌پرستیم. در غیر اینصورت، ما بسیار گمراه خواهیم بود.
(۱۸:۱۵) "اینها مردم ما هستند که خدایان دیگری در کنار او اختیار می‌کنند. اگر فقط می‌توانستند اثباتی برای این عملشان بیاورند! چه کسی پلیدتر از کسی است که دروغ بسازد و آن را به خدا نسبت دهد؟
(۱۸:۱۶) از آنجایی که آرزو دارید از آنها اجتناب کنید، و از اینکه غیر از خدا را می‌پرستیدند، پس بیایید به آن غار پناه ببریم. باشد که پروردگارتان رحمتش را بر شما ببارد، و شما را به تصمیم صحیح راهنمایی کند."
* ۱۸:۱۶-۲۰ افیسوس محلى است در ۲۰۰ مايلى جنوب شهر باستانى نايسين که در ۳۰ مايلى شهر ازمير فعلى در کشور ترکيه قرار دارد. ساکنين آن غار جوانانى مسيحى بودند که ميخواستند از تعاليم عيسى پيروى کنند، و خداى يکتا را پرستش کنند. آنها از اذيت و آزار تازه مسيحيانى که مسيحيت فاسدى را سه قرن پس از عيسى، اعلام کردند، بدنبال کنفرانس نايسين، هنگاميکه تثليث (سه خدايى) اعلام گرديد، فرار ميکردند. در سال ۱۹۲۸ باستان شناس اطريشى، فرانز ميلتنرFranz Miltner آرامگاه هفت نفرى را که در افیسوس خوابيده بودند، کشف کرد. تاريخچه آنها در دايرة المعارف هاى بسيارى ذکر شده است.
(۱۸:۱۷) خورشید را می‌دیدی که هنگام طلوع از طرف راست غار آنها بالا می‌آمد، و هنگام غروب، از طرف چپ به آنها می‌تابید، همانطور که در غار خوابیده بودند. این یکی از نشانههای خدا است. هر کس را خدا هدایت کند، هدایت شده واقعی است، و هر کس را او به گمراهی فرستد، هرگز معلم هدایت کنندهای برای او نخواهی یافت.
* ۱۸:۱۷ اين نشانه، يا اشاره ، ما را آگاه مى سازد که غار رو به شمال بوده است.
(۱۸:۱۸) گمان می‌کردی که آنها بیدار هستند، در حالی که واقعاً خواب بودند. ما آنها را بطرف راست و بطرف چپ غلطاندیم، در حالی که سگشان دستهایش را در میانشان دراز کرده بود. اگر به آنها نگاه می‌کردی، وحشتزده از ایشان فرار می‌کردی.
(۱۸:۱۹) هنگامی که ما آنها را برانگیختیم، از یکدیگر پرسیدند، "چه مدت در اینجا بودهاید؟" جواب دادند، "ما یک روز یا قسمتی از روز در اینجا بودهایم." "پروردگارتان بهتر می‌داند که ما چه مدت در اینجا بودهایم، پس بیایید یکی از خودمان را با این پول به شهر بفرستیم. بگذارید تمیزترین غذا را بجوید، و مقداری برای ما بخرد. بگذارید بطوری مخفیانه برود و توجه کسی را جلب نکند.
(۱۸:۲۰) "اگر شما را پیدا کنند، شما را سنگسار خواهند کرد، یا شما را مجبور خواهند کرد تا به دینشان بازگردید، آنوقت هرگز پیروز نخواهید شد."
(۱۸:۲۱) ما باعث پیدا شدن آنها شدیم تا بگذاریم همه بدانند که وعده خدا حقیقت دارد، و تا همه تردیدها را درباره آخر شدن دنیا از بین ببریم. مردم سپس در میان خود درباره آنها اختلاف کردند. بعضیها گفتند، "ساختمانی دور آنها بسازیم." پروردگارشان درباره آنها آگاهترین است. کسانی که غالب شدند گفتند، "ما عبادتگاهی دور آنها بنا خواهیم کرد."
* ۱۸:۲۱ همانطور که در ضميمه ۲۵ شرح داده شده است، اين داتسان کمک کرد تا زمان آخر شدن دنيا آشکار شود.
(۱۸:۲۲) بعضیها گویند، "آنها سه نفر بودند؛ سگشان چهارمین بود،" درحالی که دیگران از روی حدسیات گویند، "پنج نفر؛ ششمین سگشان بود." دیگران گفتند، "هفت نفر،" و هشتمین سگشان بود. بگو، "پروردگار من تعداد آنها را بهتر می‌داند." فقط عده کمی تعداد صحیح را می‌دانستند. بنابراین، با آنها بحث نکن؛ فقط با آنها مدارا کن. احتیاجی نیست با کسی در این باره مشورت کنی.
(۱۸:۲۴) بدون اینکه بگویی، "بخواست خدا." اگر فراموش کردی، باید فوراً پروردگارت را بیاد آوری و بگویی، "باشد که پروردگارم، من را هدایت کند تا دفعه بعد بهتر عمل کنم."
* ۱۸:۲۴ اين حکم مهم به ما همه روزه فرصتى ميدهد تا خدا را بياد آوريم.
(۱۸:۲۵) آنها در غار خود سیصد سال باضافه نُه، ماندند.
* ۱۸:۲۵ تفاوت ميان ۳۰۰ سال خورشيدى و ۳۰۰ سال قمرى، نه (۹) سال است . بنابراين پروردگار از قبل زمان کشف آخر شدن دنيا را در سال ۱۹۸۰ ميلادى (۱۴۰۰ هجرى)، يعنى ۳۰۰ سال (۳۰۹ سال قمرى ) قبل از آخر شدن دنيا تعيين کرده بود (به ۷۲:۲۷ و ضميمه ۲۵ توجه کنيد).
(۱۸:۲۶) بگو، "خدا بهتر می‌داند که آنها چه مدت در آنجا ماندند." او همه اسرار را در آسمانها و زمین، می‌داند. به رحمت او می‌توانید ببینید؛ به رحمت او می‌توانید بشنوید. هیچکس در کنار او بعنوان مولا و سرور نیست، و او هرگز اجازه نمی‌دهد کسی در سلطنت او شریک شود.
(۱۸:۲۷) باید بخوانی آنچه را که از کتاب آسمانی پروردگارت به تو وحی شده است. هیچ چیز نباید جانشین کلمات او شود، و نباید منبع دیگری در کنار آن بگذاری.
(۱۸:۲۸) باید خود را وادار کنی تا با کسانی باشی که روز و شب پروردگارشان را پرستش می‌کنند، و تنها او را می‌جویند. چشم خود را از آنها برندار، به دنبال تجملات این دنیا. و نباید هرگز از کسی که قلب او را از پیغام خود غافل کردیم، اطاعت کنی؛ کسی که در پی خواستههای خویش است، و در ارجحیتهایش سردرگم است.
(۱۸:۲۹) اعلام کن: "این حقیقتی است از سوی پروردگارتان،" سپس بگذار هر کس که بخواهد ایمان آورد، و هر کس که بخواهد ایمان نیاورد. ما برای متجاوزین آتشی آماده کردهایم که کاملاً آنها را دربر خواهد گرفت. هنگامی که فریاد کمک آنها برخیزد، به آنها مایعی داده خواهد شد مانند اسیدی غلیظ که صورت را می‌سوزاند. چه نوشیدنی بدی! چه سرنوشت فلاکتباری!
(۱۸:۳۰) و اما کسانی که ایمان آورند و زندگی پرهیزکارانهای را در پیش گیرند، ما هرگز در پاداش دادن به کسانی که اعمال پرهیزکارانه انجام می‌دهند کوتاهی نمی‌کنیم.
(۱۸:۳۱) آنها سزاوار باغهای عدن شدهاند که در آن رودخانهها جاری است. آنها با دستبندهای طلا در آن تزیین خواهند شد، و لباسهایی از ابریشم سبز و مخمل خواهند پوشید و بر مبلمانهای راحت استراحت خواهند کرد. چه پاداش نیکویی؛ چه مکان نیکویی!
(۱۸:۳۲) مثال آن دو مرد را برایشان بزن: ما به یکی از آنها دو باغ انگور که دور تا دور آن نخلهای خرما بود، دادیم، و در میان آنها محصولات دیگری قرار دادیم.
* ۱۸:۳۲-۴۲ در قرآن مثالهاى فراوانى از خدايان مختلفى که مردم در کنار خدا پرستش ميکنند ذکر گرديده است؛ همانند فرزندان (۷:۱۹۰)، پيشوايان مذهبى و طلاب (۹:۳۱)، املاک (۱۸:۴۲)، مقدسين و پيغمبران مرده (۲۱-۱۶:۲۰، ۳۵:۱۴ و ۶-۴۶:۵)، و خود پرستى (۲۵:۴۳، ۴۵:۲۳).
(۱۸:۳۳) هر دو باغ ثمره خود را بموقع و به مقدار فراوان دادند، چون ما رودخانهای از میان آنها روان داشتیم.
(۱۸:۳۴) روزی، پس از برداشت محصول، او با غرور به دوستش گفت: "من بسیار مرفهتر از تو هستم، و از مردم احترام بیشتری کسب می‌کنم."
(۱۸:۳۵) هنگامی که او وارد باغ خود شد، با این گفته بر نفس خود ستم کرد، "من فکر نمی‌کنم که این هرگز تمام شود.
(۱۸:۳۶) "بعلاوه، گمان می‌کنم که هر چه هست همین است؛ گمان نمی‌کنم آن ساعت (قیامت) هرگز فرا رسد. حتی اگر بسوی پروردگارم بازگردم، (آنقدر باهوش هستم که) حتی از بهتر از اینها در آنجا برخوردار خواهم شد."
(۱۸:۳۷) دوستش در حالی که با او گفتگو می‌کرد، گفت، "آیا به آن یکتایی ایمان نداری که تو را از خاک خلق کرده است، سپس از قطرهای کوچک، سپس تو را بصورت مردی کامل درآورد؟
(۱۸:۳۹) "هنگامی که وارد باغ خود شدی، میبایست می‌گفتی، "این است آنچه خدا به من داده است (ماشاء اللَّه). هیچ کس قدرتی ندارد، بجز خدا (لاقوةالاباللَّه)." شاید ببینی که من کمتر از تو پول و فرزند دارم.
(۱۸:۴۰) "شاید پروردگارم به من باغی بهتر از باغ تو عطا کند. شاید او طوفان سهمگینی از آسمان بفرستد که باغ تو را نابود سازد، و آن را کاملاً لمیزرع باقی گذارد.
(۱۸:۴۲) به درستی که، زراعات او نابود شد، و او غصهدار شد، متأسف از اینکه هر چه در آن خرج کرده بود بیهوده شد، همانطور که ملک او لمیزرع شده بود. او بالاخره گفت، "ای کاش هرگز ملک خود را بعنوان خدا در کنار پروردگارم قرار نداده بودم."
(۱۸:۴۳) هیچ نیرویی در زمین نمی‌توانست او را در مقابل خدا کمک کند، و نه برای او امکان داشت که کمکی دریافت کند.
(۱۸:۴۴) این به خاطر آن است که تنها مولا و سرور حقیقی خدا است؛ او بهترین پاداش را فراهم می‌کند، و بهترین سرنوشت نزد او است.
(۱۸:۴۵) برای آنها مثال زندگی این دنیا را بزن مانند آبی که از آسمان پایین می‌فرستیم، تا نباتات روی زمین را بعمل آوریم، سپس آنها خشک می‌شوند و بصورت کاهی درمی‌آیند که بر باد می‌رود. خدا بر همه کارها قادر است.
(۱۸:۴۶) پول و فرزندان لذتهای زندگی این دنیا هستند، اما اعمال پرهیزکارانه پاداشی ابدی از سوی پروردگارت فراهم می‌آورد، و امیدی بسیار بهتر.
(۱۸:۴۷) آن روز خواهد آمد که ما کوهها را از میان برمی‌داریم، و زمین را لمیزرع خواهی دید. ما همه آنها را احضار خواهیم کرد، بدون اینکه حتی یک نفر از آنها را جا بگذاریم.
(۱۸:۴۸) آنها در پیشگاه پروردگارت در یک صف حاضر خواهند شد. شما به تنهایی نزد ما آمدهاید، همانطور که اول بار ما شما را خلق کردیم. درواقع، این است آنچه ادعا کردید که هرگز اتفاق نخواهد افتاد.
(۱۸:۴۹) نامه اعمال نشان داده خواهد شد، و گناهکاران را نسبت به محتویات آن ترسان خواهی دید. آنها خواهند گفت، "وای بر ما. چرا این کتاب هر چیز کوچک یا بزرگ را بحساب آورده و هیچ چیز را جا نیانداخته است؟" همه اعمالی که آنها انجام دادهاند، پیش آورده خواهد شد. پروردگارت هرگز به احدی بیعدالتی نمی‌کند.
(۱۸:۵۰) ما به فرشتگان گفتیم، "در مقابل آدم سجده کنید." آنها سجده کردند، بجز شیطان. او بصورت جن در آمد، زیرا او از امر پروردگارش سرپیچی کرد. آیا شما او و نوادگانش را بعنوان پروردگار بجای من انتخاب خواهید کرد، هرچند که آنها دشمنان شما هستند؟ چه مبادله فلاکتباری!
* ۱۸:۵۰ هنگاميکه دعواى عظيم در ميان جمعيت بهشتى در گرفت (۳۸:۶۹)، همه موجودات به فرشتگان، جن ها، انسان ها، و حيوانات طبقه بندى شدند (ضميمه ۷).
(۱۸:۵۱) من هرگز به آنها اجازه ندادم تا شاهد خلقت آسمانها و زمین باشند، و نه خلقت خودشان. و نه هرگز اجازه می‌دهم ستمکاران در قلمرو من کار کنند.
* ۱۸:۵۱ خدا ميدانست که شيطان و پيروانش (جن ها و انسان ها) تصميم اشتباهى خواهند گرفت. در نتيجه، ممنوع کردن آنها از مشاهده مراحل خلقت.
(۱۸:۵۲) آن روز خواهد آمد که او گوید، "صدا کنید شرکای من را که ادعا کردید در کنار من خدا هستند،" آنها ایشان را صدا خواهند کرد، اما پاسخی به ایشان نخواهند داد. حایلی غیرقابل عبور آنها را از یکدیگر جدا خواهد کرد.
(۱۸:۵۳) گناهکاران جهنم را خواهند دید، و متوجه خواهند شد که در آن خواهند افتاد. آنها از آن راه فراری نخواهند داشت.
(۱۸:۵۴) ما همه گونه مثالی در این قرآن آوردهایم، اما انسان بیش از همه مخلوقات مجادله می‌کند.
(۱۸:۵۵) هنگامی که هدایت بر ایشان آمد، تنها چیزی که مردم را از ایمان آوردن و طلب بخشش از پروردگارشان باز داشت، این بود که آنها همان (معجزاتی) را خواستند ببینند که نسلهای پیشین خواستند، یا اینکه به اعتراض می‌خواستند عذاب را پیش از موعد مقرر ببینند.
(۱۸:۵۶) ما رسولان را فقط بعنوان تحویل دهندگان اخبار خوب می‌فرستیم، همچنین بعنوان هشدار دهنده. کسانی که ایمان ندارند به باطل بحث می‌کنند تا حقیقت را مغلوب کنند، و آنها نشانهها و اخطاریههای من را بیهوده می‌شمرند.
(۱۸:۵۷) چه کسانی پلیدتر از آنهایی هستند که نشانههای پروردگارشان به آنها یادآوری شد، سپس آنها را نادیده گرفتند، بدون اینکه پی ببرند که چه می‌کنند. در نتیجه، ما بر قلبشان حائلی می‌افکنیم تا آنها را از درک آن (قرآن) بازداریم، و کری بر گوشهایشان. پس هر کاری برای هدایتشان انجام دهی، آنها هرگز نمی‌توانند هدایت شوند.
(۱۸:۵۸) با این حال، پروردگارت عفو کننده است، پر از رحمت. اگر او از آنها برای آنچه انجام دادند بازخواست می‌کرد، آنها را فوراً در همانجا نابود کرده بود. در عوض، او به آنها تا موعدی معین، تعیین شده از قبل، مهلت می‌دهد؛ آنوقت آنها هرگز نمی‌توانند رهایی یابند.
(۱۸:۵۹) بسیاری از جمعیتها را ما به خاطر تجاوزهایشان هلاک کردیم؛ ما موعد معینی برای هلاکتشان تعیین کردیم.
(۱۸:۶۰) موسی به خدمتکار خود گفت، "استراحت نخواهم کرد تا به جایی که آن دو رودخانه بهم می‌پیوندند، برسم، هرچقدر هم که طول بکشد."
(۱۸:۶۱) هنگامی که به جایی که آنها بهم می‌پیوستند رسیدند، ماهی خود را فراموش کردند، و آن بطور مرموزی راه خود را به رودخانه بازیافت.
(۱۸:۶۲) پس از اینکه از آن مکان گذشتند، او به خدمتکارش گفت، "بیا تا نهار بخوریم. این همه مسافرت ما را کاملاً خسته کرده است."
(۱۸:۶۳) او گفت، "آیا یادت می‌آید هنگامی که در آنجا نزدیک آن تخته سنگ نشسته بودیم؟ حواسم به ماهی نبود. شیطان باعث شد تا آن را فراموش کنم، و آن بطور عجیبی راه خود را به رودخانه بازیافت."
(۱۸:۶۵) آنها یکی از بندگان ما را یافتند که ما به او رحمت عطا کردیم، و از دانش خودمان به ا و عطا کردیم.
(۱۸:۶۶) موسی به او گفت، "آیا می‌توانم به دنبال تو بیایم، تا شاید از دانش و هدایتی که به تو عطا شده است، قدری به من بیاموزی؟"
(۱۸:۶۹) او گفت، "بخواست خدا، تو من را صبور خواهی یافت. هر دستوری به من بدهی، از آن سرپیچی نخواهم کرد."
(۱۸:۷۰) او گفت، "اگر دنبال من می‌آیی، پس نباید درباره هیچ چیز از من سئوال کنی، مگراینکه خودم بخواهم درباره آن به تو بگویم."
(۱۸:۷۱) پس براه افتادند. هنگامی که سوار کشتی شدند، او سوراخی در آن ایجاد کرد. او گفت، "آیا آن را سوراخ کردی تا مردمش را غرق کنی؟ تو مرتکب عمل زشتی شدهای."
(۱۸:۷۴) پس براه افتادند. هنگامی که پسر جوانی را ملاقات کردند، او پسر را کشت. او گفت، "چرا چنین شخص بیگناهی را کشتی که کس دیگری را نکشته بود؟ تو کار بسیار زشتی انجام دادهای."
(۱۸:۷۶) او گفت، "اگر در باره چیز دیگری از تو سئوال کنم، آنوقت من را با خود نگاه ندار. تو از من باندازه کافی عذرخواهی دیدهای."
(۱۸:۷۷) پس براه افتادند. وقتی به جمعیت خاصی رسیدند، از مردم تقاضای غذا کردند، اما آنها از پذیراییشان امتناع ورزیدند. بزودی، دیواری یافتند که داشت خراب می‌شد، و او آن را تعمیر کرد. او گفت، "تو می‌توانستی برای آن مزدی درخواست کنی!"
(۱۸:۷۸) او گفت، "اکنون باید از هم جدا شویم. اما من آنچه تحملش را نداشتی برای تو توضیح خواهم داد.
(۱۸:۷۹) "و اما در باره آن کشتی، آن به مردان ماهیگیر فقیری تعلق داشت، و من می‌خواستم آن را معیوب کنم. پادشاهی به دنبال آنها می‌آمد که بزور همه کشتیها را تصاحب می‌کرد.
(۱۸:۸۰) "و اما در باره آن پسر، والدینش مؤمنان خوبی بودند، و ما دیدیم که او با سرپیچی و بی اعتقادیش می‌خواست موجب ناراحتی آنها را فراهم آورد.
* ۱۸:۸۰ آدلف هيتلر بچه بانمک و به نظر بى گناهى بود. اگر او در بچگى ميمرد، عده بسيارى غمگين مى شدند، و عده بسيارى حتى حکمت خدا را مورد سؤال قرار ميدادند. ما از اين درسهاى مهم نتيجه ميگيريم که براى هر چيزى دليل خوبى وجود دارد.
(۱۸:۸۱) "ما خواستیم تا پروردگارت بجای او پسر دیگری جایگزین کند؛ کسی که در پرهیزکاری و مهربانی بهتر باشد.
(۱۸:۸۲) "و اما در باره آن دیوار، آن به دو پسر یتیم در شهر تعلق داشت. در زیر آن، گنجی وجود داشت که متعلق به آنها بود. چون پدرشان مرد پرهیزکاری بود، پروردگارت می‌خواست که آنها بزرگ شوند و قدرت کامل یابند، سپس گنجشان را استخراج کنند. چنین است رحمت پروردگارت. من هیچکدام از آنها را از خود انجام ندادم. این توجیه چیزهایی بود که تو تحملشان را نداشتی."
(۱۸:۸۳) آنها در باره ذوالقرنین از تو سئوال کنند. بگو، "من قسمتی از داستان او را برای شما تعریف خواهم کرد."
(۱۸:۸۶) هنگامی که به غرب دور رسید، خورشید را یافت که بر اقیانوس پهناوری غروب می‌کرد، و مردمی را در آنجا یافت. ما گفتیم، "ای ذوالقرنین، هر طور بخواهی می‌توانی حکمرانی کنی؛ یا تنبیه کن، یا نسبت به آنها مهربان باش.
(۱۸:۸۷) او گفت، "کسانی که سرپیچی کنند، ما آنها را تنبیه خواهیم کرد؛ سپس هنگامی که بسوی پروردگارشان بازگردند، او آنها را به عذاب بیشتری گرفتار خواهد کرد.
(۱۸:۸۸) "و اما کسانی که ایمان آورند و زندگی پرهیزکارانهای را در پیش گیرند، پاداش خوبی دریافت می‌کنند؛ ما با آنها با مهربانی رفتار خواهیم کرد."
(۱۸:۹۰) هنگامی که به شرق دور رسید، خورشید را یافت که بر مردمی که هیچگونه حفاظی از آن نداشتند، طلوع می‌کرد.
(۱۸:۹۳) هنگامی که به سرزمینی رسید که در میان دو کوه قرار داشت، او مردمی را یافت که زبانشان بسختی قابل فهم بود.
(۱۸:۹۴) آنها گفتند، "ای ذوالقرنین، یأجوج و مأجوج فسادکنندگان در زمین هستند. آیا می‌توانیم به تو مزدی بدهیم تا در میان ما و آنها سدی ایجاد کنی؟"
* ۱۸:۹۴-۹۸ يکى از وظايف من بعنوان رسول ميثاق خدا، اعلام اين است که يأجوج و مأجوج آخرين نشانه قبل از آخر شدن دنيا، در سال ۲۲۷۰ ميلادى (سال ۱۷۰۰ هجرى) دوباره ظاهر خواهند شد، درست ۱۰ سال قبل از آخر شدن دنيا. توجه داشته باشيد که يأجوج و مأجوج در سوره هاى ۱۸ و ۲۱ دقيقاً ۱۷ آيه قبل از پايان هر سوره ذکر شده اند که نشان دهنده ۱۷ قرن قمرى است (۷۲:۲۷ و ضمیمه ۲۵).
(۱۸:۹۵) او گفت، "پروردگارم به من نعمتهای فراوان داده است. اگر شما با من همکاری کنید، من سدی بین شما و آنها خواهم ساخت.
(۱۸:۹۶) "قطعاتی از آهن نزد من آورید." هنگامی که او فضای میان آن دو کوه را پر کرد، گفت، "بدمید." هنگامی که از حرارت سرخ شد، گفت، "به من کمک کنید تا قیر روی آن بریزم."
(۱۸:۹۸) او گفت، "این رحمتی است از سوی پروردگارم. وقتی پیشگویی پروردگارم بوقوع پیوندند، او باعث متلاشی شدن سد خواهد شد. پیشگویی پروردگارم حقیقت است."
(۱۸:۹۹) در آن زمان، ما می‌گذاریم تا به یکدیگر هجوم آورند، سپس شیپور دمیده خواهد شد، و ما همه آنها را با هم احضار خواهیم کرد.
(۱۸:۱۰۲) آیا کسانی که ایمان ندارند فکر می‌کنند با قرار دادن بندگان من بعنوان خدا در کنار من، می‌توانند رهایی یابند؟ ما جهنم را بعنوان مکانی جاودانی برای کافران تهیه دیدهایم.
(۱۸:۱۰۴) "آنها کسانی هستند که همه اعمالشان در زندگی این دنیا کاملاً در گمراهی است، اما فکر می‌کنند که خوب عمل می‌کنند."
(۱۸:۱۰۵) چنین هستند اشخاصی که به آیات پروردگارشان و به ملاقات با او ایمان ندارند. بنابراین، اعمالشان بیهوده است؛ آنها در روز قیامت، هیچ وزنی ندارند.
(۱۸:۱۰۷) و اما کسانی که ایمان آورند و زندگی پرهیزکارانهای را در پیش گیرند، مستحق پردیسی فرحبخش شدهاند، بعنوان اقامتگاهشان.